Nezi Plaku-Velaj: O nëna ime! O mbretëresha ime!

Nezi Plaku-Velaj

O nëna ime! O mbretëresha ime!

Sot ti mbushe 41 vjet qe nuk je në mesin tonë,

në mesin e dashurive të tua, fëmijve të tu.

U largove nga kjo jetë me një brengë të madhe,

e plagosur nga një plage që të helmoi gjakun,

pushkatimi i babait, dhe plot halle të tjera

qe jeta nuk ti kurseu.

Në cdo 17 Prill ne të kujtojmë me dhimbje në zemer

Edhe pse sot në moshë madhore, para figurës tënde

madhështore neve jemi shumë të vegjël

O nana jone!

Do të jetosh gjithë jetën në zemrën time deri sa të të vimë pranë

Një poezi në kujtim të nënës time

Kam filluar të ndjej një dridhje

një rrënqethje në trup

Po afrohet një ditë që është kujtim i hidhur

Ranë gjethet e pemëve, qau dhe qielli nga lart

Ditën kur më le me kokë të këputur,

kur vuajta mungesën tënde nëna ime

Nga dhimbja qau dhe shelgu tek oborri

Zogjtë u mblodhën grumbull si në kuvend

Një këngë vaji nisën të gjithë bashkë të cicëronin

Vaji i tyre shoqëroi me cicërima lotët tona

Eci përpara dhe shpesh e kthej kokën nga pas

Shikoj vitet si ikin rrokullisen në greminë

Ndjej dashurinë tënde që ma le si lule në varg

Aroma jote ka ngelur mes lulesh e freskët e njomë

Buzëqeshjen tënde unë dot s`e harroj

Ajo ishte një buzëqeshje që shkëlqente si dielli

Me rrezet e saj ngrohte një botë të tërë

Me fjalë mjalti na mëkoi dashurinë si Perëndia

Ndjej afër dorën tënde të ngrohtë si atëhere dhe sot

Kur rrëzohem, kërkon ngadalë në këmbë të më ngresh

Më jep kurajo, dashuri, me jep dhe një të madhe forcë

Dimrin e egër ma zbut ma bën si pranverë

Kur celin lulet në vazo që ti aq shumë i doje

Unë i kujdes, i vadis të celin të rriten sa më shumë

Nje tufë me cicerima te zogjve kur këndojnë do ti mbledh

Bashkë me buqetën me trëndafila të kuq do të ti sjell

Më është bërë zëmra si një qelq në copa i thyer

Kërkoj copat një e nga një, avash, avash ti mbledh

Të ndërtoj një vend te shenjtë ku të shkoj dhe të falem

Zotit ti lutem, t`i përgjërohem

për ty moj e mira ime nënë

Të prehesh e qetë në paqe aty lart në qiell

Kopësht me lule me jargavane me trëndafila

të jetë bërë për ty ai vënd

Te pushoje ne xhenet ai shpirti yt i dlire dhe i vuajtur

Dhimbjet dhe plagët që të helmuan shpirtin tend te bukur

Ilacin ta kenë gjetur aty, në atë jetë të përjetësisë

Copyright © Nezi Plaku Velaj

Tirane 05 04. 2019