Neki Lulaj: Mirë se erdhe, Gjeneral!

Neki Lulaj

Mirë se erdhe, Gjeneral!

Në moçalet e mykut urrejtjen e ngjallin qelizë më qelizë

Hipokritët në heshtje si meduzat pijnë vetëm gjak.

Më urdhërin e djallit të zi mediokrët ngrejnë pusinë

I ngjallin lugetërit që duan të ta ngrijnë buzagazin, gjeneral.

Tërë trupi i trimit akoma aromë baruti kundërmon.

E nga shikimi i urtë lexova forcën e besimin e paparë

Në luginat e Bunës, bie mjegulla e qielli gjëmon.

Në fytyrë ia pashë ca riga shiu Rugove që sillnin mall.

Kam parë në buzagazin tënd diellin e ngrohtë shqiptar

Ku zogjtë dhe shqiponjat e Deçanit lajnë sytë me vesë

Dita mbi vetminë lakuriqe është sa një shekull e gjatë.

Këtu sikur zgjohjet dhe Penelopa mbretëreshë.

Me kamxhikun e hileve i bëjnë nder barbarisë armike

Zëra shtazësh të pangopura mban ajo tokë

Atyre gjithmonë u rrinë zgjuar urrejtja patologjike

Qyqarët pa nder e pa tabanë sa shpejt i mashtron.

Me agresorin firmosin marrëveshje e puthin duar

Ashtu i „don“ Europa për kombin më të vjetër në Ballkan.

Në sytë e gjeneralit shihje Kosovën e bekuar

Triumfi i mençurisë së Den Hagës ngrinte piedestal.

Pret Prishtina, gjeneral, prêt Sharri, Mitrovica dhe Reçaku

Pret Lokja dhe baca me plisin e bardhë si dëborë.

Jemi gjall,ë vëlla, nuk shkelet djepi, tymtari dhe pragu

Miq me shqiponjën në flamur zemrat i flatrojmë.