Kulturë
Jusuf Zenunaj: Unë, luftëtari i Lirisë
E premte, 01.05.2020, 10:35 AM
Jusuf Zenunaj
UNË,
LUFTARI I LIRISË
Unë,
luftari i Lirisë,
qysh
në rini përballë stuhisë,
në
mal , në fushë e në rrjedhê lumi,
ku
shkoi gjaku deri te gjuni,
disa
herë me mori plumbi.
S'u
ligshtova ditë , as natë
bashkë
me trimat nëpër flakê.
Në
istikame edhe në prita.
me
ne ishin djem e çika
Në
Lug të Ibrit e deri te Drini
e
mbuloi flaka e pushtoi tymi.
Prej
Padeshit deri në Koshare,
krisma
pushkëve u printe zjarreve,
për
t'u marrë hak barbarëve.
Pëllëmb
për pëllmb në Dardani
u
derdh gjaku për liri.
Këmbpushtuesja
karpatiane
tmerr
e dhembje i la çdo ane,
si
në qytet ashtu në fshat
s'kurseu
fëmijët, pleqt, as gratë!
Mbas
një shekulli e disa vjet
thembra
e këmbës gjet gjurmën e vet,
mori
rrugë për në Shumadi
se
s'kish djep në Dardani!
Unë,
luftari i lirisë për së mbari pata nis,
mendjen
kisha veç për shtet,
shpejt
m'u kthye për pushtet
për
pushtet e për parti,
mos
ma shumë për pasuri.
S'mund
të rri si shoktë e mi,
qê
luftuan për liri,
tash
jetojnë në varfëri
me
një rrogë te veteranit,
as
dritares s'ia ndërron xhamin,
s'del
për bukë , as për ilaçe,
zgjohen
e erren në konaqe!?
S'i
sheh në rrugë e as në qytet
një
fjalë të mirë kush s'ua flet!
E
mua, pse më shikoni me zili ?
Veç
se bëra pasuri ?!
Ngreha
gishtat për kufi,
falem
bjeshkë e falem vërri,
mos
m'u prish me Mal të Zi,
han
e dan e kem kojshi,
tash
po ndreqemi edhe me Serbi,
bashkë
me Listën në qeveri.
J.Z., më 30 prill 2020