Kadri Kadiu: Devolli i lirisë

Kadri Kadiu

 

DEVOLLI I LIRISË, DEVOLLI I TRMËRISË

 

1.DËSHMORËT, RINIA E PËRJETSHME

("Kush nuk përkulet para dëshmorëve, përgjunjet para batakçinjve" Dritëro Agolli).

 

O Devoll, të qofsha falë

Përherë mbete në ballë

Vajza zana, djem azganë

S’i kurseve për vatanë

 

O Devoll i trimërisë

Shumë gjak i dhe lirisë

Njëmijegjashtëqind partizanë

Ngrite dyqind lapidarë

 

Ngrihuni ju, o dëshmorë

Ejani të nxjerrim mallë

Djem të rinj, njëzetvjeçarë

Të bukur, me yll në ballë

 

Me lot nënash jeni larë

Me trëndafilë mbuluarë

Gjaku juaj s’bëhët ujë

Populli s’ju harron kurrë

 

Për ju qan Gramozi dhe rënkon Morava

Përmallet Ivani, përlotet Dëmbrava

Buron lotë Prespa, lotë rrjedh Devolli

Që nga Vidohova,deri te Cangonji

 

Ngrihuni, erdhi nëntori

Festën tuaj ta gëzoni

Lotët tanë t’i pushoni

Nipa, mbesa të takoni

 

Emrat tuaj ata mbajnë

Çudi, sa shumë ju ngjajnë

Se truallin që i ka rritur

Gjaku juaj e ka vaditur

 

Lulet s’çelin po s’fryu era

Pa dallëndyshe s’vjen pranvera

S’vinte liria pa partizanët

Ajo në gjak i lëshon rrënjët

 

Ju ishit era e lirisë

Pranvera e demokracisë

Filizat e botës së re

Rininë falët për atdhe

 

Por ca birbo, ca zuzarë

Faqezinj edhe të marrë

Me partizanët ç’kanë vallë?

Me dëshmorët pse e kruajnë?

 

I lëndojnë në ideale

I trazojnë në lapidare

S’i lënë të qetë në varre

Perëndia i vraftë fare.

 

 

2. YJET E MANÇURISHTIT

( Kushtuar partizanëve të Fshatit tim)

 

Ju dëshmorë e veteranë

Një emër kishit, partizanë

Jetën e falët, gjakun s’kursyet

Për atdheun vutë kryet

 

Mançurishti rrëzë Ivanit

Djemtë s’ia kurseu Vatanit

Kur në male ia kërkoi

Më të mirët i dërgoi

 

Gani Demo me Xhelalë

Ishin kushërinj të parë

Djem të urtë, shokë të rrallë

Të dy dolën partizanë

 

Për çlirimin e Bilishtit

Ranë djemtë e Mançurishtit

Plumbat i morën në ballë

Nënat ju dhanë hallallë

 

Xha Ahmetit, kur i thanë

Djalë e nip të janë vrarë

Tha; e kam Vasfiun gjallë

Hakun s’e lëmë pa marrë

 

Për fitoren e lirsë

Duhej gjaku i djalërisë

Kadri Azo me Salinë

Ranë prapë për Shqipërinë

 

Por u çuan bij të tjerë

Morën pushkët për Atdhenë

Seladini me Servetin

Dhe Rexhepi me Safetin

 

Eqrem Muso me Raifnë

Dhe Aliu me Asllanë

Ilmi Ferro me Baftjarë

I vunë yjet në ballë

 

Nazmi Meço, një yll djalë

Dyfekun e lidhi me gjalmë

U bashkua me partizanë

Dhe luftoi për Vatanë

 

Vitet dalngadalë ikën

Ca u plakën, ca u fikën

Por katër djema si pishtar

Qëndrojnë tek çezmat në lapidar

 

Mançurisht me ujë kristali

Kush vallë bukurinë ta fali?

Çezmat me dymbëdhjetë sylinjarë

Apo pesëmbëdhjetë yjet partizanë?