Sejdi Berisha: Mbi varr të nënës

Sejdi BERISHA:

Edhe në këtë fundvit bisedë me Nënën...!

MBI VARR TË NËNËS

Pak behar pati kësaj vere

Të gjitha lulet i mblodha

I hodha mbi Ty

Si për inat

Natyra ndërroi pamjen

Edhe gjethet u zverdhuan

Diçka e tmerrshme më kaploi

Prej sot jam i vetmuar

Tamam qyqekall vetëm

Nënë moj

Sot mbi Ty solla

Tërë frymëmarrjen e stinëve

Edhe të motmoteve të mia

Edhe hënën dritë të bëjë këtu

Si ajo që di kur është vetmi

Kërkoj fjalën tënde

Por heshtja ngulfatë

Lulet veniten bëhen shkrumb

Heu more Zot

Edhe hëna sikur nuk bën dritë

E këto fusha

Sikur terri i kapërdinë

Tamam prej sot

Jam kalorës i vonë

Që kot vrapon

Pas fluturave të bardha

Që kurrë nuk u ngop

Me lojëra fëmijërore

Sonte kur ta kthej shpinën

Hapat tunxh më bëhen

Këmbët dot nuk ecin

Për në shtëpi

Ku tash në mur

Rri fotografia jote

E, po shumë kam humbur

Atje në shtëpi

Nuk ka kush më thotë:

Ah, biri im

Edhe çatia gëzohet

Kur të shoh Ty

Sa shumë vaje e përmallim

Një jetë histori

Gati njëshekullore

Mbëltoi dheun e kësaj toke

Histori e gjatë nëna ime

Edhe nga varri

Ajo m’i fshinë lotët

Qepallat m’i ledhaton

Heu more Zot

Kudo që preku tokën

Shoh nënën time

Jetë e ndrydhur

Por amshim