Përparim Hysi: Për bukë të rrah dhe unë!!!

Për bukë të rrah dhe unë!!!

(tregim i jetuar)

Nga Përparim Hysi

Parabolë

As që  mendoja se do ta risillja para lexuesëve këtë tregim që e kam përjetuar. Po, kur këndojnë shkodranët"Asht sjell moti për së mbari", pavarësisht këngës së bukur shkodrane,  ja tek më shfaqet"qemania e NASTRADINIT" që avazin e ka nga prapa. Moti" së mbari" zgjati mbi dy vjet dhe shkrehu mbarë GLOBIN. E kam fjalën për covidin me mutacione, i cili, ende po lëshon metastaza, përsëri andej nga KINA.Tek ne(kot thotë populli "peri, ku është më i hollë, këputet",  dhe nuk ka kund më"pehollë" se vendi ynë;poulli ynë.Dhe sikur mos mjaftonte kaq,  u shfaq"gogoli-luftë" në horizont". Lufta vërtet po zhvillohet në UKRAINË, por unë e supozoj sikur është mu tek pragu. Aq e ndjej këtë luftë, sikur zhvillohet mu tek pragu,  sa jam gati të bërtas si romakët dikur:-Hanibali mu tek porta!!! Epo kush dëgjon thirrjen time marroke, kur në surdinë, ata që kanë tridhjetë vjet që lozin me fatin tonë; me jetën tonë,  na mbajnë me"idulgjenca" të kohës së MARTIN LUTERIT, se"mbrojtja jonë është e sigurt:se na mbron NATO!!!". Janë po ata që"Hanibalëve ua kanë hapur  portat kanatë më kanatë, se ARMËT, TOPAT, TANKET, AVIONËT, ANIJET LUFTARAKE, NËNDETËSET, RAKETAT, të gjitha i çuan për skrap dhe jo vetëm një gur nuk vunë për ndërtimin dhe mbrojtjen e vendit, por dhe"guri" u duhej për veten e tyre;për familjarët e tyre dhe, kur thoshte ÇAJUPI;"Janë aq të pasur, sa nuk dinë se çfarë kanë". Janë po ata(tridhjetë vjet në pushtet) që prishën gjithçka dhe sollën në SHQIPËRI: vitin zero. Rezervat ushqimore për popullin janë bosh dhe, siç deklarojnë, kur "stafetën e pushtetit e kalojnë nga një krah nëtjetrin:-Ju boshatisët rezervat se në to nuk gjen një tenxhere fasule!!! Natyrisht,  këtë"boshatisje" gjithmonë e ka bërë  k u n d ë r s h t a r i. Dhe, kur vjen në pushtet, ky që shau"kundërshtarin", ha dhe atë"tenxhere" dhe i nxjerr fundin. Natyrshëm,  njerëzit ngrihen në protesta,  por ja që lëshohet"idulgjenca":-Mos protestoni" Ka covid! Rrezik infektimi! Shkon një hall e dil një tjetër dhe, pak nga pak, thika po shkon drejt e në eshtër. Nuk dua të filozofoj dhe dua që t'i nxjerrë bojën cilitdo politikani, të djathtë e të majtë,  për t'u thënë:-Jini të gjithë aq fajtorë sa nuk kini fytyrë, por kini surrat. Mos e mirni popullin për sylesh dhe gënjeni vetëm"trushplarët dhe alabakët që duan anarshi", se njerëzit me mend në kokë as ju votojnë dhe as ju mbështesin.

*       *      *

GËTE thotë diku:" Gjenitë paraprijnë". Për mua, MIGJENI ka qenë gjeni! Ai nuk jetoi  aq, sa të shihte tragjedinë e madhe njerëzore të LUFTËS së dytë botërore", por që në vitin 1937, kur shkroi"Të korrat" parashihte se njerëzimi do katandisej" me ngranë hekur". Dhe kështu ndodhi. Dhe unë, tek i ndjek gjithë ngjarjet që  zhvillohen mu para syve tanë, stresohem me"snobët e surdinave" që  ndërsejnë turmat drejt anarshisë. Por kjo është vetëm njëra anë e medaljes, tjetra i takon KRYEPUSHTETARIT dhe kabinetit me aq këshilltarë, sa, po t'i numërosh,  është me trishifra.Unë jam 80-vjeçar dhe, tek e shoh që rri mbi fesbuk, më ngrihen flokët gjemb:sidomos me bufonatat"vetëm për bukë" nuk  ka vdekur njeri!!!

E vërteta jo vetëm ka vdekur, por ka ngordhur!!! Dhe jo se shkruaj revan, por e kam jetuar. Por si mund ta dijë, kur vet ka lindur në njëfamilje të kamur për kohën dhe ka qenë si"vezë e kuqe" në kulaçin e pashkës.

