| E shtune, 25.07.2020, 05:42 PM |
Rrallë gjen popull, sipas numrit të banorëve, me burra shteti, si Ali pashë Tepelena, Ismail Qemali, Ahmet Zogu dhe Fan Noli
(Vazhdimi
katërt, i artikullit ,,15 veçoritë e popullit shqiptar,
publikuar në këtë portal, më 05. 06.
2020)
Nga
Reshat Nexhipi
Shënimetë rralla për
,,Luanin,, shqiptar
Ali Pashë Tepelena,
bektashi. Këtë e shkruanNathaly
Cleyer dhe shton se, në fillim, ishte synit, pastaj, u bë shihit-bektashi,
kurse më vonë, paralajmëronte se do bëhet krishter dhe do ta ndrojë emrin në
Aleksandër, duke e ndjerëveten,me të
drejtë, për pasardhës të Lekës së Madh.
Ali Pashë Tepelena...Thuhet gjithashtu se ka qenë madje edhe myhyp dhe ka mbajtur kapelë bektashiane, kurse mbi pllakën e varrit
të tij, ka patur një tyxh bektashian. Në të njejtin shkrim thuhet se, me
bektashinjtë kishte lidhje edhe për shkak se ata mbanin qëndrrim të veçantë
kundër Sulltanit, të cilin e quanin “Jezit” etj.
Ali
Pashë Tepelena, për Turqinë. Në fazën e parë, kur kishte
punët mirë me Sulltanin, si Komandant Sanxhaku, etj., kontribuoi tepër në
stabilizimin e Perandorisë osmane, sepse,
në vendet ku sundonte vetë ai, pra edhe në Maqedoni, siç ishin Prespa
dhe Manastiri, vendosi rregull dhe qetësi që, siç thuhet në popull,,Ujku dhe
shqera mund të rrinin bashkë,, pa asnjë
problem,,.
Ali
Pahë Tepelena për Greqinë. ,,Ai nxiti Revolucionin grek, më
1821, që rezultoi me pavarësinë e shtetit, pas pesë shekuj nën osmanët,, -thuhet
në literaturën historike dhe shtohet se Revolucioni në fjalë, edhe sikur të fillonte, pa ndihmën e Aliut
dhe shqiptarëve të atij vendi ,,do të shuhej që në djep,,.
Ali
Pashë Tepelena, koka e prerë. Në literaturën historike, thuhet se kokën e tij të prerë dhe të të balsamosur, e kishin
vendosur në një tepci të posaçme, duke e drejtuar për në Stamboll. E përcillnin 300 kalorës,
me në krye Mehmet Pashën, i cili kishte marrë pjesë në ekzekutimin e dënimit.
Kokën e tijbashkë me tre kokat e djemve dhe të një nipit të tij, ia dërguan në
Stamboll, kurse trupin, ia varrosën në kala të Janinës, përballë një pallati
(saraji) që u dogj.
Ali Pashë Tepelena...Në emisionin
tv.Top Çanal të Shqipërisë, 19
shtator, 2010, thuhej se kur Mehmet
Pashajt, ia kishin shpënë kokën e prerë të Aliut, në tepcinë e
mrekullueshme, kishte thënë: Do isha
i lumtur sikur edhe unë të kisha fatin e
tij dhe të mbaroja jetën në këtë mënyrë,,.
Ali Pashë Tepelena,
nipi-Sirri Selim Pasha. Ky,siç duket, është nip i vetëm i Ali Pashë Tepelenës që
mbeti gjallë,sepse, sipas disa shënimeve,të gjithë nipërit e Aliut,për t’u
hakmarrë, ndaj tij, i shpunë në
Stambollë dhe atje i mbytën. Po përfundoj me një thënie të këtij ,,luani,,
shqiptar, të cilin e krahasonin me Napoleonin: ,,Atyre që lëshojnë Atdhenë, u takon litari
Shënime për ,,Plakun,, e
Vlorës
Ismail
Qemali,në Manastir.Në literaturën historike, thuhet: “Pas
disfatës së kryengritjes të madhe të fshatarëve, turqit arrestuan edhe
babanë e Ismail Qemalit, Mahmud Benë dhe xhaxhanë e tij Selim Pashën, të cilët
i burgosën, në Manastir,
Ismail
Qemali...më vonëe internuan gjithë familja e Aliut: të Ëmën, vëllanë,
motrën dhe vetë Ismail Qemalin, që të tre fëmijë, dhe gjyshen e tyre
plakë. Pas një qëndrimi dy javë në Manastir, u larguan nga ky qytet duke i
thënë lamtumirë Shqipërisë…”.
