Kalosh Çeliku: Edhe mes Dimrit Madh e pres një Pranverë

EDHE MES DIMRIT MADH

    E PRES NJË PRANVERË

NGA KALOSH ÇELIKU

(Shitja e lirë “artistike”)

Skënderbeu im, “skenderbegat” e Fishtës

Vitin Historik. U ringjallën “patriotë”?!

U sulën me këngë “patriotike”. Pizi

Përbaltin veprat historike në Shqipëri.

Zhurma kulturore, në Katund. “Sallmadi”

Dhjetëra parti politike shqiptare n’Askund.

Klube të shkrimtarëve. Shoqata pa artistë

Manifestime kulturore. Fabrika  turshie

Sot, prodhojnë mallëra ekonomistë partie.

Me afat të skaduar përdorimi. “Artistë”:

Tollumbaxhinjë. Bozaxhinjë bythëgrisur.

Aspak, Sojit Tënd me shpatë për Liri.

Partizanët politik, “haber” nuk ’kanë Sot:

Nga politika. Arsimi. Kultura Shqiptare.

Aqmëpak, një torbë taxhi sokaqeve. Poezi.

Kopeisht çirren e përdridhen. “Ulurisin”

Me partizanë partiak. Ministra Qeverie.

Edhe, atë: për një “mirënjohje”. Copë letre:

Ose: Një torbë taxhi me arna. Parti politike.

Fotografi  “rasti” para kamerave televizive

Facebook, “artistë” populli. Fytyra egërsire.

Po vall, Ti nuk i sheh hadumët politikanë,

Që, n’emrin Tënd bëjnë karrierë politike:

Poste në Qeveri. Tenderë. Shitje “artistike”

Edhe, atë për pak lekë të partive politike?!

Imzot, “patriotët” e sotshëm “kuqezi”

Seç janë rrokur për herdheve të Dashit?!

E, jo pas herdheve të Kalit Skënderbeut

Nateditë. Këmbëkryq “trima” në Shkup:

Nesër, dhiareve e Trojeve shpie në Liri.

Zvarrë, a do t’i tërheqësh në Bit-Pazar

Burrat me dimi e çaj rusi. “Agallarë”?!

Partizanë partiak, që sot hiqen “artistë”

Zhurma kulturore, përbaltin Shqipërinë?!

Popull, që nëpër shekuj bëri luftë për Liri

Verë e Dimër, thirri Pranverën Shqiptare!

Grua besnike mori: Nuse, Zonjën Vdekje

Që, e varrosi Dje me dy gjinj nën Urë

Sot, me një gji jashtë për Atdheun.

Shoqata “joqeveritare-humanitare”, “poetë”

Thesin plot, me qerre në Katundin e Madh.

Dhe, kakademikë partiak me para të shtetit

Edhe, popull besnik, ende pa bukën e gojës.

Vdiqët Sot, ende duke mos ia fshi qyrrat vetit

Nateditë si Dje. Edhe Sot, na përcillni në polici:

Listave “Këshillit intelektual”. “Kakademikë”.

Përpiqeni ta shpëtoni veten. Dhe, jo popullin

Fatekeqësisht?! Ende pa bukën e gojës, në Liri.

Vepra “patriotike”, që ende marrin frymë

Njeri i gjallë, sot nuk u del para në shkallë.

Marri përkrahu, fusi si miq brenda në Shtëpi

Ditën e Nesërme, me një copë buke thotë:

Thyeni qafën! Nuk jeni, burra Pene në Odë.

Askushë, që përdridhni bythët nëpër Çarshi

Edhe, atë: vetëm për një përdorim politik.

Unë jam edhe Nesër. Gjithmonë nën Rrap

Edhe, nga varri do ta ngrejë zërin për Liri:

Moti kohë, ju kam varrosur në Bibliotekë.

Dje, Shkupit historik ju nuk i dolët Zot,

Sot, jeni dalldisur bythekrye nëpër parti:

Pas posteve politike. Tenderëve. Pasurisë.

Katunde, me Zhurma kulturore. Dhe, pizi

Ende pa brekë në bythë, një torbë taxhi.

Imzot! Sot, pse ende nuk çohesh nga varri

Zbresësh Kalit me shalë në Bit – Pazar:

Hadumët “kuqezi”, varrosësh në Histori...

(Pordha e “Xhenazes”)

Një grua, që aq shumë e donte burrin

Saqë, të parën dhe dytën fjalë e kishte”:

Ah, bre burrë, ta dish sa fortë të dua

Nateditë rri e lutem për ty nën ftua!

Burrëziu, dihet siç ishte i “pabesë”

Vendosi ta provojë këtë gruazezë.

Dasëm me dajre, priti në Katund

U shtri në shtrat. Vdiq para dasme.

Gruaja, vrik e thirri një plakë të kojshive:

Përderisa ajo është në dasëm. Heq valle:

Një natë ruaj “xhenazen”, mos ringjallet.

Nusja dhe plaka, saora u bënë pazar:

“Xhenazen” e burrit, ruaj, një natë Zie

E shiti burrin dy shtëllunga leshi delje.

Burrin që e donte aq shumë përsëgjalli

Edhe, atë: për një natë dasme. Valle.

Plaka duke ruajtur “xhenazen” e burrit

Sytë, sesi i ikën në tavanin e odës:

Edhe, e pa një pastërma varë mbi krye.

