Adem Berisha: Letër përshëndetëse për ZSH dhe mirënjohje publike për gratë krijuese në mërgim

Adem Berisha

LETËR PËRSHËNDETËSE PËR ZSH DHE MIRËNJOHJE PUBLIKE PËR GRATË KRIJUESE NË MERGIM

Tungjatjeta i dashuri Gëzim,
së pari dua që shumë sinqerisht të falenderoj për e-mailin e funditpërmes të cilit më kishe lartësuar mbase edhe më tepër nga që duhet.
Konsideroj se nga ajo që thua, ka diq e cila qëndron, por unë me asgjënuk jam më i veçantë se ju vëllezërit e motrat e mia, ndaj jam vetëm sinjë pikë e vockël uji në det dhe kjo, megjithate, më bën të lumtur që ipërkas një populli i cili ka edhe shumë e shumë pjestarë të tjerë deriedhe tek nobelistat.
Kësisoji, poashtu jam së tepërmi krenar dhe i magjepsur veçanërisht me heroizmin, emancipimin dhe të arriturat e nënave, motrave e bijave tona të cilat me madhështitë e tyre dhe veprat prej vlerash të larta në të gjitha sferat e jetës dhe gjithë periudhat e shkuara por edhe aktualisht, kanë arritur t'i bashkohen botës së civilizuar dhe simotrave të tyre anë e mbanë globit.
Duke u nisur nga ky ngazllim e duke mos pasur diç tjetër në doren time qe të shpreh gjithë kënaqësinë me këto sokolesha, kohë pas kohe kam shkruar nga disa vargje poetike tejet modeste të cilat ua kam kushtuar me shumë përzemërsi.
Tri nga këto poezi po i postoj edhe këtu në web faqen tonë të mrekullueshme, zemrashqiptare.net përmes të cilës shumë krijues, publicistë e mendimtarë të mirënjohur,lirshëm paraqesin pikëpamjet e tyre lidhur me gjithë ate që na rrethon dhe ndodh rreth nesh.
Kësaj here, në mesin e shumë të tjerave, gjeta emërat e krijueseve dhe veprimtareve të mirënjohura e të pakursyera për çështjen e shenjtë, ate shqiptare, zonjat që tashmë veç janë të njohura në mbarë opinionin lexues shqiptar si në atdhe, poashtu edhe në mergim. Puna e tyre krijuese dhe e gjithë veprimtaria e tyre at-mëmëdhetare bëhet edhe më e ndritur kur ajo kryhet jashtë atdheut për të mbajtur gjallë shqiptarizmen kudo nëpër botë e kahdo që shqiptarët fatkeqësisht kanë migruar.
Këto kanë bërë dhe vazhdojnë të bëjnë mrekulli në organizimin, prezantimin,internacionalizimin dhe gjallimin e jetës kulturore e artistike nëpër manifestime e spektakle të ndryshme, të cilave çdo kush ua ka lakmi por edhe duke organizuar e hapur shkolla shqipe nëpër mjediset ku jetojnë, edhe deri në New Yorkun e largët vetëm e vetëm që filizat tona të reja të mos i nënshtrohen asimilimit total e humbjës së identitetit kombëtar.
Si personifikim edhe të shumë e shumë bijave e motrave tona, pa u hamendur potencova edhe me emër dy zonja të cilat jetojnë, punojnë dhe veprojnë njëra në Evropë e tjetra në SHBA, bijat e shqipeve legjendare, Kozeta (Keze) Zylo dhe Alma Papamihali.
Konsideroj se nuk do të jetë e paqëlluar që nëse edhe nga këtu, këtyre dy zonjave të nderuara të ju urojmë jetë të gjatë, shëndet dhe suksese të reja në veprat e tyre të ndritura por edhe të iu drejtojmë një MIRËNJOHJE PUBLIKE për gjithë ate që kanë bërë e bëjnë në vazhdimësi për të miren e popullit e at-mëmëdheut të tyre për të cilin në gjithë paraqitjet e tyre publike, shumë qartë vërehet nostalgjia e theksuar.
Me shumë respekt e përzemërsi, xhaxhi Adem Berisha, Rahovec - Republika e Kosovës martire.

Adem Berisha:

GRUAJA SHQIPTARE, GRUA BOTE

- kushtuar grave krijuese në mergim -

KRENOHU, KE PËRSE

Kush shkëlqeu ndër shekuj,

kush qe edhe në maje të fronit,

kush ish si tempull mbi tempuj

bija e Ilirisë, Teuta e Agronit.

E kush si Elena Gjika,

kush si Nora e Kelmendit,

kush si Shotë Galica

shton krenarinë e vendit.

Kush si Ganimetja

e kush si Marie Shllaku,

kush si Xhevë Ladrovci

për atdhe derdhë gjakun.

Kush edhe në mergim vepron

komb e atdhe për të lartësuar,

Kozeten e Almën asgjë s’i ndalon

çështjën e shenjtë për të avancuar.

Kush me këto zana të malit

mund të mos krenohet,

kush sot kozetave e almave

mund të mos iu gëzohet?.

Me gjithë atë moral të lartë

që iu kishte dhuruar jeta

këto  bëjnë punë të artë

shkëlqejnë me veprat e veta.

Këze (Kozeta) Zylo

Kur atdheu kushtrimin lëshoi

Orës së fatit t’i thuhej mirë se vje,

Zëri i bijave e bijve guximshëm jehoi

E largë, tej oqeanit u ndie si rrufe.

Të bashkuar rreth idealit të lartë

Ashtu siq ishte çdo herë në traditë,

Krenare si burrat, ashtu edhe gratë

E ndërtojnë të ardhmen, natën e bëjnë ditë.

Zembakë të bardhë vendin kanë mbuluar

E gëzimi dhe hareja sikur s’kanë mbarim,

Zogjtë këngën nuk kanë për të ndaluar

Yjet sot këtij vendi, i japin shkëlqim

Lum si na që kishim e kemi sot këtë nur,

Ora e fatit me te, nuk do të ndalojë kurrë.

Alma Papamihali

Atje në folenë e shqipeve legjendare

Lulebora kur fletët përpëlitej të lëshojë,

Mirësinë magjepse tokës shqiptare

Aurora herët në agim i dhuroi.

Për sa të ketë shqipe mbi male

Atje tek Alpet Madhështore të mia,

Prapë do të lindin të tjera sorkadhe

Aso çfarë din të lindë, vetëm shqiptaria.

Mendjendritura e të vyera si bleta,

I sfidojnë yjet se vetë janë hyjnesha,

Hënës ia kalojnë me bukuritë e veta

Ato mbi re ngritën porsi sokolesha

Le të iu prijë fati, e ëmbël iu qoftë jeta

Ishin heroina, sot janë si princesha.