Në vitin 1959, unë kisha dalë mësues dhe punoja në një fshat të largët, sa pas tij, kishte vetëm detin nga një anë dhe , nga ana tjetër, kënetën e KARAVASTAS. Tek bisedoja me më të vjetrin e fshatit për historikun e fshatit,  që në fjalinë e parë kumtoi:"...imatë ngordhi!!! Unë u hodha përpjetë, ndalova dhe i them:- XHA, ZARIK, por çfarë thuaj?Ngordhi themi për kafshët."Ngordhi për bukë, - pohoi ai dhe tani u kam thënë çunave:- Gjetët para në rrugë,  e merni a nuk e merni, punë për ju. GJetët kokrrën e misrit,  ma bini t'hu!  Dhe mund të vazhdoja me shëmbuj të tjerë seç është mungesa e bukës, por mendoj, se përjetimi që do tregoj më poshtë, ia vlen ta lexojë dhe ai, i "fesbukut".

*    *   *

Qe aty.pas viteve tetëdhjetë të shekullit të kaluar.  Unë banoja në MBROSTAR-URA, një fshat 4-km larg FIERIT.Fshati qe sektor i fermës"ÇLIRIMI" nga më të mëdhatë në vendin tonë. Qe fshat goxha i madh, vetëm votues, kish mbi dymijë. Në dallim.nga fshatrat për rreth,  fshati ynë ishte i "lumtur":se hante bukëgruri .Veç buka qe e listuar:sa frymë kishte, aq bukë vinin në dyqan.Llogaritej me 700 gr për frymë. Kurrë nuk kish ndodhur që të mbetej  familje pa racionin e saj.Kështu mendoja sa një ditë,  u befasova me një të papritur.

Sa erdha nga shkolla në shtëpi,  pa hyrë tek pallati ku banoja,  befas m'u afrua një nxënës dhe më thotë:

- Profesor,  të kërkojnë në këshill!

Shkoj për tek zyra e këshillit(qe afër 500 metro larg shtëpisë sime), trokas dhe, kur hyj brenda,  u trondita. Në tavolinën qendrore"kokësit e fshatit": sekretari i partisë, kryetarja e këshillit dhe në mes: qederi apo sikleti im, sa e pashë me sy. Qe shefi i hetuesisë së FIERIT që, kur dilte në qytet,  impononte një"dehjeje nga detyra e ligë dhe aq e rëndë" për kohën dhe, kur më pa, tërë mllef, m'u drejtua:

- Erdhe profesor,  e njeh këtë?

Për t'u njohur me"këtë", hedh sytë dhe shoh një nxënësin tim të klasës së tetë që, kur ma"rrëfyen", jo vetëm i kishin vënë prangat dhe nga një krah e shtrëngonte, si me darë, i plotfuqishmi i zonës dhe nga krahu tjetër, operativi,  por pashë si si i dridhej buza.

- Si nuk e njoh? Po ky është XHEVAHIR ZYKA, nxënësi im i klasës së tete dhe XHEVAHIR e quajnë dhe si xhevahir është me sjellje.Nuk  trazon qoftë dhe një mizë.

-Jo more, foli ai, "qederi",  të paskemi thirrur që ta dekorojmë, ë? Por, s'do mend, - shtoi tërë mllef:si është mësuesi, ashtu dhe nxënësi. E pa rebelimin tim dhe, pa më lënë kohë për përgjigje,  më tha:- E di ti, mor profesor se ky, xhevahiri yt që"nuk trazon dhe mizën", na ka rrahur kryetaren e këshillit;na ka rrahur një komuniste. Dhe, sakaq, kërceu si me sustë, ngriti putrën e tij prej ariu,  iu afrua kërcënueshëm nxënësin tim  të urtë si shqerrë.

Sakaq lëshoi sokëllimën:- E rrahe kryetraren e këshillit apo jo? Një britmë që më shkaktoi konvulsione dhe mua.

Ndërsa prisja përgjigjen mohuese nga XHEVAHIRI,  kur dëgjoi:- E rraha!

- Siiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii?- ulëriu qederi!

- E rraha, se më la pa bukë!!!, - tha XHEVAHIRI!

-Pa bukë,  përsëriti fjalët, ky, i tmerrshmi.

Nazim,  hiqja prangat, urdhëroi.

Kryetare,  për bukë të rrah dhe unë, - dhe me gjithë vartësit u largua.

Atë ditë pashë se dhe djalli nuk është gjithmonë i zi.

*      *      *

P. S. Duke mos ndëryhyrë në ngritjen galopante të çmimeve, duke bërë ideferentin se"për bukë nuk vdes njeri" i them kryeministrit,  mos loz me zjarrin:se për bukë të rrah dhe unë! Gjallë është XHevahiri dhe, po u shtuan"xhevahirët",  gjendja vërtet bëhet e rrezikshme.Shpresoj që të mos ndodhë kështu.

Tiranë, 17 mars 2022