Sose Dumani

Sose Dumani

 

PER TY KOSOVE

 

Shqipe nënë!

Ti pren  krah e këmbë

Veç trupi si trung i pa degë

mbet të ka.

Kthe kokën , shih KOSOVEN

dhe mënxyren e madhe që i ra.

Kthe koken ti nënë e madhe,

se bij e nipa të gjall po ti djegin,

e në uterin e nënës fëmijt po ti shitojnë,

Këto qenie monstruoze SHKJA në emër,

edhe varret e të parëve,po ti dhunojnë.

 

Ço zërin tënd në Evropen bushter

se ka një shekull që ban sehir

Nuk ka paqë me ulkonjen,

nuk ka pakte me hordhit.

 

                

          II

 

 

 

Ka një shekull që dhimbja jote

rënkon në heshtje

E kënga e vrar diku legjend

guri u ba

Ka një shekull që krushqit

me marr nuse u nisen por

një nga një ata u vran.

 

 

Derisa pulset percjellin gjak

Dardan...

E gjaku përcjell sekretin mistik

të tokës nënë,

BASHKOHUNI JU BURRAT E KOMBIT

se" IZMAT"serbi ti vuri anë e mbaneë.

 

 

Dil !

Zgjohu nga heshtja Kosovë !

Mblidh bijt që moren boten

në të katër anët

Merr bekimin nga nënë lokja,

tok e qiell le të trandet

se të ka dhën emër Zoti

SHQIPTAR!

 

 

Shqiptar emrin ta la stërgjyshi,

e djepin ta gdhendi me shqiponjë

Shqip ninullat ti këndoi gjyshja

e të parën fjalë e the KOSOVE.

 

 

Çojini fjalë krajlit  sadist

se ka shekuj që vret pas shpine

Le ta pyesin  shkjaun plak

KUR KA PAS HISE JUTBINE?!

 

 

Që kur Zoti krijoi tokën

çoj shqiponjat në ato anë,

që nga  NISHI E DERI N´PREVEZE

kan lind nënat  veç ILIRIAN.

 

             III

 

Çohu  SHQIPETARI

Nga kjo amulli e mallkuar!

Mblidh copat e ndame prej dhelpërive

Vrit durimin  e kobshëm se boll durove

Zhduk kufinjët të vum prej dredhive.

 

 

Tok e qiell le të tunden prej kushtrimit

e bijt e tu një trup le të bëhen

kurr shekujt ma mos të guxojnë

mes vllëzërimit ndarje me vu.

 

                 IV 

 

Ju zjarre të shuara mbuluar vetmi,

dhe ju qyqe që  kompozoni

partiturat e vdekjes...

Ju çanta të shkolles të ngrira me

gjakun foshnjor...

Ju nëna kosovare të thara loti,

dhe ju baballar qe psherëtimat e dhimbjes

u meken në gjokset tuaja

Ju motrat e trimave që u nguroset

në rrafshtoken e zhuritur

Ju nuse që burrin jua vranë në ditdasmën

e llahtarshme

Ju djem Sokola të truallit dardan,

që dolet malit për liri.

Dhe ti ëndërr që vegjeton në ato troje....

 NJE DITE E RE KA ME ARDHE

E me emrat tuaj,kan me u thirr

bozhuret e asaj toke

E rrezet e lirisë në ato vise kan me ra

kurr ne kosov s'ka me shkel ma shkja.

 

 

             V

 

Ndoshta dikur një poet si Homeri

do këndoj ILIADEN tënde

Se ai gjak fisnor kurr nuk ka me u shue

e amaneti i të parëve kurr s'ka me u harrue.