Qazim Shehu: Gjethet

GJETHET

 

QAZIM D. SHEHU

 

Në rrugën  me gjethe

Si të ishin puthje,

Erdhe, nuk  shkele

Më tutje u ngute…

Kalove si fllad

Puthjet u kreshpëruan

Në pafta akulli

Mungesën ngjëruan.

Dhe kur u ktheve

Gjethet s`i gjete,

Rrugë e gjarpëruar

Ish mbushur pellgje…

Në pellgje kish ngrirë

Lot i kërkimit,

Rruga si dorë e shtrirë

Dot nuk mblidhej…

Ajo s`të tregoi

Ku duhej të shkoje…

Tani pamje gjethesh

Hapësirash fektojnë…

 

ZILI

 

Yjeve zili ua kam zilinë

Që thithin çdo natë nga ne,

Prandaj më shumë ndrijnë

Prandaj i vemë re.

Dhe dritën pa harxhim

E derdhin   joshjendezur,

Njëri ndrin,tjetri me shkëlqim,

Ia kthen duke qeshur…

Kjo botë kaq flurore,

Ndezur në paanësi,

Sikur na merr përdore

Na shkrin në zili…

+++

Poetët shpeshherë,

Ua marrin emrin,

Fjalët plot poterë

Me dritë të tyre ndezin.

Veç dritën e tyre rrallë

Tek shoku nuk e kthejnë,

Për humbjen që përtall

Sikur dëfrejnë.

Verbuar nga dritë e lavdisë,

Nga cmira dhe  deliri,

Të tromaksur prej zilisë

Më i keqi del më i miri…

 

VJOLLCA

 

Shkopat  e vetëtimat rrahën hapësirën

Ajo ndodhej bosh,

Në mish të tokës bimët

Binin kokëposhtë.

Në duar të furisë

Shkopi vërtitej,

Të ngjante, prej stuhisë

Rrobë e hapësirës grisej…

Veç kur ajo u lodh,

Hapësira veshi kostumin,

Me bimë, pyllin blerosh,

Lumenj të përgjumur…

Stuhia qe shkundur

Prej inatit të saj,

Dhe sa ish e lumtur

Një vjollcë nën gjethnajë…

 

PISHA

 

I njenjti gozhup i mërzitet

Ndaj me rrëshirë veten djeg,

Tek sheh sesi zhvishet

Pranë saj një plep.

Dhe kur vjen moti,

Ai rrobe të re vesh,

Vështron rroben e saj,

I njenjti si vjet…

Rrëshirën më tepër

Në lëkurë e pikon,

Dhe është aq e etur

Me  qyyrkun monoton…

 

GËZIMI

 

Në miniera ndjenjash të pasura,

I hapa galeritë e psherëtimave,

Për të gjetur mineralin e rrallë

Të gëzimeve…

Dhe ja e gjeta të shkretin,

Pas kaq e kaq kërkimesh,

Po në një treg të etur

Ia kishin ulur çmimin…

 

FJALËT KËMBËZBATHUR

 

Shuall i fjalës bredharake

U hëngër nga gurët e injorancës,

Nëpër rrugë idhnake

Të lodhjes.

Vetëm disa fjalë  ecin këmbëzbathur

Fjala nënë,dashuri,atdhe,

Sado që përloten e përgjaken,

Pa mburojë gjithnjë pranë i ke…

 

NË RRUDHA

 

Ka rrudha  ku shoh një ikje moshe,

Kurrë një mendim,

Si brazdat e kthyera të një toke,

Ku u hodh fara e bima s`mbin…

 

CURRIL I DRURIT

 

Një curril në shkëmbin e murmë,

Pasi e njomi rrënjën e tij,

Shpërtheu si lot i drurit,

Stalagmite u ngri…

Syri i  sëpatës

U mbyll me hipokrizi…

 

UJ-UJKU

 

Pasi i vuri paruket e hipokrizisë

Ujku më s`po ulërin…

I lakuriquam ndjenjat prej  mërzisë

Ia marrim syrin në vështrim..

Ai ka mbetur tutje i butë

Tani ujqër u bëmë ne,

Dhe i themi të rrijë  urtë

Në ndonjë përrallë a rrëfenjë…

Dhe i thurëm me vështrim të tij

Tabutë,mënitë , tmerret,

Dhe kur kapërcejmë padrejtësitë

Thërrasim uj-ujkun të hakmerret…