Kerko: klajd kapinova
Klajd Kapinova: Demokratët amerikanë themeluan Ku Klux Klan
E merkure, 30.06.2021, 06:55 PM
Demokratët amerikanë themeluan Ku ??Klux Klan (KKK)
“1856 - Kandidati i parë
republikan për president kandidoi në një platformë që përfshinte vetëm nëntë
dërrasa, gjashtë prej të cilave ishin për barazinë e njerëzve me ngjyrë
afrikano amerikanë dhe të drejtat e barabarta për afrikano-amerikanët.Në të
njëjtin vit, platforma demokrate mbrojti me forcë skllavërinë, duke deklaruar
se përpjekjet e shfarosjes kërcënuan të "zvogëlojnë lumturinë e
njerëzve". Demokratët fituan zgjedhjet.Eshtë pothuajse e paimagjinueshme,
por sulmuesi demokrat nuk u akuzua kurrë për vrasjen e mbetur në tentativë të
një senatori të Shteteve të Bashkuara në dyshemenë e Senatit.Gjatë 200 viteve të kaluara, demokratët thjesht kanë zhvendosur veprimet
e tyre nga racizmi i hapur në racizëm të fshehtë.Taktikat që ata përdorin për
të kontrolluar pakicat në Amerikë sapo kanë ndryshuar. Ata u zhvendosën nga
skllavëria aktuale në plantacionet e pambukut, për t'u siguruar që njerëzit me
ngjyrë afrikano ameirkanë të qëndronin në "plantacionin" e ndihmës
qeveritare, të varur ndonjëherë nga mbikëqyrësit e tyre demokratë.” -Glenn Beck, gazetar investigativ dhe analist bashkëkohor konsevator (TheBlaze.com)
Nga Klajd Kapinova
Demokratët amerikanë themeluan Ku ??Klux Klan (KKK)
E verteta historike duhet thënë vazhdimisht,
sado e idhur që paraqitet ajo. Një grup republikanë me ngjyrë afrikano
amerikanë publikoi një reklamë radiofonike, duke akuzuar demokratët këtu për
fillimin e organizatës kriminale raciste Ku ??Klux
Klan, duke thënë se ata i kanë mbushur me
propaganda të rreme votuesit me ngjyrë afrikano amerikanë.
Lt. Guvernatori Michael Steele, i nominuari
nga afrikano amerikanët konservatorë nga partia republikane për vendin e hapur
të Senatit së SHBA-së në shtetin Maryland, nuk pranoi reklamën dhe bëri thirrje
që Shoqata Kombëtare Republikane e njerëzve me ngjyrë me qendër në Washington
të ndalonte publikimin e saj.
Në një deklaratë, ai tha se ishte "fyese
për Marylanders dhe reklama duhet të zbresë (hiqet) menjëherë". Reklama
nuk përmend Steele ose kundërshtarin e tij Demokrat, Rep. Ben Cardin. Ky
“republikan” i habitshëm nuk e njeh hisrorinë reale të SHBA-së, ku KKK si
organizatë raciste ishte e orientuar në radhë të parë kundër njerëzve me ngjyrë
afrikano amerikanë etj., u themelua nga partia demokratike.
Nuk ishte menjëherë e qartë se në cilat
stacione po transmetohej reklama 60 sekondëshe ose për sa kohë kishte filluar,
megjithëse një njoftim për shtyp në faqen e internetit të grupit, i datuar kohë
më parë, njoftoi publikimin e tij.
Gazeta Washington
Post raportoi për një histori për publikimet e reklamës e cila po shfaqet
me sukses në stacionet televizive të qytetit Baltimore.
Spoti, është një dialog me fakte historike
midis dy grave, ku shfaqet një grua duke thënë: "Demokratët miratuan ato kode të zeza dhe ligjet e Jim Crow. Demokratët
e filluan organizatën Ku Klux Klan." Klan? "Po, përgjigjet gruaja
tjetër. "Kapuça dhe çarçafë të bardhë?"
