| E marte, 30.03.2021, 08:00 PM |
Masakra e Tivarit e shkruar ndryshe
Nga
Fahri Xharra
“Kur
Njeriu braktis Zotin, Zoti nuk e braktis
Njeriun.
Por
kur Njeriu braktis Njerëzimin, atëherë
Zoti e braktisë Njeriun.“
(Një nëntekst nga filozofia e NËNË Tereza e
Kalkutës)
Ky
postulat nuk është profeci, as parashikim social, as shprehje e moralit
njerëzor, por, mbi të gjitha, ai është një ligj natyror në shoqërinë njerëzore
që shërben për të argumentuar përse në historinë e njerëzimit jane zhdukur
popuj dhe kombe, përse në historinë e njerëzimit ka popuj që vegjetojnë dhe nuk
japin asnjë produkt social që t’i shërbejë njeriut, e megjithëatë ato
ekzistojnë (fjalën e kemi për Popullin Shqiptar). Ky postulat është i aftë të
argumentojë gjithëshka qe nuk di njeriu jo vetëm atëhere, shumë larg, por dhe shumë
afër, sot, e fshehur dhe e maskuar në maksimum deri në mohim. Ky postulat është
i aftë te argumentojë përse ne shqiptarët jemi armiq të vetvetes dhe kush
vepron mbi ne. Të paktën “Masakra e Tivarit” është e aftë të na përmbushë
njëpërmasë të konsiderueshme të argumentit mbi këtë postulat.- Shkruan Genc
Hoti në shkrimin e tij “Çfarë fsheh Masakra e Tivarit” ?!
Në
qoftë se ka ndonjë ngjarje kriminale antinjerëzore që fsheh një krim gjigant
antikombëtar shqiptar ajo gjëndet në territorin e shqiptarëve të sotëm dhe
quhet “Masakra e Tivarit”. Ajo fsheh tri momente të rëndësishme propagandistike
në historinë e popullit shqiptar përgjatë mesit të shekullit të XX-të, të cilat
u krijuan për të fshehur një krim sa antinjerëzor aq dhe antishqiptar, që
shërbejnë për të argumentuar mënyrën se si është gënjyer populli shqiptar për70
vjet rrjesht pa pushim:
1-Menyrën
se si u çlirua (një term propagandistik enverist ireal) Shqipëria dhe Kosova
nga nazifashizmi në nëndor 1944 dhe si u pushtua nga enverizmi dhe titizmi komunist.
Ketu ka rendesi data e sakte historike e largimit te nazisteve nga territori i
Shqiperise dhe i Kosovës, dhe jo datat politike, qofte 28 Nendori e qofte 29
Nendori edhe pse e gjitha kjo nuk ka asnjë rëndësi konkrete, përveç faktit të
krijimit të një historie të lavdishme ireale, kur në realitet është historia më
antishqiptare në historinë 3000 vjeçare të popullit shqiptar dhe paraardhësit
të tij.-shkruan GencHoti e vazhdon :
2-Përse
shkuan dy divizionet komuniste (korparmata e I-rë) në territorin e Jugosllavisë
politike, ose në territorin shqiptar te Kosoves, përgjatë vitit 1944-1945. Ketu
ka rendesi koha dhe vëndi i futjes nëterritorin e Jugosllavisë shtetërore te dy
divizioneve enveriste si dhe koha e vëndi i daljes prej saj duke qenë në fakt një
akt pushtimi politik dhe një akt antishqiptar për gjënë më të thjeshtë fare:
ishte hera e parë në historinë 3000 vjeçare që tokën shqiptare të Kosovës e
shkelte këmba e një formacioni ushtarak shqiptar në rolin e pushtuesit vrasës.
3-Çfarë
ndodhi me popullatën kosovare që ju besua divizioneve enveriste përgjatë vitit
1945 dhe përse u fut në territorin shtetëror shqiptar. Ishte hera e parë në
historinë 3000 vjeçare të popullatës shqiptare të Kosovës që Ata bëheshin robër
të vëllezërve të tyre gjenetikë edhe pse nuk ishin përplasur kurrë më parë. Kjo
ka lidhje vetem me krimin makaber te ndodhur ne territorin e Shqiperise
shteterore kundra popullatës shqiptare të Kosovës dhe aspak me Tivarin.