Ismail
Qemali për Turqinë. Si 16 vjeçar, ka qënë përkthyes në
zyrën e Ministrisë të punëve të jashtme në Stamboll, më pas kryesekretar i guvernatorit të vilajetit të
Danubit,redaktor i gazetës “Dunav” (“Danub”), prefekt i Varnës, mytesarif të
Dobruxhës, etj. Skënder Luarasi, shkruan: “Ismail Qemal Be Vlora-shumë herë
Mytesarif, dy herë Vali, këshilltar shteti, e, më në fund, prap sundimtar i
përgjithshëm i Afrikës turke-i shërbeu 40 (dyzet) vjetë Dovlletit…”.Një kohë
ishte edhe kryetar i Parlamentit osman.
Ismail
Qemali, për Libanin. Populli i këtij qyteti, aq
tepër ishte i kënaqur nga ky shqiptar, sa që në shenjë mirënjohje dhe kujtimi,
i kishte dhuruar një album, i cili përmblidhte tërë pamjet fotografike të
vendeve të rëndësishme, i lidhur me fije ari dhe me një gur të çmueshëm në mes.
Ismail
Qemali, martesat e tij. Në gazetën Fakti, 26 prill,
2010, thuhet se në moshën 20 vjeçare, qe martuar me një vejushe nga Konica, por
ajo vdiq pas një viti bashkë me vajzën gjatë lindjes. Tre vjet më vonë,
martohet me vajzë nga Adrionopoja, e
cila jetonte në qytetin Rustçuk të Bullgarisë.Ajo quhej Kleoniqi Sumeli e cila
me Ismail Qemalin lindi 10 fëmijë-4 vajza dhe 6 djem.
Ismail
Qemali. Jetën mbaroi, më 24 janar, 1919, në kushte enigmatike në Peruxha të Italisë, ku
ndodhej i ftuar nga Qeveria italiane për të arritur një bashkëpunim mbi të ardhmen e Shqipërisë. I shoqëruar nga
tre djemt e tij dhe nga përfaqësues të Ministrisë së Jashtme italiane, më 8
shkurt, 1919, trupi i tij, u dërgua me
tren në Brindizi,
Shënime të rralla për
mbretin tonë
Ahmet. Zogu, sipas Luan
Gashit:Vinte
nga një familje princore të Matit. Bëri përpjekje të bashkojë fiset, tarafet
etj., në dobi të kombit, njihet si themelues i shtetit modern shqiptar, krijues
i shtetit ligjor, monedhës kombëtare, emancipimit të gruas, etj.
Ahmet Zogu,14-15 vjeçar
te sulltan Hamidi. Sulltani, mbasi bisedoi gjer e gjatë me të, u bind në
aftësitë e tij ushtarake, prandaj, i propozoi të mbetej në pallatin e tij, si
agjutant i të birit, shkruan Eugen Shehu dhe shton se Ahmet Zogu nuk pranoi një
detyrë kaqë të lartë, të cilën, nuk do ta refuzonte kurrë njeri tjetër.
Ahmet Zogu, 17 vjeçar. Firmosi në Vlorë aktin e
madh të pavarësisë, krijoi formacionin e
tij ushtarak, prej 800 burrash,duke
mbrojtur Matin nga sulmet ushtarake serbe, të cilat kishin marrë për detyrë të
nxjerrin Serbinë në Detin Adriatik, thuhet në një shkrim të internetit,
kushtuar mbretit në fjalë.
Ahmet Zogu,
bekim nga një baba bektashi.Thuhet se, në një rast, kur Ahmet Zogu, ishte
fëmi, familjen e tij, e kishte vizitur një baba bektashi, i cili, i kënqur nga
mikëpritja e përzemërt, kishte urruar mbarësi dhe sukses në atë familje, gjë
që, sipas disave, qe realizuar, kur fëmija, u bë mbret!
Ahmet Zogu, i shtënë pas
sektit në fjalë, veç tjerash, dy motrat
e tij, Ruhijen dhe Nafijen, i varrosi në parkun e mrekullueshëm
të Teqesë bektashiane në Kajro, të cilave, më vonë, iu ngriti edhe një
mauzole.
