Kalosh Çeliku: Kërkoj një varg

EDHE NESËR PËR VARR

E KËRKOJ NJË VARG

 

NGA KALOSH ÇELIKU

 

(Dhomë zgjimi)

 

Unë, sot e kam një dhomë zgjimi

Me piktura. Libra. Dhe, Gjelin

Kryengritës mbi kokë. Mëngjesin.

Dikur e kisha me gruan besnike

E sot, edhe pa një Mike. Qyqe.

 

Dhomë zgjimi me Gjelin krynegritës

Nateditë mbi krye. E thirrë agimin.

Gjel, që ma dhuroi Koci nga Poradeci

Netëve të Poezisë nën Rrap. Shkup.

 

Gjel, mbi kokë që  thërret Diellin…

 

 

(Zgjohu Dhe trokit

tek porta)

 

Verat ikën. Edhe Vjeshtat

Dimëri tek pragu. Borë.

Akull çatitë. Qershia me struke

E pres Pranverën. Lulekuqet.

Ftoni dridhet në Kopësht

Gaçi në varr përdredh mustaqet.

 

Dimër i madh. Veriu te pragu

Gaçi roje. Nuk i dridhet mustaku…

 

 

(Qetësi në muzg)

 

Ditë me Diell. E arratisje Poeti

Matanë Urës Gurit, asnjë Mike.

Rrëmujë. E bërryla politike

Vetëm për një post. Karrige.

 

Ikë. Dhe. strehohem nën Rrap

Qetësi në muzg. Hënore.në çati.

Shtamba me verë mes poezive…

 

 

(Diellin për krahu

e mori një Mike)

 

Raki rrushi. Dhe, shtambaverë

Darkë e mëngjes. Poezi rebele.

Natën e kaluam në Çelëvjollcë

U deha keq me Miken. Poete.

Thashë: Më pëlqen! Ama, nuk hyj

Mes Dashurive. Edhe, nëse vdes.

 

Diellin për krahu e mori një Mike…

 

 

(U bë një gabim)

 

Gabime ende kam plot në jetë

Aqsa, kam edhe poezi. Rrugë.

Nuk e di?! Ç’mu desht edhe një gabim

Arratisje në Liqe. Mbishkrime në mur.

Dëshmi, se: me një Poet ke bërë dashuri.

 

Vërtetë, nuk e di?! Xhelozia e Mikes

Apo, Gruaja besnike që i kalova netët.

 

Dhe, i varrosa vargjet në një Kishë mistike…

 

(Përgjigje Nesër)

 

E kaloj Ditën. Edhe Natën

Maleve me borë. Larg Hëna.

Them: Nesër do ta shkrij borën

Shteg hap. Hip në majëmali.

 

Baba Tomorri larg. Dhe, larg

Ti strukesh mes poezive Hënore…

 

 

(Vetëm Unë nuk loz

me kukulla)

 

E di, Ti ende loz me kukulla

Vajza yte. Edhe burri besnik.

Edhe mendon se je kukull

Vetëm Unë nuk loz me kukulla.

 

Shkaku, se: Fëmijëria ime asaj kohe

Nuk kishte lodra. Nuk kishte kukulla.

 

Asaj kohe: Ne loznim me mollëkuqe

Majë gishtit tregues rrëzë Çuke.

E cila fluturonte të na gjejë Nuse…

 

 

(Heshtje para Hënës)

 

Vargu im nuk heshtë Ditën. As Natën

Edhe pse, Sorra hiqet poete nën Rrap.

E thërret Korbin. E mashtron me një varg.

Ferexhezezë, pa koçi e krushq në mal

Vdiq rrugës të zbresë Nuse në Lëmë.

 

Babai nxjerrë mauzerrin nga hatullat

Nëna mbi kokë i flukë sheqer të larmë…

 

 

(Erdhi Vjeshta

Dhe Ti)

 

Vite më parë në BregLiqe

Unë burri fjeta me Vjeshtën.

Ditën e nesërme tek plepat

U zumë për rrushin. Vreshtat.

 

Grykës Radikës e volle Dashurinë

Përpak desh të lash mes maleve.

Ende pa zbardh agimi: Paqe.

E pushtuam Shkupin në gjumë.

 

Përsëri. Erdhi Vjeshta. Dhe, Ti…

 

 

(Nateditë hap puse)

 

Lotët Ti i derdh rrëke mbi supe

Unë në gji. Shtamba me verë.

Gjithë natën hip. Pushtoj maja

Ibrikë me raki rrushi derdh Nuse.

Akullin e shkri. Hap thellë puse.

 

Përderisa Ti derdh lotë mbi supe

Unë Poeti, nateditë hap puse…

 

(Edhe Nesër për varr

e kërkoj një varg)

 

Edhe, pas ikjes së Gruas besnike

Palaçot, turr u sulën me ushtri:

Bini, armikut! Koha është për vrasje.

“Asdrenin” fshiani nga Regjistri

Qëndror i Njerkës me kopila!

Anës Atdheut. Edhe, Mëmëdheut

E shpallni të çmendur. Spiun.

I sëmurë psiqik, ofendon “muslimanët”

Dexhallin e “Allahut” e vret me poezi.

 

Lekët ia plaçkitni në bankë! Pasurinë

Miket ia grabisni në parti politike!

Tavernat e Shkupit mbyllni me  dry

Rrapit futni sëpatën, në Bit-Pazar!

“Armik” është i Pejgamberit fundit

Dhe, i dudumëve kope në xhami.

“Allahu Akber”, thirrni në minare

Pranvera arabe. Namë “muslimane”!

 

Dudumë, nuk e dini fisin e kaçakëve

Që, pasi ia keni mbyllë derën. Dritaret

Pasmesnate, hyn edhe për oxhaku.

Vargun e nxjerrë nga brezi. Struke

“Kashikarat” me raki rrushi nga pusia.

Maleve del kaçak me libra e vargje.

Bibliotekave, mesdite ndez zjarre.

 

Poet, që e shkrep Lapsin e nemur

Dhe, kërkoj për  varr: një varg!...