Gruaja e parë gjithashtu thotë, se: "Demokratët luftuan të gjithë legjislacionin
për të drejtat civile nga vitet 1860 deri në vitet 1960. Demokratët, lëshuan
ata qen të egër me tuba zjarri mbi zezakët."
Reklama pohon, se: "Demokratët duan të na mbajnë të varfër, ndërsa ne vazhdojmë të votojmë
vetëm demokratët. Ata duan që ne të pranojmë martesa të të njëjtit seks, aborte
adoleshente, pa pëlqimin e prindërve dhe të padisim Boy Scoutët për thënien e
fjalës Zoti…".
Në lidhje me GOP, reklama thotë: "Republikanët na çliruan nga skllavëria dhe
vendosën të drejtën tonë për të votuar në Kushtetutë".
Grupi kombëtar republikan i njerzve me
ngjyrë, u themelua një vit më parë për të "qenë një burim për komunitetin afrikano amerikanë, mbi idealet
republikane dhe për të promovuar vlerat tradicionale të komunitetit me ngjyrë",
shkruhet, sipas faqes së saj të internetit.
Gara është një temë e spikatur në garën e
Maryland për vendin e mbajtur nga senatori në pension Paul Sarbanes, D-Md.
Steele, është kandidati i parë me ngjyrë i zgjedhur në të gjithë vendin në
Maryland, përballet me një demokrat të bardhë në një shtet shumë demokratik me
përqindjen më të lartë të banorëve me ngjyrë 29 përqind të çdo shteti jashtë
Jugut.
Disa demokratë me ngjyrë në Maryland kanë shprehur
hapur mbështetur për kandidatin republican Cardin, përfshirë ish-kongresmenin
Kweisi Mfume, i cili humbi ngushtë zgjedhjet paraprake të demokratëve me
Cardin. Por Steele ka njoftuar planet për të kërkuar votat e demokratëve
afrikano amerikanë dhe ka planifikuar të marrë pjesë në një tubim në Baltimore,
për të kërkuar mbështetjen e tyre.[1] (Annapolis, Md. By Kristen
Wyatt, Democrats
started the KKK, Associated
Press Writer)
KKK ishte zemra e Partisë Demokratike
Politifact.com, pohon se nuk është e drejtë të thuhet se
Partia Demokratike themeloi Ku Klux Klan, një grup supremacist i bardhë, i
përhapur kryesisht në pjesën Jugure të SHBA-së.
Ajo që ata mund të kojbjk,l,;.ntribuonin
është se shumë demokratë të hershëm përdorën Klan si krahun e tyre të fortë.
Sigurisht, sikurse me çdo organizatë të fshehtë nëntokësore, nuk ka
transparencë.
Edhe vetë marshuesit në sheshe me parada me
kapuç të bardhë maskojnë identitetin e tyre racist, në mënyrë që të depërtojnë
në organizatat kryesore, madje edhe në politikë, sikurse ndodhi deri në nivelet
e larta të Senatit dhe Kongresit Amerikan, ku shumë senatorë dhe kongresmenë
ishin antarë të lartë të KKK.[2]
Në vitin 1868, gjatë rinisë mbresëlënëse të
Presidentit demokrat Woodrow Wilson, Klan shërbeu si një pjesë kryesore e
partisë demokratike, duke folur në Konventën Kombëtare.
Anëtarët e Klan përqeshën parullat e tyre të
bardha në çdo hap, duke përdorur taktika për të lidhur legalisht njerëzit me
ngjyrë nëpër Dixie. Antarët e organizatës raciste Klansmen madje marshuan drejt
Washingtonit (shiko fotot origjinale në Google dhe Youtube), duke djegur kryqe
në mënyrë rutinore dhe terrorizuar qytetarët duke përçarë kombin amerikan. Tema
kryesore e zërave më të zhurmshëm në Amerikë ishte: "Ky është një vend i një njerëzve të bardhë, dhe le të qeverisin burrat
e bardhë".
