Adem Zaplluzha: Shqipëri o nëna ime

Adem Zaplluzha

Poemë për Vaçe Zela

Ta përkujtojmë 7 vjetorin e ikjes së divës Vaçe Zela

                                                                                       

SHQIPËRI O NËNA IME

Po bie

Një shi i Bardhë e i kristaltë

Po bie

Mbi zërin e Vaçe Zela

Ca tinguj elegjie zgjohen

Në këtë natë në një serenatë

Diku në Lashtësinë e Prizrenit

Vajton një gërnetë

Pikojnë si lotët e qiellit

Pikojnë gjethet e një muzike

Mbi një varr prej lotësh dënes

Një këngë

Me tinguj të rrëqethur

Po fishken zambakët e Prizrenit

Në cilën lagje hapeshin qepenat

Kur nga një radio e vjetër

Dëgjohej zëri i Shqipërisë

Dje këndonte Vaçja

Ajo dhe sot këndon me një kitarë

Të vetmuar

Me zërin madhështor të korit Hyjnor

Këndojnë yjet “Shqipëri o nëna ime”

Kush tha se vdiq kënga

Ajo jeton në çdo shtëpi shqiptare

Një perëndeshë e muzikës

E cila deri në vdekje nuk abdikoi

Të zbresim deri në fund të notave

Edhe pak këngë ka mbetur

Në arkivolin e kujtesës

Edhe pak

Të dëgjojmë zërin drithërues

Të Vaçe Zela

2.

Si nga një tjetër botë

Më vjen një këngë

Mbase ajo

Akoma këndon këngën e Shqipërisë

“Shqipëri o nëna ime”

Pse ja more zërin e bilbilit

Kush do këndoj pas Vaçes

Janë lëshuar deri në tokë

Degët e pjeshkës

Qershia dënes me ngashërim

Kush do vij pas teje

Moj bij e shqipes

Malli im

Sonte ka nevojë për një këngë

Kam lot trishtimi

Nga zëri i nëntokës vjen një jehonë

Vaçja si një sirenë deti

Mbi këto kreshta dhembjesh këndon

3.

Si zëri i erës

Sonte më vijnë vegimet

Kalërojnë kuajt e ujit

Nëpër sipërfaqet e pentagramit

Si nëpër vegime

Kalërojnë notat e këngës së paharruar

“Shqipëri o nëna ime”

Një zë si zëri i Hyjit

Mbi kreshta qëndron

Mbi daullet e kushtrimit

Një nuse

Si ato zana malesh

Me mallëngjim këndon

Kjo është zëri i Vaçes

Që zbret nga lartësitë

Këndon e dhe era

Një këngë me lahutë

Nëpër sheshe

Zgjohen shpirtrat e engjëjve

Një bilbil në ograja

Ka heshtur në një skutë

4.

Vaçe moj

Nusja më e bukur e KOSOVËS

Këndomë edhe njëherë

Ndonjë këngë me mallëngjime

Mos harro

Por të gjithëve na pëlqen

Ajo e shpirtit

“Shqipëri o nëna ime”

Sonte dua të qaj

Të dënesi si guri i atdheut

Por loti i burrit është kënga

Këtë e kemi mësuar

Që nga koha e Skënderbeut

Vaçe moj nuse

E bukura e KOSOVËS

O ju lutem

Mos i ngacmoni tingujt e natës

Sa bukur dëgjohet kjo serenatë

Po vajton shpirti i gërnetës

Me lot ngashërimi

Po dënes kjo natë

5.

Vaçe moj

Nusja e maleve tona

Krenare

Kush do i përqafoj pas teje

Telat e gjalla të kitarës

Unë kam mbetur pa zë

Mbi dunën e shpirtit tim

Po vajton një zog i trishtuar

Po vajton

Tok me një kukuvajkë

Të lutem

Këndoma edhe sonte

Këngën e atdheut tim

Por pa ngashërime

Këndoje edhe njëherë këngën

“Shqipëri o nëna ime”

Këndoje të lutem

Le të vijnë në përcjellje

Zanat e Alpeve

Ndoshta mund të zgjohet nga gjumi

Vetë Gjergji Elez Alia

6.

Sonte kemi nevojë

Për hingëllimën e gjokut të bardhë

Të përgjëroj

Këndona edhe njëherë

Këngën e atdheut

Zgjoji nga legjenda

Trimat e çartur

Sa shumë kemi nevojë

Ta dëgjojmë këngën

“Shqipëri o nëna ime”

7

Si sot më kujtohet

Kur e mbuloja kokën me një plaf

Të dhirtë

Dhe në një radio dore

I dëgjoja këngët e tua

Fshihesha pas ëndrrave të mia

Vetëm një vijë uji na ndante

Që mos t’i dëgjojmë lirshëm

Këngët e tua me kënaqësi

Por i dëgjoja fshehur

Si një hajdut

Unë këndej vijës së ujit

Zëri yt andej përroit

I kallte malet

Me sy të lëmekur

I shikoja gjethe e verdha

Këndonin edhe ato këngën

“Shqipëri o nëna ime”

8.

Sërish vjen një zë

Dhe si freskia e gjetheve

Ledhaton

Lëkurin e zeshktë të erës

Nga degët e vjeshtës

Fluturojnë

Si nëpër përralla dykrenorët

Fluturojnë nëpër kreshte malesh

Zërat e një vajze

Thonë se ishte zëri i Vaçe Zelës

Këndonte edhe era

As lumi i përgjumur nuk e ndalte këngën

Mbi notat e pentagramit

Si një engjëll drite

Zgjohej zëri i fjetur i Vaçes

9

Edhe pas ikjes

Unë jetoj me zërin tënd

Sa herë që kam qenë i vetmuar

Në celular

i dëgjoja tingujt për atdheun tim

O të lutem

Këndoma edhe njëqind herë

Atë këngë të bukur shqipe

“Shqipëri o nëna ime”

Këndoma të lutem

Sonte kjo natë e gjatë e shkurtit

Do jetoj vetëm me këngët e tua

Që qojnë njeriun edhe nga qivuri

10.

Ti ishe e vetmja

Dhe s’patë dot të dytë

Sonte me 06 shkurt 2014

Të gjitha ëndrrat

Në shpirtin tim i ke mbytë