Klajd Kapinova: Para vitit 1661 në Virxhinia, afrikanët nuk konsideroheshin zyrtarisht skllevër

Para vitit 1661 në Virxhinia, afrikanët nuk konsideroheshin zyrtarisht skllevër

Nga Klajd Kapinova

Afrikanët kanë ardhur si skllevër në SHBA

Kolonisti afrikano amerikan Anthony Johnson (rreth shek. 1600 - vdiq në vitin 1670), ishte një njeri me ngjyrë nga Angola (Afrika), i mirënjohur për rritjen e pasurisë së tij në koloninë e hershme të shekullit XVII në shtetin e Virxhinisë.

Rreth historisë së tij interesante, janë shkuar shumë libra në anglisht dhe asnjë nuk është përkthyer në gjuhën shqipe.

Ai ishte një nga pronarët e parë të pasurive afrikano amerikane dhe kishte të drejtën e tij të zotëronte ligjërisht një skllav (ndonëse ai shfrytëzonte për punë mbi 10,000 skllevër afrikanë) të njohur nga gjykatat e Virxhinisë. (Shiko foton)

I mbajtur si një shërbëtor i mbyllur në vitin 1621, Anthony fitoi lirinë e tij pas disa vitesh dhe iu dha tokë nga kolonia.

Johnson, më vonë u bë një fermer i suksesshëm i duhanit në Maryland. Ai arriti pasuri të mëdha pasi e mbaroi mandatin e tij si një shërbëtor i indentifikuar, dhe është përmendur shpesh si "patriarku me ngjyrë" i komunitetit të parë të pronarëve të pasurive të njerëzve me ngjyrë në Amerikë.

Historia e patriarkut me ngjyrë

Në fillim të viteve 1620, tregtarët e skllevërve kapën një njeri në Angolën Portugeze, të quajtur Antonio dhe e shitën në tregtinë e skllevërve të Atlantikut.

Antonio u ble nga një kolonist në Virxhinia. Si skllav, ai punoi për një tregtar në kompaninë Virginia.

Historianët këtu në SHBA, kanë disa mosmarrëveshje për Antonion, i njohur më vonë si Anthony Johnson.

Johnson u shit si një shërbëtor i mbyllur (skllav), në një ferma e një pronari të bardhë të quajtur Bennet, për të punuar në fermën e tij të duhanit në Virxhinia.

Ligjet e skllevërve nuk u miratuan deri në vitin 1661 në Virxhinia; para kësaj date, afrikanët nuk konsideroheshin zyrtarisht skllevër.

Punëtorë e tillë, zakonisht punonin nën një kontratë të kufizuar për  për 4-7 vjet, për të paguar taksat e tyre të kalimit, dhomës dhe liritë.

Në vitet e para koloniale, shumica e afrikanëve në Trembëdhjetë Kolonitë, u mbajtën nën kontrata të tilla pune të kufizuar.

Shumica e punëtorëve të bardhë në këtë periudhë erdhën gjithashtu në koloni si shërbëtorë të burgosur.

Antonio pothuajse humbi jetën e tij, në masakrën indiane të vitit 1622, kur u sulmua plantacioni i pronarit të tij. Indianët amerikanë (native american), sulmuan vendbanimin, ku, Johnson punoi të Premten e Mirë dhe vrau 52 nga 57 burrat që i sulmuan.

Një vit më pas (1623), Maria, një vajzë me ngjyrë arriti nga Anglia me anijen Margaret. Ajo u soll për të punuar në të njëjtën plantacion si Antonio. Maria, ishte gruaja e vetme afrikano amerikane. Antonio dhe Mary, u martuan dhe jetuan sëbashku për 47 vjet.

Rreth vitit 1635, Antonio dhe Mary fituan lirinë e tyre. Antonio e ndryshoi emrin e tij në Anthony Johnson. Ai së pari hyri në procesverbalin juridik si një njeri i lirë, kur bleu një viç në vitin 1647.

Johnson, iu dha një ngastër e madhe tokash bujqësore nga qeveria koloniale, pasi ai pagoi kontratën me punën e tij.

