Nebi Dragoti: Hëna dhe qeni

NEBI DRAGOTI

HËNA DHE QENI

Baladë në tre variante

1-

E, ç’t’i bësh qenit qen

dhe njeriu kot s’e shan (…)

Qeni leh e leh, e leh

dhe me hall, e pa hall.

Kur pa hënën në qiell,

u ndez keq duke lehur.

Vazhdon hëna punën e vet

shumë e qetë, shumë e qeshur.

2-

Dhe e nxiti qenin që të leh

krijuesi pa pikë talenti.

Fare kot leh ky qen

sa me të qesh mileti.

Po s’ke ç’i bën qenit legen,

stani i tij s’ka tjetër bylmet:

bylmezit mediokër i shërben

me tringiling e ten-ten-ten.

3-

Tha qeni:- Do ta rrëzoj,

-s’e meriton hëna lart,

- do ta mbys tek përroi,

-s’do t’ia bëj më të gjatë.

E pa në ujë, në një pellg

e vërsulet qeni me inat.

dallga e përpiu këtë qen.

Hëna si ngaherë qeshet lart.