| E diele, 11.11.2018, 11:59 AM |
MORA
RRUGËN PËR GOLLAK
Teksti , muzika dhe interpretimi: Demir Krasniqi
Mora rrugën për Gollak –
Të shuaj mall , të heq merak !
Lindjen time ku e kanë pritë –
T’ i shoh vendet ku jam rritë !
T’i shoh yjet , Diell e Hënë –
Ku i kam pas , unë, babë e nënë !
T’ i shoh sofrat ku kem ngrënë ,
T’ i shoh trojet ku i kem lënë !...
T’ i shoh krojet , ujë , ku kam pi –
Kah kam luajt lojëra si fëmi’!
Rreth e rreth Malësinë kalova –
Njeri t’ gjallë kund nuk takova !
Shkova kodrave e në zabele –
Kund nuk pashë çoban me dele !
Shkova kodrave bri për bri –
Kund nuk pashë edha , as dhi !
N’ kodra , n’ lugje , gropë me gropë –
Kund nuk pashë çoban me lopë !
Shkova fshatrave , mal mbas mali –
Kund nuk pashë gomar , as kali !...
Mal mbas mali , pyll mbas pyllit –
Kënd nuk ndjeva tu i ra fyellit !
Rogë mbas roge , mal mbas malit –
Kënd nuk ndjeva tu i ra kavallit !
Krojet ku kem pi për herë –
Ishin tha e ishin shterë !
Trojet ku kem pas me tel –
Ishin shembë krejt me themel !
Rrugëve t’ malit fillova t’ qajë –
Nuk pashë shpija ku kam pas dajë !
Nëpër brigje , kodra e rreze –
Nuk pashë shpi ku kam pas teze !
Dola bregut mbi një kodër –
Ku e ka pas shpinë e imja motër !
Kur mbërrina n’ atë truall të ngratë –
Shpi e oborr i gjeta thatë !...
Kujtoj kohët sa janë përpjekë –
Gjithmonë n’ vuajtje e n’ luftë për jetë !
Shpi e oborr i gjeta t’ shkretë –
Njerëz e shtazë krejt kishin tretë !...
Lumenj , përrenj , duke i kalua –
S’ pashë mulli kund pa u rrënua !
Rrugëve t’ gjana e rrugëve t’ holla –
Nuk pashë nxënës duke shkua te shkolla !
N’ ato vende , ku unë u rrita –
Nuk pashë mësues me i thanë :”Mirëdita !”
Pashë shumë shkolla mbyllë nën dry –
Lotët gurrë m’ rridhnin nën sy !
Rrugëve e brigjeve kodrinore –
S’ pashë dyqan , as s’ pashë shitore !...
Nuk pashë zyre , as regjistrime ,
Fshatarë , lindje , as kurorëzime !...
Nuk pashë pleq , nuk pashë haxhi ,
Nuk pashë kënd duke shkua n’ xhami !
Nuk pashë hoxhë , nuk pashë imam –
S ’ ndjeva ezan , as për Bajram !...
I rashë maleve poshtë – përpjetë –
Njeri i gjallë kund s’ kishte mbetë !
Shumë prej tyre kishin ndërrua jetë ,
Shumë prej tyre kishin ra n’ qytet !...
Shumë prej tyre kishin shkua n’ kurbet –
Krejt Gollaku kishte mbetë shkret !
Shpi , as odë s’ ka mbetë n’ Gollak –
S’ ke ku shkon ma për konak !
S’ ka gazmende , as fejesa ,
Nuk sheh dasma , as martesa !
Nuk sheh krushqi me bajrak ,
Nuk sheh nuse me duvak !...
Kanë humbë gjurmët nëpër breza –
Është mbushë thera mbi varreza !
S’ sheh xhematë , nuk sheh varrime ,
Nuk ka t’ pame , as ngushëllime !...
Harruam trojet , harruam oborret ,
Harruam tokat , harruam vorret !...
Harruam gjithçka çka kem pasë –
Jem shqepë anë e mbanë dynjasë !...
Gjilan, më 10. 11. 2018. Demir KRASNIQI