Më 24 korrik 1651, ai fitoi 250 hektarë tokë (100 ha) nën sistemin e mbështetur, duke blerë kontratat e pesë shërbyesve të mbyllur, njëri prej të cilëve ishte djali i tij Richard Johnson.

Me shërbëtorët e burgosur afrikanë, Johnson drejtoi fermën e tij të duhanit. Në fakt, një nga ata shërbëtorë, John Casor, më vonë do të bëhej burri i parë afrikanë, që u shpall i indentifikuar për jetën.

Deri në vitet 1650, Anthony dhe Mary Johnson po kultivonin 250 hektarë në Qarkun Northampton, ndërsa dy djemtë e tyre zotëronin gjithsej 550 hektarësh.

Kur Anthony Johnson u lirua nga skllavëria, ai u njoh juridikisht si një "Njeri me ngjyrë falas" dhe u bë një fermer i suksesshëm.

Në 1651 ai zotëronte 250 hektarë (100 ha), ku i shërbenin pesë persona (katër të bardhë dhe një me ngjyrë).

Në vitin 1653, John Casor, një shërbëtor i mbyllur (që punonte në të zezë), kontrata e të cilit Johnson duket se kishte blerë në fillim të viteve 1640, iu afrua Kapitenit Goldsmith, duke pretenduar se indentura (dokumenti) e tij kishte skaduar shtatë vjet më parë dhe se ai po mbahej ilegalisht nga Johnson. Një fqinj, Robert Parker, ndërhyri dhe e bindi Johnson të lironte Casor.

Ai e zhvilloi pronën si një fermë duhani, të cilën e quajti Tories Vineyards. Maria jetoi deri në vitin 1672. Para se të mbyllte sytë, ajo i la një lopë secilit nga nipave të saj.

Kërkimet tregojnë se kur Johnson vdiq në 1670, plantacioni i tij iu dha një kolonisti të bardhë, jo fëmijëve të Johnson-it. Një gjykatës kishte vendosur se ai nuk ishte "qytetar i kolonisë", sepse ishte me ngjyrë.

Më 1677, Anthony dhe nipi i Marisë, John Jr., blenë një fermë 44 hektarë (18 hektarë), të cilën e quajti Angola, që ishte atdheu i gjyshit të tyre Antonit. John Jr. vdiq pa lënë trashëgimtarë. Deri në vitin 1730, familja Johnson ishte zhdukur nga të dhënat historike…

Candace Owens flet mbi stalinistët anarkistë dhe marksistë të BLM

"Nëse ky vend nuk na jep atë që duam, atëherë ne do ta djegim sistemin dhe do ta zëvendësojmë", - Hawk Newsome drejtues i BLM (New York Post)

Gruaja e re elegante dhe e zgjuar me ngjyrë afrikano amerikane Candace Owens thotë, se: “Levizja e jetës së njerëzve me ngjyrë është një lëvizje marksiste e maskuar si trazirë raciale. Ne luftojmë tani, ose e humbasim Amerikën në komunizëm të dhunshëm”.

Sipas saj BLM është një Kalë Troje, i krijuar për të ndryshuar përgjithmonë shoqërinë amerikane. (Neonneele.com).

"Ne luftojmë tani, ose e humbasim Amerikën, përballë komunizmit të dhunshëm", paralajmëron Candace Owens, themeluesja Blexit (një Lëvizje e kohës që kërkon ndëgjegjësim dhe daljen e njerëzve me ngjyrë nga Partia Demokratike).

"Këta banditë, po u japin ultimatume bizneseve dhe shkollave: Bëni siç themi ne ose digjeni", shton gruaja elegante dhe me shumë kulturë bashkëkohore Owens.

Komentet e zonjës Owens, vijnë pasi dy bashkëthemeluesit e çështjes BLM, kanë ekspozuar prejardhjen e tyre marksiste kohët e fundit.

Shqetësimet janë rritur, sepse grupi i financuar është një organizatë radikale e majtë e trajnuar për të prishur Amerikën, duke promovuar një larmi moderne multikulturore shterpe të ideologjisë marksiste.

