| E merkure, 24.02.2021, 10:36 PM |
Dashnorja
Nga
Edison Ypi
Kënga
"S'kalohet jeta pa dashnore" shkrehte në lotë si të rehatuarit e
lumtur që dashnore kishin, dhe fatkeqët që dashnore nuk kishin, por pas pak do
kishin.
Kur
dikush që dashnore kishte i tha dikujt që dashnore s`kishte "Hë mo dhe ti,
nuk gjen dot një cop' dashnore", ky i fundit, nga vuajtjet e skëterrshme
për të përfytyruar si mund të ishte "një cop' dashnore" ndaj
"një dashnoreje të plotë", zuri shtratin dhe e zuri gjumi pa zgjim.
Një
vorrboms i la të gjithë pa ment kur befas uluriti në mes të sheshit; "Më
janë bërë shalët e gruas si shalët e mia, dua dashnore !". I ndali të
uluriturat me shalë dhe dashnore vetëm kur dikush i tha: "Çfar dashnore do
ti o qyrranjos, ti s'ke brekë në bythë, dashke dhe dashnore. Ku je këtu o
hajvan, në vendet kapitaliste ku dashnorja është mall, dashuria treg, qefi
mbivlerë marksiste ?!"
Veç
seksit episodik brenda ndonjë bunkeri plot me të pëgëra në rrëzë ndonjë përroi,
ose në kombinimin fatlum te shtëpa e një miku prindërit e të cilit ishin
larguar nga shtëpia për disa orë, me dashnoren s'dije ç'të bëje.
Megjithatë
të kishe dashnore s'ishte keq. Halli ishte ku ta gjeje dashnoren. Lagja ishte
plot me spiuna që mezi prisnin të denonconin për prishje të moralit. Kafenetë
ishin vetëm me meshkuj. Xhiroja ishte plot me femra në kërkim të burrit. Femrat
moderne, apo broduejset, çoç bënin, por krahasuar me standardet e sotme të
dashurisë dhe dashnoreve, më tepër mburreshin. Prej katunareve që ulur në
autobuz mbulonin gjunjët me shaminë e qurrave të vinte për të vjellë. Po ti
afroheshe pak çaste ndonjërës "te puna", të nesërmen të detyronin ta
merrje për grua. Kinemaja ishte plot me halabakë në pritje të ethëshme të
momentit kur protagonisti do puthte dashnoren.
Vendet
ku dashnoret gjuheshin si rosat në kënetë, ishin mender fabrikat, uzinat,
kombinatet. Mirpo në këto rezervate dashnoresh, të shumtat e rasteve, në vend
të gjeje dashnoren, gjeje belanë. Jetënxira që punonte me tre turne, ndoshta
pranonte ta kishe dashnore, por pas nja një jave, me arsyetimin kërcënues
"tani të gjithë e dinë që jemi bashkë", të kërkonte ta merrje për
grua.
Megjithatë,
edhe po të mos e kishe, dashnoren mund ta imagjinoje. Shqipëria ishte plot me
erotomanë delirantë që rrëfenin bëma me dashnore inekzistente. Që rrëfimet
fantazmagorike me dashnore inekzistente, për të cilën deliranti erotoman
thoshte "ma luan", të ishin të besueshme, i lidhnin me femra reale që
s'kishin asnjë dijeni cili ishte i urituri për seks që e kishte zgjedhur për
dashnore imagjinare. Nëse ndonjërit prej të dehurve me dashnore imagjinative i
thoje; "Eja ore në vete, ajo që ti thua se e ke dashnore, s'ka asnjë
dijeni për ty", të batërdiste me llafe, të merrte erzin, të akuzonte për zilepsje.
Përveçse
"kam dashnore" ose "nuk kam dashnore", më intriguese ishte
të thoje "e kam pas dashnore". Ky pohim i ambalazhuar me nostalgji
lotndjellëse, nënkuptonte se ajo që "e kishe pas dashnore" nuk ishte
e vetmja por vetëm njëra nga lista në zgjatje të pandalshme e dashnoreve të
lakmuara.
