Neki Lulaj: Bashkëshortja e poetit

Neki Lulaj

BASHKËSHORTJA E POETIT

Bashkëshortja e poetit është e dënuar

Ta bëjë gjumin vetëm kur netët vijnë

Sa troket muza e frymëzimit, ngrihet pa përtuar.

Ai zgjohet nga krevati e merret me poezinë.

Kalon natën si zogu mbi një dru të lodhur

E nata fshin djersën e ftohtë, vetë mrekullinë

Herët në mëngjes i prish gumin bashkëshortes

Kur kthehet në krevat me këmbët akullimë.

Bashkëshortja e poetit është e dënuar

T’i lexojë poezitë romantike dhe erotike

Shpesh herë bëhet edhe xheloze e nevrike

Për vargjet e poetit që rrjedhin me buçitje.

E dongu i tallave te cigareve shtohet te kllaniku.

Në natën e thellë peshkon vrullshëm frymëzimi

Kallinjtë e poezisë rriten si grurë korriku

Sa lëshon dritë vargu i yjëzuar i gëzimit.