Qazim Shehu: Ajo që këputet

AJO QË KËPUTET

 

QAZIM SHEHU

 

Këputet zjarr i hijshëm

Nga gravitim i ligjshëm,

Dhe shuhet në hapësirë,

Siç këputet një psherëtimë

Dhe shuhet në  brendësi,

Gjëmon kujtesë

E këputjeve pa mbarim,

Këputet një vështrim

Në përvëlim,

Këputet një dorë

Një orë

Në përgjysmim,

Këputet gjysmë e zemrës

Në gjysmën që mbërdhin…

Dhe mendimi për këputjet

Nuk ka mbarim…

 

 

KRISTAL

 

Lot i një fëmije kristalin më të pastër mba,

Sa gjëra të dyshimta  kristalit i marrin emrin

Dëshmohen e besohen me shfaqje të tij;

Lot tradhtish për shembull,

Lot qepësh me një cipë të hollë nderi,

Veç kristali reagon  me gjak

Në mprehtësinë e ciflës dinake,

Vështrimi kur mugullon  pak nga pak

Në llomin e ditëve ikanake…

 

 

GRACKË

 

Gracka të uritura

Gracka të nemitura,

Gracka të urta.

Gracka jo tinzare

Humnera

Në pazare.

Gracka

Laraska,

Përtacka.

Në qetësinë tuaj

Gropa

U kaloj hopa,

Po kur bie brenda jush,

Vetësinë me ju mbush…

 

 

FURI…

 

Vërtiten gjithë mendimet dhe shkojnë

Tek fjalët e dashurisë,

Drejt mineralit të pakët të tyre,

Që shfaq ngjyrën në sipërfaqe

Dhe vetë rri në thellësi.

Eci

Me një lodhje budallaqe

Në sondë të durimit

Drejt diamantit të zi.

 

 

SHKËMB

 

Kujtesa prej guri,

Hidhet shpesh,

Në mote më të bukura,

Të fëmijërisë

Që mbi shkëmb nuk pa rrudha

Po flutura…

Tani rrudha shoh

Fluturat kanë ikur,

Dhe është i njëjti shkëmb

Pa të njëjtat vite….

 

 

RËNDOMTËSI…

 

Ajër i hidhur i rëndomtësisë

Më i hidhur është ai, ajri i mendimit,

Që nuk fryn në dritaret e fjalës,

Ndoshta është ai që na e bie këtë pluhur të dimrit,

Këtë ngushtësi, rrëzë më rrëzë, mes pallateve…

 

 

TRUPI

 

Shpirti del prej tij si pëllumb i bardhë

Nga një shpellë, thelluar prej ijeve,

Njerëzit nuk qajnë atë,

Po trupin që u dorëzohet hijeve…