Atdhe Geci: Iliri në Iliri

ILIRI NË ILIRI

Katër poezi nga "Kanuni poetik" I dhe II

Nga Atdhe Geci

Shqipëri nëpër çdo shtëpi

është gjuha e shqiptarëve

është gjaku ynë i shkruar,

gjuha jonë e përditshme

Shqipëri nëpër çdo shtëpi

është amanet i Rilindjes

amanet i gjithë të rënëve

zemra kuq e zi e atdheut

Shqipëri nëpër çdo shtëpi

është një betim kombëtar

është emri yllnor i dheut

arti djepave të përndritur.

Shqipëri nëpër çdo shtëpi

është Shqipëria që mëson

Shqipëria që bën e krijon,

dhe atdheu me një flamur!..

D A R D A N I

Na ishte njëherë një zog

me qiell shumë të gjerë

Shqiponjë e kish emrin,

Flamur e kish mbiemrin.

Në mbretërinë e tokës

ajo ponjë e majamaleve,

e ngjashme me qiellorët

u rritë gjeografisë Ipeve

Shqipja poetike e qiejve

e motshme 15 mijë vjet,

rron fushës së dardanisë

po s´i një lirike e madhe.

E ngjizur nga përenditë

e ajrit dhe të gjelbërimit

një udhë dielli e dijesh

e quaj alfabetin pellazg.

Adhani, një trim dardan

nga shkambijtë e Trojës,

Trojën e pa si e varrosën

kufijtë Ilirisë t ?ia rrudhin.

A R T P O E T I K

Fol muzë e ngadhnjimit të fjalës

fletë e çdo dite, muaji dhe viti

kjo kohë më bën të vetëdigjem

për gjuhën kozmike të të parëve

Rritu bimë e gjuhës dhe e artit,

ti që vjen nga gjiri tragjik i jetës,

je shpërthim i flakëve të shpirtit,

je lavdi e kraharorit të përgjakur

Me gjakun vullkanor të poezisë,

bërë i kam betejat e secilit varg

me libër zemrën e kam të hapur,

jam pasagjer i planetit të kaltërt

Shqipëri, unë e ti jemi shqiptarë

që nga pellazgët e lashtë e Iliria

vendi ynë qé shesh i luftërave

dhe arenë gjaku e perandorive

Shpatijeve të luleve në Roganë

rendja kundër frymës së vjetër

Kosovë, kryengritëse e këngës

në trup ende kam plagë gjaku!...

2

Liri, bëje dorën grusht mos u jep

me emrin tënd, u rritëm betejave

për ty dashuruam mes plumbave

për ty i ramë grusht pushtuesit.

Nuk ka paqe për lumin me vaj

nuk ka paqe për lumin e ndarë

të rënët do të bëhen më të rinj

nëse liria flet shqipen e flamurit.

Rritu pemë e fjalës dhe gjuhës

ti që vjen nga gjiri tragjik i jetës

je shpërthim i flakëve të shpirtit

je atdheu i engjëjve të shenjtë.

Të rejat këngë e di pse ankohen

në pasqyrë i shoh armiqtë e mi

kjo botë qenka vërtet një përrall

prapa më ndjek Neron të tërbuar.

Shqipëri, gjak i yjeve të antikitetit

e imja është Troja, dhe imja Iliria

këtë jetë e çmoj si forcë krijuese,

Shqipëri ka vetëm në gjuhën time.

A D H O A N I

I njoh qiejt e mi të dëshpëruar

i njoh qiejt e mi të zemëruar

i njoh plagët e mia të trazuara,

i njoh betejat e mia për liri.

Bir njeriu, duaje atdheun tënd,

ti që je pjesë e çdo ndryshimi

Çamëria mungon nëpër libra

mungon Molla e kuqe e Ulqini.

Atdheu që mendon, lëviz me

idenë e ndryshimeve të mëdha,

se gurin e hises për historinë

me pika gjaku duhet ta fitojmë.

Midis mendjes dhe mendimit

bezdi e kam harresën, boshin,

krijimin e pamjaftueshëm, dhe

fryrjen e krenarisë së përgjakur.

Nga të gjitha gjësendet në botë

vetëm libri flet dhe bën dritë,

vetëm libri mbushë të vërtetën,

e shtatëzënë lë lirinë e shkelur.

Atdhe Geci - Lis ( Lezhë ) 2018