Pikerisht kjo e fundit perben atë që nuk dinë sot shqiptarët e mijëvjecarit të
ri edhe pse ne një farë mënyre e kemi thënë dikur (per kete shih artikujt:
“Edhe një herë kur është çliruar Shqiperia”, botuar ne gazetën “Koha Jonë” dt.
03 Nendor 2005, por dhe internet: albanovaonline.com, logoreci.com,
www.hotig.info; dhe “Arroganca e Ledi Shamkut dhe “pafajesia” dinake e Beqir
Metës” publikuar në internet po aty).
Të
tre këto ngjarje u shumëzuan me zero (prandaj dhe propaganda enveriste i
tjetërsoi kohën dhe përmbajtjen këtyre ngjarjeve) dhe në plan të parë doli një
minimasakër e realizuar në Tivar dikush thotë në dhjetor 1944, dikush në mars
1945, dikush në prill 1945, dikush në dhjetor të 1945 e dikush në janar të
1946. Dikush thotë se i vranë nazistët përgjatë tërheqjes, dikush thotë se i
vranë çetnikët, dikush thotë se i vrau politika serbomalazeze e Titos, dikush
thotë se i vrau politika e Enver Hoxhës e dikush thotë se i vrau Ramiz Alia me
një urdhër. Dikush thotë se u vranë 300, dikush 430 vetë, dikush 500 vete,
dikush 1.200 vetë, dikush 1.670 vete, dikush 1.700 vetë, dikush 3.000 vete,
dikush 3.760 vetë e dikush thotë 5.000 vete (të gjitha këto autorë, politikanë,
shifra, siç do t’i shohim në vazhdim, janë pjesë e pretendimeve të dokumentave,
interpretimeve dhe deklaratave të ndryshme të bëra nga politikanët e kohës e të
më vonshëm, nga historianë e studiues, që tregon se asnjeri nuk thotë të
vërtetën,shqiptarëve të Kosovës të nëpërkëmbura nga një politikë e tërë
ndërkombëtare e ndërkontinentale përgjatë shekullit të XX-të.
Asnjë
krahinë në botë, për sa kohë që ekziston raca njerëzore në Tokë, nuk ka pasur
mbi vete veprim politik nga banorët autoktonë, pamvarësisht se nuk jetonin
atje, për ta shkatërruar atë sa Kosova e shqiptarëve. Asnjë krahinë në botë nuk
është çliruar prej forcave ushtarake jo vëndase nga pushtuesit shumë shekullorë
dhe t’i jetë dhuruar banorëve autoktonë si Kosova e shqiptarëve. Asnjë krahinë
në botë nuk ka qenë e pastabilizuar politikisht sa Kosova e shqiptarëve duke
qenë në mes të tyre dhe asnjë krahinë në botë nuk është masakruar sa Kosova e
shqiptarëve nga sivëllezërit e vet biologjikë. Gazetarët shqiptarë, nga të dy
anët e kufirit shtetëror, me një zell hipokrit filluan ta kujtojnë, ta
stërhollojnë, ta zbukurojnë, ta shtrëmbërojnë, ta tjetërsojnë, ta poshtërojnë
(emisioni shqiptar në tv. “Koha”, – Fokus – , mbi këtë temë ishte një poshtërim publik që ju bë
viktimave të “Masakrës së Tivarit”), por asnjeri nuk thotë se sa djem nëna
kosovarësh u vranë ne territorin për të cilin kishin luftuar gjithë jetën baballarët
e gjyshërit e atyre që u masakruan për të lehtësuar pushtimin serb të Kosovës
Martire dhe pushtimin komunist të Nënës Shqipëri. A nuk tregon kjo nivelin
kulturor dhe profesional të gazetarisë së sotme shqiptare? Në atë emision
televiziv shqiptar, me drejtues R. Papën, tre “studiues”, “kompetentë” në
fushën e historisë, treguan se si mund të mashtrohet një popull i tërë, si mund
të poshtërohet një popull i tërë dhe se si mund të fshihet e vërteta historike.
Ata nuk nuk donin ta pranonin dhe kërkuan ta fshihnin se “Krimi nuk ka atdhe.