Kur Kongresi Amerikan, u përpoq të
transformonte Jugun e shkatërruar nga lufta, shtetet jugore të drejtuara nga
demokratët u pajtuan me retorikën politike pasi fuqia punëtore ushtarake kishte
humbur.
Me pak fjalë, një lloj tjetër beteje për të
mbajtur afro-amerikanët të zvogëluar u vu në lëvizje. Klan luajti një rol aktiv
në mbajtjen e njerëzve me ngjyrë të lirë nga votimi, arritjen e përparimit
ekonomik ose ushtrimin e ndonjë të drejte që Kushtetuta jonë u siguronte atyre.
Në ato ditë platforma Republikane u quajt
liberale nga demokratët, të cilët e panë idenë e bërjes së paligjshme të
ndarjes si një nocion progresiv.
Asokohe fryma e liberalizmit u bë modë apo
sinonim i përpjekjeve të republikanëve për t'i dhënë fund ndarjes në shtetet e
Jugut të SHBA-së. Termi liberal, gjatë kësaj kohe në historinë e Amerikës nuk
ka shumë ngjashmëri me përkufizimin aktual, sepse kuptimi fillestar bazohej në
Kushtetutshmëri, që u privua në mënyrë sistematike nga qytetarët me ngjyrë
afrikano amerikanë nga racizmi i thellë i shtetit në kombin tonë.
Një grup candidate, i ndarë nga njeri tjetri,
duke marrë më pak se një përqind të votave të përgjithshme, e quajti veten Straight Outdemokratëve, e cila në fakt
ishte një bazë politike më konservatore, që mbështeste kandidaturat e Charles
O’Connor dhe John Quincy Adams II në ciklin zgjedhor pas Luftës Civile.
Të pakënaqur nga rezultatet zgjedhore ata menjëherë
mbajtën një Kongres Kombëtar në qytetin Louisville, Kentucky, mbi bazën e së
cilës ku çdo votues që dilte aty nuk do të rezultoj në votimet e kolegjit elektoral,
sepse Komiteti Kombëtar Demokratik nuk e njohu fraksionin Demokratët e Drejtë
si një parti zyrtare politike.
Me fjalë të tjera, disa demokratë
konservatorë patriotë të vërtetë ameikanë (me bindje republikane), që u
shkëputën me ndërgje të plotë nga politikat raciste të partisë demokratike u
izoluan politikisht, për qëndrimin e tyre konservatorë, dhe mezi u njohën nga
populli. Partia demokratike amerikane, gjatë depërtimit aktiv të Klan në
politikë përfaqësoi një platformë radikale vërtet liberale.(https://www.chicagotribune.com/chinews-mtblog-2006-09-democrats_started_the_kkk-story.html)
Nga ana tjetër Partia Republikane Amerikane, gjithashtu
përjetoi një plasaritje apo ndarje në vitin 1872. Kështu i nominuari i Partisë
Liberale Republikane, Horace Greeley, një kandidat i cili nuk arriti të
siguronte kërkesën për nominimin republikan, u bë i nominuari i Partisë
Republikane Liberale për garën presidenciale dhe përfundimisht u mbështet nga
Partia Demokratike brenda muajt e zgjedhjeve. Platforma e Partisë Republikane Liberale
vlerësonte disa parime të homologut të tyre më konservator, në aspekte të tilla
si çështjet që lidhen me barazinë e të gjithë burrave pavarësisht nga ngjyra,
bindja (termat më të gjerë të së cilës përfshijnë çështje të seksualitetit),
fenë, lindjen ose racën etj.
Në vetëm shtatë vjet pas Luftës Civile,
mbështetja demokratike e Horace Greeley për të ndarë shanset e republikanëve në
zgjedhjet e vitit 1872 përfundoi dobët për partinë që humbi përballë
republikanëve të Ulysses S. Grant.
