Zemra Shqiptare

  https://www.zemrashqiptare.net/


Lumturi Ymeri: Grimca të grisura

| E enjte, 15.09.2016, 08:10 PM |


LUMTURI  YMERI(BERSAVA)

Grimca “të grisura”

 

instalacion me papiruse

 

Të ikin dhimbjet e kokës siç rrjedhin mendimet,

pa asnjë të çarë të kafkës,

milingonave, që banojnë në pirgun aty,

do t’u mësoj ndezjen e shkrepses…

*

Akrepat rrotullohen për bosht të shpirtit

bluajnë kohë, hapsirë, mall

Mijra thërrmija bërë stivë

lëvizin si krimba të gjallë…

*

Kurora të gjelbra

vallëzojnë syve

Balerinat e verdha

puthen hijeve...

*

Endet dilema në heshtje

Ende rënkimi ndër veshë

End ankthi siparin

E dramës The End…

*

Shoh një qiri të ndezur

në errësirë

Lëkund flakën si një dorë

për lamtumirë...

*

gjith'herë në sfidë

Njeriu me Jetën,

Ai, me lindjen

Ajo, me vdekjen...

 

*

Përjashtja ime

qiell, erë, smog,

det e jod…

Hyjnë brendisë

përmes sysh

përmes frymës

e

digjen brinjësh.

*

Ti

Gracka ime

e frymës, e dritës...

Unë

gracka jote

e jetës...

*

Për qiell të kthjellët

u plasën rrufetë

M'u plagosën duart

tek mbuloja sytë...

*

Për të matur mirë fjalën,

heshta dhe në letër

duke të ndjekur

pëllëmbë për pëllëmbë hapat e tua

E, pakuptuar

mbërrita në trupin tim …

Vazhdon të matësh ti

pastaj, me gishtërinj...

*

Ti je ajër

je erë jugiane

në ikje – ardhje

Je vështrim i tretur në mall

lagur ndër kujtime...

Ti je, dje

sot, ishe....

*

Kataklizmë, jeta përtej

përkëtej digjen vullkanë

në çast rrokulliset bota

përmbytet llava, e gjallë....

*

Tej perëndimit një vrimë e zezë

( inat i çmendur)

Në ag përflak kreshtën e prushtë

( ajzberg në ëndërr)

*

Qetohen erërat

varrosen dallgët

ndriçojnë faret

shpëtojnë detarët...

*

Pse me ndjell, kur më përzë

mbjellë në gjoks jam e më shkul

Dritë e qiell krejt m'i zë

më lëshon mjegull mbi udhë

*

Si të eci, jam pa këmbë

shkoj e vij me buzët gjak

nëpër hartë të mishit tënd

pre të jam e më je çark...

*

Nëse Hëna të josh në terr

a, një yll të ndrit në sy...

Nëse një re të fsheh në qiell

e të bën fole në gji...

Nëse një gjeth të zbret në buzë

e në shpirt të bëhet këngë...

Bëhem lum i shterur vere

shkoj e thahem, mos u tremb!!