| E shtune, 23.10.2021, 06:38 PM |
Në një vjetorin e ndarjes nga jeta të intelektualit të njohur Vasil Moçka!
Nga
Entela Binjaku
Një
vit më parë u nda nga jeta intelektuali i njohur fierak z. Vasil Moçka. Largimi
i parakohshëm ndodhi në një periudhë të vështirë ku kriza shëndetesore kishte
pushtuar botën mbarë. Ikja z. Moçka nuk kaloi pa u ndjerë e pa prekur shumë nga
njerëzit që e kishin njohur apo që kishin dëgjuar për aktivitetin e tij
profesional. Arsimtarët fierakë që u trishtuan nga largimi i tij ishin të
shumtë.
Në
karrierën e tij të pasur z. Moçka mbajti disa detyra të rëndësishme si: drejtor
i shkollës së Kafarajt apo shefi i
kuadrit në DAR. Ai ushtroi me devotshmëri
detyrën e tij edhe në shtatorin të vitit 1997 kur u rikthye në arsim pas
4 vjet "ndëshkimi" sipas nenit
24/1. Ato kohë të vështira kërkonin
profesionistë të vendosur dhe angazhim qytetar. Jeta e qytetit dhe e vendit kërkonte punë të palodhur dhe guxim në
vendimarrje.
Puna
e personaliteteve të tilla si Vasil Moçka e çoi arsimin fierak në të tjera
nivele. Të kësaj rëndësie të madhe janë kontributet edhe të edukatorëve fierakë
që tashmë janë në pension apo që janë ndarë nga jeta. Humanizmi, shpirti arsimdashës dhe dëshira
për kulturë tek figurat e arsimit fierak mbetën të pamata gjatë gjithë jetës.
Falë
tyre, sot kanë mundësinë të krenohen me traditën fierake të arsimit edhe të
tjerë që shërbejnë në sistemin arsimor.
Puna e madhe që mësuesit fierakë kanë bërë për arsimin kombëtar, ka lënë
gjurmë në të gjitha aspektet e jetës së vendit.
Në
shkollë prodhohet e gjithë energjia njerëzore e një kombi. Shkolla është
institucioni ku kryhet arsimimi dhe edukimi dhe ku formohet infrastruktura
mendore e një shoqërie. Në shkollë kryhet formimi i personalitetit, i
karakterit, nxënësit zhvillohen jo vetëm si qenie shoqërore, por edhe si
qytetarë të edukuar, merren njohuritë dhe fitohen mjeshtëritë për tregun e
punës. Ndaj dhe kontributi i aktorëve kryesorë që punojnë për edukimin është
kaq i rëndësishëm, i çmuar dhe i domosdoshëm.
Në
një vjetorin e largimit nga jeta të Vasil Moçkës, kujtimi për punën e lënë pas, është detyrim
për shoqërinë për të cilën edhe ai punoi.
Në
vitet e fundit Vasili ishte vendosur me banim ne qytetin e Vlorës, por kjo nuk
e shkëputi shpirtërisht aspak nga qyteti
ku për shumë vite kishte jetuar dhe
punuar. Në respekt të atyre viteve në
rrugën për në banesën e fundit familja u kujdes që ai të përshëndetej edhe me
Fierin.
Pak
para se të ndahej nga jeta, në mediat shqiptare u botua një artikull që kishte
për autor Vasil Moçkën. Artikullin Vasili ja kushtonte mikut dhe bashkëpunëtorit të tij Thoma
Binjakut në dy vjetorin e ndarjes së tij nga jeta. Vasili shkruante:
"Shumë shokë kam pasur në jetë, por Thomai ishte i veçantë për mua. Njohja
jonë ishte zyrtare. Në kujtimet e mija, ai do të mbetet një shok i paharruar. U
njohëm si intelektualë, u bëmë shokë e për më tepër, u deshëm si
vëllezër". Një muaj më vonë autori i këtyre rreshtave u nda nga jeta.
Sot
është koha që ata që e njohën të shkruajnë për të, ta kujtojnë me respekt
e të thonë me zë të lartë:
"Nderime për njerëzit që e kanë
dashur arsimin dhe që punuan pa u lodhur për të!I tillë ishte edhe Vasil Moçka!