Lidhjet e bashkëthemeluesit të Opel Tometit me BLM së fundi me diktatorin komunist Venezuelës Nicolas Maduro, sërisht me fakte të reja, janë ekspozuar në media dhe rrjetet sociale.

Edhe bashkëthemeluesja Patrisse Cullors, pranoi se ishte një "organizatore e trajnuar si marksist", në një video të rigjetur dhe publikuar në media dhe rrjetet sociale.

Kryebashkiakja liberale demokrate e Seattle, shtetit Washington, u zemëruar, kur protesta e BLM shpërthen jashtë shtëpisë së saj.

Media e ka cilësuar kryebashkiaken si hipokrite, sepse kërkon të mbroj shtëpinë e vet nga demostruesit anarkistë dhe jo bisneset dhe pronat e miliona amerikanëve, që i kanë dhënë votën asaj. Ajo nuk e ka telefonuar Presidentin Trump, për ndihmë, për të rimarrë qytetin nga duart e anarkistëve marksistë të BLM dhe Antifës.

Bisnesmenët përreth zonës së trazirave hodhën në gjyq kryetaren e Bashkisë, e cila u detyrua të largoj anarkistët dhe liroi qytetin nga anarkistët marksistë, në saj të forcave speciale federale, që dergoj patrioti Presidenti Trump.

Owens u bëri thirrje bashkatdhetarëve të saj afrikano amerikanë, që të ndalonin trazirat e dhunshme kudo. Ajo sugjeroi, që afrikano amerikanët, mund të mësojnë nga shembulli i dhënë nga njerëzit në Skoci në shekullin XVII.

"Njerëzit në Skoci, ishin prapa popullit anglez. Por David Hume i frymëzoi, lartësoi popullin skocez, duke u thënë nëse duam të përparojmë, duhet të mësojmë anglisht," vazhdoi ajo.

Reperi i famshëm nga New York-u Lord Jamar, thotë se çështja e jetës së njerëzve me ngjyrë, është e kontrolluar nga George Soros dhe jo nga një lëvizje e vërtetë për afrikano amerikanët, sikurse thuhet për BLM.

Jamar, gjithashtu ngriti shqetësime serioze të ngjashme në lidhje me Black Lives Matter, duke thënë se ai nuk e mbështet “lëvizjen”, sepse ajo "nuk është lëvizja jonë ... na u dha nga ... George Soros". (Sipas Neon Nettle)

Ylli 51-vjeçar i muzikës, i cili, filloi grupin hip-hip Brand Nubian në vitin 1989, u pyet gjatë një interviste të fundit në Turning Point USA, nëse ai mbështet protestat e BLM, të cilës ai iu përgjigj: "Jo Absolutisht JO".

Candace Owens, BLM dhe Sleepy Joe Biden

Sipas statistikave federale në SHBA, më pak se 13% të popullisë në vend e përbëjnë njerëzit me ngjyrë afrikano ameirkanë.

Ata tradicionalisht për shumë dekada, kanë mbetur pjesë e lojës peng të politikanëve të lartë “demokratë” të Kongresit dhe Senatit amerikanë, të cilët sëbashku me “liderët” e të drejtave të njeriut brenda komunitetit të tyre, i përdorin si numëra arifmetikë, sa për t’i marrë votën një here në katër vjet dhe pastaj i harrojnë…

Hipokrizia brenda komunitetit afrikano amerikanë nuk ka të sosur. Kështu edhe pse Joe Biden kandidat pothuajse zyrtar i PD për garën presidenciale të nëntorit 2020, bën çdo herë gafa dhe lëshon fyrje ndaj komunitetit me ngjyrë, “liderët” me ngjyrë, bëjnë gjithnjë syrin çorr dhe veshët shurdhër.

“Demokratët” në SHBA, nuk duan t’ia dijnë se si jetojnë afrikano amerikanët, papunësinë e lartë tëtyre (gjatë viteve të administrates Obama & Biden etj., sepse qëllimi kryesor i tyre është përdorimi i Kartës Raciale kundër të bardhëve, për t’i bërë apo nxitur ata emocionalisht, që si robot të rrisin numërin e votuesve në dobi të marksitëve dhe socialistëve brenda PD dhe kandidatit socialist Joe Biden.