Ahmet Zogu, sipas
shkrimtares amerikane Rose Ëilder Lane. Në “Flakën” e 6 gushtit, 2002, prezentohen
fjalët e saj “Unë u futa në zyrën e Ahmet Beut, e cila ishte e zhveshur. Nuk
kishte mobilje të rënda, po kështu as qilima. Ai ishte i mprehtë, depërtues, energjik,
kontrollonte mjaft mirë veten e tij dhe imponues...
Ahmet Zogu...Ishte veshur si ndonjë
biznesmen i sukseshëm amerikan..Ai u ngrit dhe më tha: “Tungjatjeta”...më pa, ashtu
si një shkencëtar kur shikon në gypin e mikroskopit. Pastaj, më ofroi një karrike,
u ul dhe shtoi: “A mund të jem në shërbimin tuaj zonjë?”
Ahmet Zogu…U shokova aq shumë, sa
m’u errësua mendja…i thashë se doja të vizitoja Matin dhe Mirditën. Më ofroi
një cigare, ma ndezi atëdhe pasi u mentua mirë e mirë, më tha:
“Tani,
Shqipëria po kalon një kohë të vështirë zonjë. Unë nuk mund t’u them juve nëse
mund të shkoni në male apo jo...prisni dhjetë ditë...,,
Ahmet Zogu, njohja dhe
martesa me Geraldinën. Në Faktin e 26 prillit, 2010, thuhet se bukuria e saj bëri
që A.Zogu të divorcohet nga e fejura e tij e familjes Vërlaci dhe të
lidhë fatin me Geraldinën, e cila për nga bukuria kishte fituar titullin ,,Trendafili
i bardhë i Budmpeshtit,,. Asaj, gjatë një
takimi në Shqipëri me
Ahmet Zogun... nga emocionet, kur e pa, i kishte rënë gota e verës nga dora, kurse mbreti prej atij momenti, e quajti grua të
tij. Ajo ishte në moshën 22, kurse
Zogu në moshën 42 vjeçare.Dasma u
zhvillua në Tiranë, në prill 1938...
Ahmet Zogu...Blendi Fejziu, shkruan
se ishin ftuar 79 fotografë e gazetarë nga gjithë bota.Mijra malësorë të veshur
në mënyrë piktoreske-Gegë dhe Toskë përshëndesnin Mbretin...50 mijë nxënës, të
veshur me kostume kombëtare..etj.Blendi Fejziut, gjithashtu,njofton se ,,Zogu u betua si Mbret duke mbajtur një
dorë në bibël dhe tjetrën në kuran,,.
Ahmet Zogu dasma,
dhuratat. Dhuratat
ishin të shumta, prandaj dhe do përmendim vetëm mercedezin sportiv nga ana e Hitlerit dhe pajtonin
tërhequr nga dy kuaj Lipizan të Regjentit Horti i Hungarisë.
Ahmet Zogu,1924,
atentat.Mëngjesin
e 23 shkurtit të vitit në fjalë, një djalosh me pistoletë, tentoi të vriste
Ahmet Zogun, i cili kryente detyrën e kryeministrit të Shqipërisë. Kjo ndodhi
duke ngjitur shkallët e Parlamentit-shkruan Qamil Xani.
Ahmet Zogu, atentati në Vjenë,
1931. Gazeta më e njohur Londineze “Thë Dayli Telegraph” shkruante:“Në Opera qëllohet
Mbreti i Shqiptarëve, automobili u pa i bërë shoshë nga plumbat, agjutanti
(major Topaj-R.N) vdes i mbytur në gjak…”dhe se atentatorë ishin dy azilantët
politik,Ndoc Gjeloshi dhe Haziz Çami, të përkrahur nga një grup tjetër
azilantësh,të cilët qëllonin mbi makinën e
Ahmet Zogut…deri sa në
vendngjarje mbërritën forcat policore austriake dhe arrestuan një pjesë të
grupit atentator.Sipas shënimeve historike në lidhje me këtë ngjarje, prapa
atentatit, fshihej Roma dhe Beogradi, të cilëve,nuk ua plotësonte dëshirat e
tyre ekspansioniste ndaj Shqipërisë.
