Namik Selmani: Një gjerdan me shkronja

Namik Selmani

Një gjerdan me shkronja

Urim për poetin Neki Lulaj

Merr ca shkronja bëj gjerdan

Bëj një himn për shqiptarinë!

O poet, zëshatërvan

Ti ke gjithë mirësinë.

Ke damarë nga Tokë e Shqipes

Thellë gjoksit fle blerimi.

Në Bërliqin dritëmagjie

Hodhe hapin që të rriti.

Vit më vit prek mbrothësinë

Që e mbjell në nipër mbesa.

Je vëllam me lumturinë.

Je si guri ndë bedena.

Ke një varg si shkumë ujëvare

Që na deh e na krenon.

Nënë gjunjë ulet parajsa

Për atë zmër që kuqon.

Në mërgim vjen mall i ndezur

Për oxhakun e çdo kulle.

Për lirinë je buzëetur

Dhe pse bora të zbardh supe.

Je qerpiku i çdo pishe

Lavërtari që zgjon kohëra

Ke një fjalë trëndafilishte

Me aromë nga Rugova.

Ke ndë zemër urim burri

Mes gëzimi i mat vitet

Me ty lule bëhet guri

Me urime shenjtërie.

Për ty dritën fik qiriri

Para zemrës gurrë drite

Nëpër zemra lind filizi

Madhështuar me kujtime