Kriminelët shqiptarë të çdo lloji, përpara se të jenë armiq arketipalë të
njerëzimit, janë armiqtë numër një të kombit shqiptar. Ky do të ishte i vetmi
arsyetim dhe e vetmja qasje e çështjes” (Ismail Kadare, Mbi Krimin në Ballkan,
f. 77, Tiranë 2011)
Betonimi
qe shqiptarët e Kosovës dhe Malsorët e Veriut të Shqipërisë i kishin bërë
kufirit me Serbinë për 150 vjet me kockat dhe gjakun e tyre ishte përbuzur nga
bashkëkombasit të cilët për të siguruar pushtetin politik, nën emrin e
komunizmit, u bënë bashkëfajtorë me armiqtë biologjikë e shoqërorë të kombit
shqiptar (a nuk tregon kjo karakterin antishqiptar të tyre?). Krimi është shumë
përmësor jo vetëm për gjakun e 12.000 djem të moshave 15-25 vjeç, por dhe për
politikën propaganduese që u përdor për ta fshehur dhe tjetërsuar atë nën
emrin: “Masakra e Tivarit”. Le ta themi që në fillim se nga pikepamja shqiptare
“Masakra e Tivarit” është një bllof i krijuar për të mbuluar krimin e
përbindëshëm enverist të realizuar përgjatë fundit të vitit 1945 në territorin
shtetëror të shqiptarëve ku u masakruan 12.000 djem nënash kosovare për t’i
siguruar pushtetin politik komunizmit jugosllav në Kosovë pas vitit 1945.
Ndersa nga pikepamja e historiografise kosovare “Masakra e Tivarit” ishte një
krim antinjerezor ku u vrane rreth 3.700 (ndoshta 1.670, ndoshta 430) djem
nënash kosovare. Eshte pika ku duhet akuzuar pushteti enverist ne emer te
çështjes shqiptare dhe mashtrimit shumëpërmasor të realizuar në dëm të
popullatës shqiptare të Kosovës Martire, por dhe pika se kush ishin projektuesit
e masakrave antishqiptare në Ballkanin e viteve 1944-1948
Kurse
Sheradin Berisha në shkrimin Si ndodhi
masakra e Tivarit më 1 Prill 1945 ?
Në
këto operacione antishqiptare morën pjesë divizionet 24, 26, 44, 46, 52. . . të
Sërbisë, Divizionet 41 dhe 50 të Maqedonisë, grupi i brigadave të Malit të Zi
(brigada e I e Bokës dhe brigada e VI) 2dhe repartet speciale të OZN-s të
drejtuara nga Spasoje Gjakoviq. Në kohën kur forcat jugosllave zhvillonin
operacionet më të përgjakshme në Drenicë. . . , më 8 shkurt 1945, komandanti
suprem i UNÇJ-së J. B. Tito me urdhër të veçantë nr. 31 vendosi administrimin
ushtarak në Kosovë. Këtë vendim Titoja e mori më 7 shkurt 1945 në Beograd, në
një takim me ushtarakët serb:Savo Dërleviqin, Gjuro Medenicën dhe Kërsto Filipoviqin.
Me këtë urdhër , i tërë pushteti në Kosovë do t´i kaloi një grupi të caktuar
ushtarakësh serbo-malazez, të cilët do të ushtronin pushtetin politik,
ekzekutiv dhe atë gjyqësor. Gjatë ndryshimeve në strukturën komanduese në krye
të pushtetit ushtarak përkatësisht të “Shtabit të Ri Operativ” u emrua
ish-shefi i Armatës I-rë:kolonel Savo Dërleviq, duke e zavendësuar Fadil
Hoxhën, i cili mbeti zavendës i tij. Shef i Shtabit u emrua nënkolonel Dushan
Vukotiq(deri në atë kohë ishte zëvendëskomandant i Divizionit 46 jugosllav),
shef i prapavijës u caktua Stevo Dobërkoviq(i dërguar nga shtabi qëndror i
Sërbisë), ndërsa komisar politik u emrua nënkoloneli Gjuro Medenica. Më 10
shkurt 1944 kjo komandë bëri riorganizimin e tërësishëm të ushtrisë duke
formuar Divizionin e artilerisë, të kalorësisë, të ndërlidhjes, grupin operativ
të brigadave, Divizionin 46, 52. . . etj.
(Vazhdimi herën tjetër)
E përzgjodhi Fahri
Xharra, Gjakovë
29.03.21