Gjatë kohës së administratës të presidentit Obama, papunësia, kriminaliteti (50% në shkallë kombëtare dhe mbi 90% në shtetet, ku drejtojnë “demokratët”), varfëria, etj., ishin dhe mbetën nga vitet 2008-2016 në nivele shumë të larta.

Edhe pse e dijnë shkakun dhe pasojën e prapambetjes apo braktisjes së tyre nga liberalët “demokratë” afrikano amerikanët asnjëherë nuk dolën në rrugë me flamurin e grisur të racizmit apo ish periudhës së skllavërisë se importuar nga Afrika, kundër Presidentit Obama, të cilin vetë e kishin votuar dhe rivotuar për dy mandate.

Analistja e zgjuar, largpamëse dhe kritike bashkëkohore Candace Owens, ka përdorur gjithnjë mediat dhe origjinën e saj, për të ndërgjegjësuar dhe mbështetur fuqishëm vijueshmërisht komunitetin afrikano amerikanë, që është braktisur prej kohësh nga senatorët, kongresmenët dhe liderët afrikano amerikanë ultra të majtë.

Kështu ajo ka shfrytëzuar pozitën e saj në qarqet konservatore republikane amerikane, për promovuar dhe ndihmuar komunitetin e saj afrikano amerikanë. Dhe ajo e ka arritur ketë objektiv me sukses vetën gjatë tre viteve të suksshme te Presidentit Trump.

Trump, i ka kushtuar shumë rëndsi dhe vëmendje me gjithë zemër integrimit të komunitetit afrikano amerikanë, duke bërë më shumë se administrate e Joe Biden dhe eprorit të tij afrikano amerikanë ish Presidentit Barok Hysen Obama

Media e vdekur këtu në SHBA, sepse më shumë jep opinione se sa infomacione, asnjëherë nuk e vë në dukje meritën plot vlerë të vajzës së talentuar me ngjyrë.

Owens argumenton, se një pjesë e pa integruar në jetën amerikane e afrikano amerikanëve kanë "mentalitetin e viktimës", ku, PD i përdor ato thjeshtë si “skllevër” modern për vota, si një burim mirë për të shkuar në Senat dhe Kongres.

Për më tej, Candace shton se e majta socialiste amerikane, i trajton njerëzit me ngjyrë të varur nga Qeveria dhe se ato janë në garë për të votuar gjithnjë për demokratët.

Ajo tregon se dhuna e policisë ndaj njerëzve me mgjyrë, nuk ka të bëjë me racizmin, dhe i referohej vrasjeve policore të njerëzve me ngjyrë si një çështje e parëndësishme për afrikano amerikanët.

Owen e kundërshton abordin dhe e ka karakterizuar atë me përqindje të lartë në komunitetin e saj, ku, cdo vit vdesin mbi 400.000 foshnja të palindura, si një mjet për "shfarosjen" e foshnjave me ngjyrë.

Ajo me të drejtë ka nenvizuar, se përmirësimet ekonomike, gjatë tre vitëve të fundit 2017-2020, për afrikano amerikanët, kanë ardhur në rritje, vetëm në saj të politikave të sukseshme të bisnesmenit largpamës Presidentit Trump, i cili, e ka ulur papunësinë për komunitetin me ngjyrë afrikano amerikanë në shifra record, në të gjithë historinë e SHBA.

Dhe për këtë anë pozitive për komunitetin me ngjyrë, liderët, senatorët, kongresmenët, politikanët qendror dhe lokal, VIP, njerëzit e artit dhe kulturës në Hollywood e gjetkë, asnjëherë nuk e kanë vlerësuar e falënderuar Presidentin Donald J. Trump, për uljen e papunësisë, largimin nga asistenca sociale etj.

