Xhevahir Cirongu: Lotët e kujtimeve

Poezi nga  Xhevahir  Cirongu

Lotët e kujtimeve

(Në dy vjetorin  përkujtimor  të nënës time dt. 4 tetor 2020)

Flladi erës seç frynte,

dhe retë në qiell lotonin,

pranë nënës me tufa lule

te varri sot aty  i çova.

I trisht ky katër tetori

me dhimbje ka mbetur,

i shkruar  te loti

edhe  në zemër te mua.

E putha me mall foton në mermer,

ca fjalë nga nëntoka seç më thanë:

‘’Të lutem, biri im mos qaj,

mjafton një tufë lule ti kemi pranë,

kujtimet le të flasin pas kësaj me radhë!..’’

Një boçe pishe  nga degët seç ra,

dëgjoja fëshfërimën e erës,

dhe  zhurma e saj më ‘’puthi’’ mua,

dhe  foton e prindërve atije në mermer.

Por loti sërish  ra aty mbi atë gur

kujtimet në këtë çast u bënë erë,

një lule turtulle u rrinte pranë

dhimbja e loti i hidhur në këtë çast,

kujtimet  e vargjet u kthyenë  në këngë !

Durrës  dt. 4 tetor 2020