Ahmet Zogu,
planet për vrasjen e tij.Në literaturën historike, thuhet: ,,Ka të dhëna
se Çiano...pati menduar fillimisht edhe vrasjen e Ahmet Zogut, me çka, sipas
tij, vendi do të përfshihej në trazira
dhe kjo do t i hapte rrugën ndërhyrrjes ushtarake të Italisë.
Ahmet Zogu shpëton
Ajnshtajnin nga vdekja. Ky fizicient i
shquar gjerman me origjinë çifute, ka qenë mik i disa shqiptarëve të njohur, siç ishte
edhe dr.Basho, nga Pogradeci, me të
cilin ishte njohur në Vjenë, gjatë studimit dhe ka patur letërkëmbim.
Ahmet Zogu…Ajnshtajni dy ditë kishte qëndruar
në Shqipëri, ku Ahmet Zogu e furnizoi me dokumente përkatëse dhe me të holla,
duke e përcjellë për në Amerikë. Gjatë qëndrimit në Tiranë, ishte sistemuar në
hotelin “Kontinental”–shkruan Fiqiri Sejdiaj,
Ahmet Zogu... në gazetën “Fakti”, 28, shkurt, 2004, kurse në një shkrim të po kësaj gazete, 20 janar, 2009, qendron teksti
me titull ’’Doktori Pogradecar që pajisi Ajnshtajnin me pasaportë shqiptare’’
Përndryshe, vdiq në v.1955 dhe la dy djem-thuhet në një tekst të internetit.
Ahmet Zogu,Adile dhe
Abibe Zogu,
princesa, motrat të tij, të cilat,
pas okupimit të Shqipërisë nga Italia, 1939, bashkë me mbretin, erdhën në
Shkup, ku uvendosën një natë te hoteli ,,Bristol,, kurse pastaj shkuan në
Gostivar, ku kishin dorëzuar 30.000 frënga shqiptare, si rroga mujore për të
aratisurit nga ushtria dhe ishin vendosur në një logor të këtij qyteti, ku
kishte më tepër se 5.000 shpirt.
Ahmet Zogu,Princeshat të tjera:Maxhidejakontribuoi tepër në
zhvillimin e turizmit në Shqipëri, Sanija, drejtonte Kryqin e Kuq, për shtresat e varfëra,kontriboi në
emancipimin e femrës shqiptare etj. Në v.1936 u martua me princin Mehmet Abid,
djalë i vogël i Sulltan Abdul Hamidit dhe që fakultetin e drejtësisë e kishte
kryer në Paris.Nafije Zogu, qe martuar me Ceno Be Kryeziun.
Ahmet Zogu. Princesha të
tjera. Zenepe
Dibra, në librin e saj kushtuar gruas shqiptare, flet edhe për tri princeza të shqiptare nga
familja Zogu: bija të Princit Xhelal Zogu: Elvira, Melina dhe Vera, si
dhe tre vëllezërit Skender,Mirgim dhe Genci.Vera ka punuar 32 vjet në
Bibliotekën franceze të Aleksandrisë ku është dekoruar disa herë nga Konsullata
Franceze për kontributin e dhënë në përhapjen e kulturës franceze. Përndryshe,
kanë mbajtur lidhje me Shqipërinë të cilën e kanë vizituar dy herë-shkruan
Zenepe Dibra.
Ahmet Zogu, kush çka
thënë për të.
Fisheri, historian i shquar:
,,Ahmet Zogu, diti të përfitojë maksimumin, në përplasjet diplomatike me
Italinë dhe Sërbinë, në emër të formimit të kombit shqiptar. Sipas tij “Shpallja e mbretërisë, ishte një veprim i zgjuar, pasi kjo formë
regjimi ishte forma më e mirë për të mbajtur Shqipërinë të Bashkuar”.
Hygh Grant, ishambasador, Zogun, e
quajti ,,një nga udhëheqësit më të
famshëm ushtarak dhe politik të kohës së
tij, një patriot dhe trim, me një
intelegjencë dhe zgjuerësi të jastëzakonshme,, etj.,, citon Eugen Shehu.
Geralldina: “Mbreti Zog, im shoq i
dashur, qe një personalitet shumë i dalluar. Ai lidhi një grup fisesh të ndara,
në një mbretëri të bashkuar, në një shtet të vetëm...krijoi Shqipërinë moderne
dhe i dha asaj Kodin Civil, më të përparuar të Evropës Lindore...pajisi vendin
e tij me shkolla dhe spitale.