Përpjekjet e tyre për të "hequr gjurmët e nacionalizmit, racizmit dhe
skllavërisë së Konfederatës", u panë si interesi më i mirë i Bashkimit
nga njerëzit e shumë, që votuan për heroin e luftës. t6 hx6`
Greeley, i cili popullarizoi slloganin,
"Shko në Perëndim, i ri, dhe rritu
me Atdheun", shërbeu përfundimisht në Kongres, duke përfaqësuar New
York-un dhe vazhdoi të promovojë idetë e tij të feminizmit dhe socializmit.
Idealet rikonstruksioniste të dy viteve të
para të administratës së Grant, bënë që demokratët e shteteve të Jugut të
ngriheshin dhe të shkonin masivisht në votime.
Në vitin 1874, politikat e administratës së
Grant-it u quajtën pro njerëzve me ngjyrë afrikano amerikanë. Demokratët,gjithashtu
shfrytëzuan zbatimin joadekuat të politikave të rindërtimit si një dështim i
administratës dhe demokratët morën kontrollin e Dhomës së Përfaqësuesve.
Ata gjithashtu kishin një shumicë në Senat si
rezultat i kritikave ndaj Shtëpisë së Bardhë të Grant-it. Kjo vendosi me qëllim futjen e ligjeve të Jim Crow.
Në këtë situate Dhoma dhe Senati i udhëhequr
nga demokratët bënë thirrje për largimin e trupave federale nga shtetet e
Jugut, duke lënë njerëzit me ngjyrë të sapoçliruar të ruanin veten e tyre në
Amerikën e pas Luftës Civile.
Ligjet shtetërore dhe lokale në legjislaturat
shtetërore të drejtuara nga demokratët pas Rindërtimit, sollën ndryshime
rrënjësore në ish-shtetet e Konfederatës së Amerikës.
Jim Crow mbajti amerikanët të shtypur ekonomikisht dhe shoqërisht
Jim Crow,[3][4]
modeluar pjesërisht sipas një karikature të një burri me fytyrë të zezë, i
mbajti amerikanët të shtypur, ekonomikisht dhe shoqërisht, në një kohë kur
vendi po përpiqej të shërohej nga betejat që vranë një brez ushtarësh.
Po ashtu ligjet e Jim Crow çuan në doktrina
të veçimit racor "të veçantë, por të
barabartë". Ligjet institucionalizuan dis-avantazhe ekonomike, sociale
dhe arsimore, për komunitetet jo të bardha, përfshirë taksat e sondazheve, që i
mbanin njerëzit me ngjyrë afrikano amerikanë, që të mos ushtronin të drejtat e
tyre për të votuar.
Këto dekada të heqjes së të drejtave të
komuniteteve të zeza u theksuan nga udhëheqja raciste në jug. Më i famshëm,
ndoshta, se çdo tjetër ishte Presidenti demokrat Woodrow Wilson. Modeli i tij i
emërimit të demokratëve të Jugut në kabinetin e tij siguroi që modelet e
ndarjes do të bëheshin gjithnjë e më të zakonshme.
Presidenti demokrat Wilson, besonte se ndarja
ishte më e mirë si për afro-amerikanët ashtu edhe për evropiano-amerikanët.
Bashkimi i Madh i vitit 1913 u drejtua nga fryma e epërsisë së njerëzve të bardhë dhe shtypja e fortë e njerëzve me ngjyrë në shtetet e Jugut të SHBA-së, ishte praktikuar edhe përpara përpjekjeve të hershme për të shuar ndarjen e Jim Crow nën udhëheqjen republikane të Charles Sumner.