Tha, me vete: Pse të mos e pres një copë

Edhe unë ta gëzoj natën me Hënë e yje.

Nxorri briskun e brezit dhe hipi në shkam

Këmba i rrëshqiti, u rrëzua mbi “xhenaze”.

Përçudi: Tëëërrt, pasmesnate pordhi Ivdekuri

Plaka, u trembë atë natë nga Bythëtrokitja.

Turr, shkoi ta pyes Nusen pashterkëkuqe

Me të cilën bënë Pazar para Dasmës Katundi:

A, do t’ia japë dy shtëllungat e leshit?

E cila me shami e hiqte sonte vallen:

Nuse moj bijë nazelie, a pordhë “Xhenazja”?!

Nusja duke mos e ndalur vallen me dajre

As edhe këngën “taze”: I përgjigjet plakës:

Pordhë, moj nane, si nuk pordhe -jooo.

E, a do të m’i japësh shtëllungat e leshit?

Shpërblimin partiak do ta  jap pa çare

Ecë edhe ti hyn si nuse, hiqe një valle!

Plaka e sigurtë kthehet ta ruaj “Xhenazen”

Nusja e heq vallen. Jo, s’e ndalë këngën?!

Dorë për dore me shoqe, shami e dajre

Njëzëri ia ka thënë këngës, “nuses shqiptare”:

Për liri të grave xhadi. Dhe, të drejta fetare.

Dasma, dikur pasmesnate mori fund

Nuk e priti Agimin. Lindjen e Diellit.

Nazeqare, zbretë nga koçia në Katund.

E lodhur si cung, rrëzohet në shtratë

E harroi burrin e dashur shumë atë natë.

“Xhenazja” çohet, e rrok pas dere hurin

Tashti u binda, sa e paske dashur burrin…

(Mushkojat zonja Gra)

Mushkojat gra, nuk më lënë rehat

Natën duke ma kthyer në ditë.

Gjakun ma pinë në Shkup. Durrës

Edhe, tek unë e gjejnë Poezinë.

Përkundër, mushkojave burra - “trima”

Që, pas shpine. Ferre ma vënë pusinë…

(Dhe Nanë: Nuk më pëlqejnë

argatët e tyre pa brekë)

Dhe, Nanë: Nuk më pëlqejnë hadumët

Argatët e tyre pa brekë. Trusakatë legeni.

Që, fotografohen para kamerave televizive

E dalldisin popullin, se: E kanë bërë një ve.

Mu si ajo Pula e Rexhep Hoxhës, tra më tra

Vjershë. E çuditën “Dynjanë”: Një pizi

Tjetër, hiç! Tra më tra, tek Pragu i Shtëpisë.

Dhe, Nanë: Nuk më pëlqejnë hadumët

Argatët e tyre pa brekë. Trusakatë legeni.

Që, mezi e bënë një ve. Dhe, tjetër hiç…

(Hadumë të shitur

një torbë taxhi)

Edhe, thashë: Të zgjedhurit e popullit

Janë frikacakë. Hadumë pushteti.

E shesin veten lirë për një Xhadi

Përgjegjësinë, Nesër t’ia lënë popullit.

Dëshmi, që populli nuk duhet dhënë

Votat të arratisurve partiak pas porte.

Dhe, grazhdit të shtetit “përbashkët”…

(Në këtë Qytet burrat

shiten me thasë)

Mike, Ti jeton pa burrë. Një Grua

Në një Qytet, ku burra ka me thasë.

E shiten shumë lirë në Bit - Pazar.

Mike, Ti jeton ende pa burrë. Një Grua

Në një Qytet ku burrat shiten me thasë...

(Edhe Ti je oj Grua

si lulet e qershive)

Edhe Ti je, oj Grua si lulet e qershive

E shkund Veten. I rrit frutat.

Që, t’i ha pasmesnate. Huazoj

Unë për simbole në poezi. Liri!

Edhe Ti je, oj Grua si lulet e qershive

Shkundesh. Skuqesh para Diellit...

(Gruaja besnike)

I dëbova armiqtë rreth Meje. Edhe Miken

Vetëm poezinë nuk mund ta përzë. Nuk ik.

Është grua besnike. E do burrin....

(Grua natën e mirë)

Grua besnike, natën e mirë! Ika.

Pasmesnate, më pret një Grua tjetër:

Poezia. Dhe, është xheloze.

Nëntë burra nuk mund ta bëjnë zap

Natën. Vetëm Unë ia jap hakun.

Grua besnike, natën e mirë! Ika

Falemnderit. Që, nuk je xheloze...

(Unë jam Ujk. Dhe,

dua plagë!...)

Grua, mirëmëngjes. Erdha

Unë jam Ujk. Dhe, dua plagë!

Edhe Ajo nuk ishte xheloze...

(Edhe mes Dimrit Madh

e pres një Pranverë)

Arën e Babait me Penë lëroj me vite

Dy qe para në zgjedhë. Dhe, një kalë.

Nateditë fushave. Maleve, në ballë.

Fushës Cërvicës, rrëzë Çukës ugare:

Verë e Dimër, mes arave hapim varre

Rrugë e gjatë për Babatomorr. Dhiare.

Arën e Babait me Penë lëroj me vite

Mes Dimrit Madh: E pres një Pranverë…