E
kam dashnore filanen, thoshin rëndom nga inati kur filanen e dëshironin por nuk
mund ta kishin. Rrenat e paverifikueshme si kjo, shkaktonin torollepsje,
shurdhim, mpirje, me pasoja dramatike që nuk mund të qartësoheshin nga asnjë
arsyetim refuzues i viktimës apo i kujtdo tjetër.
Mes
vështirësive për të pasur dashnore, fshati, ku "dashurinë e parë"
mund ta kishe me dhinë, ishte në avantazh ndaj qytetit ku dhi' për dashuri
s'kishte.
Dashnorja
e sekretarit të partisë, dashnorja e drejtorit, dashnorja e shefit të planit,
me të cilat këta pasi dëndeshin me raki mbylleshin në zyrë me kyç nga brenda,
ishin ca surratbajga bythmëdhaja që nuk guxoje tu afroheshe edhe sikur të kishe
njëzet vjet pa parë femër me sy.
Dashnorja
e qoftexhiut Dem Xhepa ishte kurvi.
Thoshin
se vendet më të përshtatshëm për të bërë sa më tepër qef me dashnoren, nuk
ishin vendet e rehatëshme, vendet e buta, shtrati, kolltuku, lëndina, mullari i
barit, por vendet me sa më tepër gurë, gunga, gropa, shkopinj, shkarpa, ferra,
gjëmba.
Femrat
e filmave nuk ishin kurrë bashkshorte, prind, nëpunëse, por vetëm dashnore.
Kur
qëllonte që mplekseshin një komuniste me dikend me cen në biografi, nuk thoshin
ai me biografi qymyr ka dashnore filanen me baba veteran, thoshin "dashuri
i thënçin".
Dashnoret
më të shijshme ishin gratë që bënin dashuri. Mes grave dashnore, dashnoret më
të zjarrta, dashnoret që ta kënaqnin çdo fantazi, dashnoret me të cilat prekje
qiellin, ishin gratë e oficerave të Sigurimit. Në shtëpitë e tyre, casanovat e
çartun ngjiteshin me çarçafë të lidhur si litar kur burri oficer ishte me
shërbim ku e kërkonte atdheu, ku e thërriste partia, nëpër suferina ku
ndiqeshin diversantat.
Pse
ndodhte që, në dallim nga oficerat që mbillnin vdekje, gratë e tyre përhapnin
jetë duke falur dashuri dhe pjellë kopila, mbetet mister.
Gruaja
dashnore ishte kështjella që diktatura nuk e mposhti kurrë. Duke mos mundur ta
martonin se e martuar ishte, as ta divorconin se cënohej morali, një gruaje
dashnore i frigeshin më tepër se një zbarkimi diversantësh.
Gjatë
shkollës së mesme, shërbimit ushtarak, eskursioneve në Dajt, praktikohej
përdhunimi i dashnores në grup. Kur habere të tilla arrinin deri tek unë
letargu, merre me ment sa e përhapur ishte dukuria e dashnores së alivanosur shalë
hapur mes pellgjeve të spermës, ndërkohë që pas pak, secili përdhunues, emrin e
fatnxirës do ja shtonte listës së dashnoreve.
Ai
e afroi ta puthte. Ajo e largoi dhe i tha; Shoku kurvi nuk na mëson të prekemi
pa u martuar.
Sa
mirë bëra që nuk u martova në kohën e dashnoreve të fabrikave dhe uzinave, por
durova, dhe tani kur femrave u them "dua të bëj dashuri me ty", ato
më thonë "Faleminderit".
Dashnorja
ime, dashnorja jote, dashnorja e këtij dashnorja e atij, e ka dashnore ky, e ka
dashnore ai, Shqipëria e burgjeve dhe internimeve, dukej sikur më tepër se
drurë e shkurre kishte dashuri dhe dashnore. Por, në fakt, dashnorja më e mirë,
ajo që kurrë nuk ta prishte qefin, kurrë nuk ta tradhëtonte ëndërrën, kurrë nuk
të kërkonte ta merrje për grua, kurrë nuk ta kujtonte kurvin, ishte Doriana.