Ahmet Zogut... i mungonte vëtëm koha
ta kishte shpënë shumë përpara vendin dhe popullin e tij e ta bënte të lumtur.
Këtë kohë, një diktator fashist dhe lufta botërore ia rrëmbyen nga duart.
Ahmet Zogut... Në muajt e parë të 1961-shit,
në një cast mbreti vendosi të shkojë në Paris, për t’u takuar me presidentin De
Gaulle dhe me disa miq të tij të vjetër. Ky udhëtim i bëri keq dhe u sëmurë kaq
shumë sa që e çova në spital, ku edhe vdiq”.
Ahmet
Zogu, vila e tij në Durrës. Në Fjalorin
enciklopedik shqiptar,nr. 3, f. 2885, veç tjerash, thuhet se kjo vilë është një ndër objektet më atraktive
në mbarë vendin. Ka filluar të ndërtohet në v.1927.Autor i vepërës është
arkitekti italian Armando Brasini, në bazë të projektit të
hartuar nga Kristo Sotiri, arkitekt i Oborrit Mbretëror, i lindur në Pogradec.
Shënime për kryepriftin
shqiptar
Fanoli, në Ibrik Tepe. Në këtë vend, afër
Adrianopolisit (Edrenesë), lindi dhe ndoqi gjimnazin grek, ku, krahas greqishtes, mësoi
edhe frëngjishten, kurse në katedrallën e Edrenesë, studijoi edhe muzikën
kishtare bizantine.
Fanoli, në Bufallo të
Amerikës. Për të siguruar bukën e gojës, aty, një kohë, kishte punuar duke sharruar dru, për 4 dollarë në javë dhe flinte në një
dhomë bashkë me 9 të tjerë.Thuhet se në ato ditë të vështira të fillimit, Noli dhe Peci
kishin vetëm një pallto, që e vishnin herë njëri e herë tjetri!
Fanoli, caktohet prift. Në v.1907, te Hadson,Massa Çusets, të SHBA-ve, kish vdekur një i ri shqiptar ortodoks.
Prifti grek, refuzoi të kryente shërbesën fetare, sepse djaloshi, njihej si
“nacionalist shqiptar”.Kështu, varrimi i tij, u bë pa ceremoni fetare.
Shqiptarët ortodoks të indinjuar nga kjo ngjarje, vendosën të kenë prift
shqiptar, gjë që edhe u realizua,më 1908, e ky ishte Fan Noli.
Fanoli
beqar. Në Faktin 15 tetorit, 2009, Roland Qafoku, shkruan se ky erudit i
shquar kurrë nuk u martua, edhe pse kur u bë prift, deshte të mar tohet vetëm
për t iua larguar thash e thëneve se ai shkon pas grave të huaja për shkak të
detyrës së tij.
Fanoli, në Boston,
1908-1912. Gjatë
vitit të parë, Fanoli themeloi Kishën Ortodokse Shqiptare, me çrast Faik Konica, kishte shkuar me veshje
kombëtare, kurse gjatë vitit tjetër
gazeta ,,Kombi,,u mbyll dhe nisi botimi i gazetës “Dielli, organ i
shoqërisë “Besa-Besën” e Faik Konicës.
Fanoli për Konicën: Unë isha i shkurtër e
i bëshëm, ai i gjatë e i thatë, kështu që
të dy do të dukeshim si Don
Kishoti me Sanço Pançën të arratisur nga ndonjë cirk.
Fanoli,
letër ,,Bashkimit,, të Manastirit. Falenderohet për ftesën që iu bë të
marrë pjesë në Kongres dhe arësyetohet që nuk do mundë të relializojë dot
dëshirën e tyre për shkaqe objektive, por duke e dërguar Sotir Pecin në vend të
tij. Poshtu u dëshiron sukses dhe se,
sipas tij, shqiptarët xhonturqëve u kanë bërë shumë të mira, prandaj nuk duhet
të pengojnë veprimtarinë e tyre etj.