Nga ana e tjetër, ish senatori i shtetit të Ilinois dhe më pas ish Presidenti Barok Hysen Obama, i cili, vjen nga komuniteti afrikano amerikanë, nuk ka bërë asgjë për punësimin, uljen e kriminalitetit etj., të cilat sipas shifrave federale zyrtare kanë pasur shkallën më të lartë gjatë 8 vjetëve (2008-2016) të presidencës së tij së bashku me zv/Presidentin Joe Biden, i cili, për cudi të amerikanëve po kërkon të hyj Shtëpinë e Bardhë.

Për këte temë delikate dhe shumë prekëse të komunitetit të saj, ka folur e shkruar shpesh në media konservatorja me ngjyrë Candace Owens dhe asnjëherë përdoruesit e tyre, si: Obama, Biden, Bill & Hilary Clinton, Nensi Pelosi, Nadler, Adam Schiff, Eliot Engel, Schummer etj., dhe të ashtëquajturit “liderët” e komunitetit afrikano amerikanë në Chicago, New York, California, New Jersey etj.

BLM dhe de Blasio marksist kryetari NYC më i keqi në botë

Kryetari i Bashkisë së New York City Bill de Blasio, është cilësuar nga media dhe anketat e ndryshme, si kryetari më i keq në historinë e Bashkisë së NYC dhe shteteve të ndryshme të botës, duke përfshirë edhe vendet e pazhvilluara apo të botë së tretë.

Para disa ditëve, para mediave, ai ka dhënë një deklaratë absurd, më të keqen në botë.

Kryetari marksist Bill de Blasio, në mënyrë absurde dhe pa logjikë njerëzore pretendon, se politikat e tij për eliminimin e burgjeve dhe lirimit me kusht të të burgosurve dhe zbrazjen e qelive, i kanë bërë banorët e shtetit të New York-ut më të sigurt!!!

Ky është skandal dhe fyerje për banorët e New York City, ku, cdo ditë shohin në rrugë dhe TV shumë të vrarë apo plagosur, të shtëna me armë, grabitje, dhunë dhe demostrata anarkiste! (Shiko videonhttps://www.youtube.com/watch?v=3ig5y2ewoVY&feature=emb_logo)

De Blasio, për arsye të gruas së tij me ngjyrë afrikano amerikane, është mbështetësi kryesor i organizatës marksiste anarkiste BLM.

Sipas burimeve të vetë Departamentit të Policisë së shtetit New York, rezulton se, vrasjet janë rritur me 23% këtë vit në New York City, duke shkuar në shifrën record mbi 50%.

Edhe kur vajza e tij si aktiviste e BLM, u arrestua nga Policia e New York-ut (NYPD), Kryetari i Bashkisë de Blasio tha se vajza e tij Chiara e konfrontoi atë për “privilegjin e tij të bardhë”!!!

Gënjeshtar me bisht apo imitim i pastër i pinokut, sepse de Blasio nuk është zgjedhur në atë post pse është i bardhë, por pse votuesit e New York City, janë bastion “demokrat”, i dominuar prej dekadash nga gomerët blu të partisë socialiste anarkiste, të cilët verbërisht votuan de Blasion.

Jumaane Williams thotë për de Blasion: "Nuk mund të fshihesh pas gruas dhe fëmijëve me ngjyrë."

Vajza e kryetarit të bashkisë së New York Bill de Blasio u arrestua në një protestë në Manhattan natën, thanë burimet e zbatimit të ligjit për (Sipas gazetës New York Post).

Chiara de Blasio, 25 vjeç, u mor në paraburgim rreth orës 10:30 pasdite, pasi policët shpallën një grumbullim të paligjshëm në Rrugën 12 dhe Broadway në Manhattan-in e Poshtëm.

Ajo dyshohet se kishte bllokuar trafikun në Broadway dhe ishte arrestuar pasi nuk pranoi të lëvizte, tha burimi.

"Kjo ishte një pikë e nxehtë e vërtetë, makinat e policisë po digjen atje, njerëzit hidheshin dhe bërtisnin, duke luftuar me policët. Kishte mijëra njerëz në atë zonë në atë kohë." (Gazeta New York Post).

Chiara dha një vendbanim në East End Avenue si adresa e saj - e njohur ndryshe si Gracie Mansion, shtëpia e kryebashkiakut të NYC. Por ajo nuk u tha policëve se ishte vajza e kryetarit.

