Poezi nga Neki Lulaj

Neki Lulaj

Urim në ditën e lindjes

Në vite pamë së bashku gjethimin e lisave

Patëm dashuri diell ,shi, stuhi e furtuna

Pamë gurrat që gurruan për ne nëpër damarët e shpirtit

Luluan lulet mes dheut të butë të rudinave

E urimet u bënë bash si gurët në gjerdane gurëzuar.

U rritëm dhe bashkë rrugëtuam  si  një trup i pa ndarë

Edhe nën hije guri ne ngritëm fole

U bëmë trungje që krenohen me gjethet te dega.

Me ty e ngritëm ëndrrën si gaca e ndezur.

E prapë mbetëm para teje si lulja te buqeta.

E ngritëm së bashku një kala të lartë dashurie.

Asnjë gur nuk ia hoqëm në vitet dritëpraruar.

Tash kur gëzojmë bashkë në ditëlindje

Fetanete vitet bashkë neve na kanë rinue

Gjithë bota na ulet nën këmbë  e gjunjëzuar.

Ca zëra bilbilash zbresin nga lartësitë e tyre këndojnë

Për Datëlindjën tende ora e jetës

Ti bashkëshortja e  ime dashuri e pa perënduar

Nëna, gjyshja motra ,halla e jona e bukura e kësaj bote.

Gëzuar ,gëzuar  vrapojmë e kapërcejmë përmbi fjalët e shpresës.… ! .

Urim në ditën e lindjes

Në vite pamë së bashku gjethimin e lisave

Patëm dashuri diell ,shi, stuhi e furtuna

Pamë gurrat që gurruan për ne nëpër damarët e shpirtit

Luluan lulet mes dheut të butë të rudinave

E urimet u bënë bash si gurët në gjerdane gurëzuar.

U rritëm dhe bashkë rrugëtuam  si  një trup i pa ndarë

Edhe nën hije guri ne ngritëm fole

U bëmë trungje që krenohen me gjethet te dega.

Me ty e ngritëm ëndrrën si gaca e ndezur.

E prapë mbetëm para teje si lulja te buqeta.

E ngritëm së bashku një kala të lartë dashurie.

Asnjë gur nuk ia hoqëm në vitet dritëpraruar.

Tash kur gëzojmë bashkë në ditëlindje

Fetanete vitet bashkë neve na kanë rinue

Gjithë bota na ulet nën këmbë  e gjunjëzuar.

Ca zëra bilbilash zbresin nga lartësitë e tyre këndojnë

Për Datëlindjën tende ora e jetës

Ti bashkëshortja e  ime dashuri e pa perënduar

Nëna, gjyshja motra ,halla e jona e bukura e kësaj bote.

Gëzuar ,gëzuar  vrapojmë e kapërcejmë përmbi fjalët e shpresës.… ! .

NË PUNISHTE

Në punishten që më jep kaq mundime

Jam bërë si robot klasik dhe magjik

I komanduar,  i lodhur  gjer në rraskapitje

Pa e pasur për be asnjë ditë pushim

Edhe flokët më pikojnë djersë

Nga puna e rëndë dhe mundimi

Këmbët e duar janë si thekra në erë

Apo si thupra shelgu mbi valë Drini.

Në largësi kam mall sa pesha e tokës

Me vështirësi po i bluaj vite mërgimi

Flatrohem në qiell si krahët e shqiponjës

Ballë shtërngatave nuk ndalet fluturimi.

Shpesh retë qytetin e marrin në gji

Do të doja të bëhëm edhe unë mjegull

Në vendlindjen e dashur të gjej qetësi

E të bëhem si zogu që ndal në një tjegull

Ditët rrëshqasin si harku mbi tela violine

Si bora e marsit bie butë mbi çati

Kur erdha këtu kisha vrulle rinie

E po kthehem i moshuar i thinjur me nostalgji.

30 Lagater 2021 Speyer