[1]Annapolis, Md. By Kristen Wyatt, Democrats started the KKK, Associated Press Writer
[3]Personazhi Jim Crow është një
personazh teatri - zhvilluar dhe popullarizuar nga Thomas D. Rice (1808-1860)
dhe një përshkrim racist i afro-amerikanëve dhe kulturës së tyre. Rajs e bazoi
personazhin në një mashtrues popullor të quajtur Jim Crow që kishte qenë prej
kohësh popullor në mesin e skllevërve të zinj. Rajs gjithashtu adaptoi dhe
popullarizoi një këngë tradicionale skllavërie të quajtur "Jump Jim
Crow" (1828). Karakteri vishet në mënyrë konvencionale me lecka dhe mban
një kapele shtrati dhe këpucë të grisura. Rajs aplikoi përbërjen e zezë të bërë
nga tape të djegur në fytyrën dhe duart e tij dhe imitoi një fushë
afrikano-amerikane shumë të shkathët dhe të mprehtë, e cila këndoi, "Eja dëgjo të gjithë ju tëmth dhe djem, unë
do të këndoj pak kënga, emri im është Jim Crow, duke u lodhur dhe duke u kthyer
dhe bëj jis kështu, çdo herë që do të bie për të kërcej Jim Crow."
[4]Ligjet e Jim Crow ishin ligje
shtetërore dhe locale, që zbatonin ndarjen racore në Shtetet e Bashkuara të
Jugut dhe gjetkë brenda SHBA-së. Këto ligje u miratuan në fund të shekullit të
19-të dhe në fillim të shekullit të 20-të nga legjislaturat e shtetit të
mbizotëruara nga demokratët e Jugut, për të hequr të drejtën e heqjes së ligjit
dhe për të hequr fitimet politike dhe ekonomike të bëra nga njerëzit e me
ngjyrë afrikano amerikanë, gjatë periudhës së Rindërtimit. Ligjet e Jim Crow u
zbatuan deri në vitin 1965. Në praktikë, ligjet e Jim Crow urdhëruan veçimin
racor në të gjitha objektet publike në shtetet e ish Shteteve të Konfederatës
së Amerikës dhe në disa të tjera, duke filluar në vitet 1870. Ligjet e Jim Crow
u mbështetën në 1896 në çështjen e Plessy kundër Ferguson, në të cilin Gjykata
e Lartë e SHBA-së paraqiti doktrinën e saj ligjore "të veçantë, por të barabartë" për lehtësirat për
Afrikano-Amerikanët. Për më tepër, arsimi publik në thelb ishte veçuar që nga
themelimi i tij në pjesën më të madhe të Jugut pas Luftës Civile në 1861–1865.
Parimi ligjor i ndarjes racore "të veçantë, por të barabartë", u
shtri në objektet publike dhe transportin, duke përfshirë trajnerët e trenave ndërshtetërore
dhe autobusëve. Nga ana e tjetër lehtësitë për afrikano-amerikanët ishin
vazhdimisht inferiore dhe me pagesa të ulëta krahasuar me lehtësitë për
amerikanët e bardhë dhe nuk kishte fare lehtësira për komunitetin me ngjyrë. Si
organ i ligjit, Jim Crow institucionalizoi disavantazhe ekonomike, arsimore dhe
sociale për shumë afrikano-amerikanë, që jetojnë këtu. Ligjet e Jim Crow dhe
dispozitat kushtetuese të shtetit Jim Crow mandatuan ndarjen e shkollave
publike, vendeve publike dhe transportit publik, dhe ndarjen e banjove,
restoranteve dhe burimeve të pijes midis njerëzve të bardhë dhe me ngjyrë.
Ushtria amerikane tashmë ishte e veçuar. Presidenti Woodrow Wilson inicioi
ndarjen e vendeve federale të punës në vitin 1913. Në vitin 1954, ndarja e
shkollave publike (të sponsorizuara nga shteti) u shpall antikushtetuese nga
Gjykata e Lartë e SHBA-së nën Shefin e Drejtësisë Earl Warren në çështjen
historike Brown kundër Bordit të Edukimit. Në disa shtete, u deshën shumë vite
për të zbatuar këtë vendim, ndërsa Gjykata e Warren vazhdoi të vendosë kundër
ligjeve të Jim Crow në raste të tjera të tilla si Heart of Atlanta Motel, Inc.
kundër Shteteve të Bashkuara (1964). Në përgjithësi, ligjet e mbetura Jim Crow
u shfuqizuan nga Akti i të Drejtave Civile i vitit 1964 dhe Akti i të Drejtave
të Votimit i vitit 1965.