Arrestimi erdhi rreth një orë para Hizzoner u tha protestuesve se ishte koha për të "shkuar në shtëpi".

"Ne i vlerësojmë dhe respektojmë të gjitha protestat paqësore, por tani është koha që njerëzit të shkojnë në shtëpi," tha de Blasio në një konferencë për shtyp në 11:30 p.m. në selinë e NYC, për Menaxhimin e Emergjencave në Downtown Brooklyn.

Më në fund të dielën, kur e pa se protestat po degjeneroshin keq, kryetari i Bashkisë De Blasio, deklaroi se protestuesit anarkistë me një "axhendë të qartë dhune".

Kush është lëvizja marksiste Black Lives Matter

Black Lives Matter (BLM), është një lëvizje e organizuar, që thotë se mbron për mosbindje civile jo të dhunshme në protestë kundër incidenteve të supozuara të brutalitetit të policies, kundër njerëzve afrikano amerikanë.

Një organizatë e njohur thjesht si Black Lives Matter, ekziston si një rrjet i decentralizuar me mbi 30 shtete në Shtetet e Bashkuara dhe organizatat simotra në të gjithë botën.

Ajo është kundër dhunës policore ndaj njerëzve me ngjyrë, si dhe për ndryshime të ndryshme të politikave marksiste, që konsiderohen të lidhura me çlirimin e tyre.

Në vitin 2013, lëvizja filloi me përdorimin e logun #BlackLivesMatter në median sociale, pas lirimit të George Zimmerman për të shtënat ndaj adoleshentit afrikano amerikan Trayvon Martin në shkurt të vitit 2012.

Lëvizja marksiste, u bë e njohur kombëtarisht për demonstratat e dhunshme në rrugë, pas vdekjeve të vitit 2014 të dy afrikano-amerikanëve: Michael Brown dhe Eric Garner, duke sjell protesta dhe trazira të dhunshme djegie dhe grabitje në Ferguson, një qytet afër Shën Louis dhe në New York City.

Në verën e vitit 2015, aktivistët e BLM u përfshinë në zgjedhjet presidenciale të Shteteve të Bashkuara për vitin 2016, duke mbështetur kandidaturën e Hilary Clinton, por rezultuan pa sukses, sepse populli amerikan u tregua i zgjuar, duke votuar për presidentin patriot, bisnesmenin e suksshëm Donald J. Trump.

BLM, u kthye në titujt kombëtar dhe mori vëmendje të mëtejshme ndërkombëtare, gjatë protestave globale George Floyd në vitin 2020 nga oficeri i policisë Derek Chauvin, në Minneapolis, në shtetin Minnesota.

Nga ana e tjetër BLM, pretendon frymëzim nga lëvizja e të drejtave civile, lëvizja e Fuqisë e Njerëzve me Ngjyrë, Lëvizja Feministe e Njerëzve me Njgyrë e viteve 1980, Panafrikanizmi, Lëvizja Anti-apartheid (në Afrikën e Jugut), Hip Hop, Lëvizja Shoqërore LGBTQ dhe Pushtimi i Wall Street.

Megjithatë, disa prej protestuesve e dallojnë në mënyrë aktive veten nga gjenerata e vjetër e udhëheqjes së njerëzve me ngjyrë, siç është Al Sharpton, nga mosrespektimi i tyre ndaj traditave të klasës së mesme si përfshirja e kishave, besnikëria e Partisë Demokratike dhe politika e respektimit.

Shkencëtari politik Frederick C. Harris ka argumentuar se ky "model i përqendrimit në grup" është i dallueshëm nga modeli i vjetër i udhëheqjes karizmatik, që karakterizonte organizatat e të drejtave civile si Koalicioni PUSH i Rainboë PUSH i Jesse Jackson dhe Rrjeti Kombëtar i Veprimit i Sharpton.”

Përfundimi

Protestat absurd, që bëjnë sot në ShBA grupet radikale marksiste e anarkiste të BLM etj., me arsyen pa arsye, gjoja të ish skllavërisë dhe racizmit, janë shkak për trillime apo genjeshtra pa bazë historike.