Fanoli, në “Sveti Spas”
të Sofjes. Në këtë kishë, më 1911
mbajti meshë në gjuhën shqipe. Bëri aq përshtypje të mirë tek dëgjuesit saqë
ishte i detyruar ta përsëritë atë meshë edhe për të dytën herë. Afërsia dhe
oratoria e rrallë e tij fascionoi edhe një numër bullgarësh që morrën pjesë në
ato mesha. Ata ia shtrënguan dorën këtij eruditi të madh.
Fanoli... Fan Noli pas mbajtjes së
meshave, bëri vizitë disa shtëpive të kolonisë shqiptare, mbajti një konferencë
në sallën e birrarisë së Eftim Siranit me temën: “Kisha kombëtare shqiptare”.
Fanoli në Paris, 1919. Në një shkrim elektronik
nga interneti, thuhet se në Konferencën e Paqës të këtij qyteti, përfaqësuesi i
delegacionit grek, për të bindur të pranishmit se Shqipëria e Jugut është tokë
greke, në mes tjerash, kishte thënë se
të gjitha kishat në Shqipërinë e Jugut janë me mbishkrime greke.
Fanoli... që përfaqësonte
delegacionin shqiptar, i dha këtë përgjigje grekut: “Në pjesën veriore të
Parisit, është një kishë me mbishkrim grek, prandaj Komisioni i Paqes, le t’i
japë grekut njëherë Parisin, pastaj kur të dojë të vijë të shohë mbishkrimet
greke në kishat tona”.
Fanoli, në Floridë, shtëpia e tij. Në Fort Lauderdale të Floridës gjindej shtëpia e Fan Nolit, e
blerë nga ana e Federatës Pan Shqiptare “Vatra”, më 1954. Në lidhje me këtë,
Vehbi Bajrami në reportazhin e tij, botuar në “Faktin” e 18 nëntorit 2000, veç
tjerash shkruan: “Ja këtu, në këtë shtëpizë që dremit në harresë, imzot, Noli
ndërroi jetë…Kjo shtëpi e Nolit! Me trarët e
kalbur të çatisë. Me kopshtin e shkretuar.
Fanoli në
Floridë…Me dyer e dritare të rrënuara…Duam të hyjmë brenda e të shohim se
ku bënte gjumin, ku shkruante, ku hante e pinte imzot Noli. Por, dera është
ngujuar. Pronarin e sotëm të shtëpisë nuk e gjejmë dot. Përpiqemi të hedhim
shikimin nga dritarja për të parë ç’ka mbetur mbrenda në atë shtëpi
historike.Si duken dhomat? Por, edhe dritareve u është zënë “fryma”. Janë
bllokuar nga dërrasat e s’mund të shohësh gjë brenda… Shtëpia e Nolit, një
histori shqiptare që hë për hë ka filluar të zërë pluhur harrese!
Si përfundim
Tekstet
e mia, vazdimisht, ua kam kushtuar
lexuesëve të rëndomtë, të cilët nuk kanë patur mundësi të njohin historinë e kombit të vet, siç është rasti me
intelektualët, prandaj dhe renditjen e shënimeve si dhe stilin, ua përshtat
pikërisht lexuesëve të kategorisë në
fjalë. Megjithatë, tekstet e mia, janë
të mirëseardhura edhe për njerëzit e ,,ditur,, sepse ua freskoj kujtesën për ngjarje dhe personalitete kombëtare, të
cilat, ndoshta, u kanë dalë nga memorja. Përndryshe, përveç personaliteteve që
ishin objekt i tre vazhdimeve të
publikuara tek ky portal, nga gjiri
shqiptar, kanë dalë edhe plot të tjerë, të cilët e bëjnë të veçantë kombin
tonë, krahasuar me numrin e përgjithshëm të banorëve. Të tillë janë Faik
Konica, njohës i 16 gjuhëve, Ismail Kadareja, kandidat për nobelist,
Rexhep Qosja, shkrimtar i Kosovës, Ibrahim Rugova, politikan më i
njohur në botën shqiptare, kurse në Maqedoni, pas Gonxhe Bojaxhiut,
person më i njohur në tëra trevat shqiptare, padyshim, është Ali Ahmeti,
ishkomandant i UÇK-së dhe aktualisht kryetar i BDI-së. Si veçanti për kombin
tonë, janë edhe dy familjet më të spikatura në tëra trevat shqiptare, ajo e tre
vëllezërve Frashër dhe e Qiriazëve të Manastirit, për të cilat, kam
përgatitur tekst në dorëshkrim, gati për botim.