Demostruesit trushërlarë naiv, ku, 70% janë adolishentë të paformuar, nuk dijnë se cfarë duan, por shkojnë mbas turmës. Ata duke qenë nën nivelin kulturorë, akuzojnë sot baballarët e tyre për skllavëri 500 vjet më parë, kur kjo dihet historikisht se ato si skllevër me ngjyrë u importuan nga Afrika dhe nuk u bënë skllevër këtu.

Të pasurit dhe mbretërit e shtetëve, të parët e tribuve, fiseve dhe komuniteteve primitive afrikane e kishin si kulturë të tyre skllavërinë e trashiguar ndër breza dhe shekuj.

Ajo ishte dhe është edhe sot në shekullin XXI e përhapur në shumë shtete të kontinentit me ngjyrë.

Sundimi i njeri-tjetrin, në formën poshtëruese të skllavit, ka qenë një kulturë dominante në Afrikë.

Për argument faktik, kam sjellë edhe një tabelë të disa shtetëve të Afrikës, ku, edhe sot vazhdojnë të ushtrojnë sistematikisht skllavërinë e bashkëkombasve të tyre me ngjyrë.

Sikurse shihet kjartë, të gjithë pronarët e skllevërve janë afrikanë dhe asnjë i kombësive apo racave të tjera të globit. Ata i shisnin skllevërit me ngjyre afrikanë në të gjithë botën, në panairet nderkombëtare tregtare të mallrave jo frymorë.

Shqiptarët e bardhë euripianë ose arbërorët paraardhësit tanë, ishin skllevër të Perandorise Islame Otomane, që ishin vendosur në shtetet e sundimeve koloniale perandorike otomane, pikërisht në pjesën e Afrikës Veriore, ku, punonin në meditje pa asnjë liri.

Për ketë gje shkruajnë edhe autorët afrikano amerikanë, kurse otomanologët e “akademikët” shqipfolës të kohës dhe post Dullës fatkeqsisht edhe sot nuk duan të shkruajnë të vërtetën e idhur të paraardhësve të tyre, sepse indhnohet baba Dovleti...

Pra, në Afrikë otomanët aziatik, kishin skllevër të bardhë nga shtetet e krishtera, ku, gratë dhe vajzat e bukura të tyre, të marrë peng apo zëna rob i kthenin në skllave të seksit në oborrin perandorak dhe në kampet e ushtarakëve të lartë jenicerë (shumica për fat të keq ishin arnaut) etj... dhe asnjëherë afrikanët vendas nuk protestuan për ketë.

Ky Antoni i ardhur nga Afrika si skllav dhe fitoi më vonë liri, në fermën e tij të madhe kishte katër skllevër të bardhë..... dhe mbi 10,000 skllevër afrikanë, të cilëve nuk u dha asnjëherë liri...

Presidenti republikan Abraham Lincoln, nxori dekretin kundër skllaverisë. Sot marksistët anarkistë që gëzojnë lirinë të BLM dhe Antifa përdhunuan me bojëra të ndryshme bustin e tij në Washington D.C., dhe në disa qytete të tjera, aty ku, governatorë e kryetar bashkive janë  “demokratë” rrëzuan monumentet dhe bustet e disa presidenteve.

Ata rrezuan me litar në fyt edhe monumentet e lundertarit epokal të zbulimit të Botës së Re, gjeniut brilant gjenovezit dhe lundertarit Cristoforor Colombo, i cili, nuk ka asnjë lidhje me skllavërinë, sepse kur America u zbulua në vitin 1492, nuk kishte asnjë afrikan apo slkllevër aty.

Burimet:

Berlin, Ira. Many Thousands Gone, The First Tëo Centuries of Slavery in North America, Harvard University Press, 1998.

Breen, Timothy and Stephen Innes. "Myne Own Ground" Race and Freedom on Virginia's Eastern Shore, 1979/reprint 2004, 25th anniversary edition: Oxford University Press

"Anthony Johnson", Africans in America, PBS.org

New York Post