Begzat Rrahmani: Poezi për fëmijë

Begzat Rrahmani

 

MAMI EDUKATORE

 

Në shtëpi e kishim mami

Në çerdhe edukatore

Çdo ditë ne shkonim

Në punë dorë përdore.

 

Buzëqeshte me ne

Por dhe me të tjera

Për ne çerdhja dukej

E bukur si pranvera.

 

U rritëm të tria motrat

U ulëm në bankat shkollore

Prapë ne të tria-

Shkonim dorë përdore

 

Tash kur jemi rrit

Mami na pret te banesa

Duke shijuar pensionin

Me ushqime dhe gatesa.

 

Babi si përherë

Me gazeta dhe shkrime

Nipërit dhe mbesat

I hidhen në përqafime...

 

PALLATI SHKRONJAVE

 

Ka shumë dritare

Por vetëm një derë

Jetën shkollarëve

Përherë ua bënë verë.

 

Kur janë të vegjël

Hynë e dalin shumë herë

Prej luleve të bukura

Ato marrin plotë erë.

 

Në të katër anët e botës

Ato hapin shtigje

Vetveten e disiplinojnë

Me rregulla dhe ligje.

 

Takojnë burra shtetesh

Por edhe dijetar

E kanë bindur botën

Për ne shqiptarë.

 

Ato që thoshin

Se jemi me bisht

Tash nga ato bota

Ka drejtuar gisht.

Vlerat njerëzore

I kemi në zemër

PALLATI I SHKRONJAVE

Na ka dhënë vlerë e emër...

 

MË TEPËR PËR SHQIPËRINË

 

Një burrë e një grua

Mua më kanë lind

I kam dashur shumë

I kam pasur prind.

 

Kisha edhe nënën

E babait t’ im

E thirrsha gjyshe

I hidhesha në përqafim.

 

Me ne jetonte

Edhe NËNA MINË

Ishte shumë e ditur

Tash këshillat më vinë.

 

Përgatiste specialitete

Kishin pamje e shije

I haja me shumë pir

Te molla nën hije.

 

Nënën e babës

Ajo e kishte çikë

Halleve të katundit

Ajo u vëndonte pikë.

Bënte disa germa

Unë si kuptoja fare

Ajo edhe pse shumë plakë

I mësoi edhe ato në Abetare.

 

Këndonte shumë bukur

E dinte shumë historinë

Më fliste për turq e arab

E më shumë për SHQIPËRINË.

 

FLAMURI

 

Te shkëmbi i madh

Valon flamuri

Me plot krenari

Dhe fortë si guri.

 

Shqiponja në mes

Përherë bënë roje

Kam qenë thotë e jam

Prej kurrë në këto troje.

 

Erdhëm ne bashkë

Me ajrin bimët e lisat

Përherë në kokë

Ne kemi shall e plisa.

 

Përherë i kemi dal

Dhe do ti dalim Zot

Shpejt në këto troje

Do te bëhemi tok.

 

Do tu tregojmë atyre

Dituri dhe mençuri

Forcë kemi pasur dhe kemi

Por jo si ato egërsi...

 

VESHJA SHQIPTARE

 

I veshur bukur

Me tesha katundi

Atyre bukurive

Kurrë s’u vjen fundi.

 

Çorapë e opinga

Tirq e xhamadan

E bëjnë shumë shik

Tamam për mejdan.

 

Kapuçi i bardhë

Bukur i rrinë në kokë

Çdokush këtë veshje

E lakmon në botë.

 

E duam të gjithë

Kjo është krenaria

Kombi e feja

Është shqiptaria...

 

MËSUESI

 

Mbante kollare

Dhe i veshur shik

E kishim mësues

Por edhe shok e mik.

 

Shprehje të bukura

Me plotë dijeni

E dëgjonim me vëmendje

Edhe pse ishim fëmijë.

 

Shpjegonte ngadalë

Si artist i vërtetë

Ne thithnim dijeni

Si punëtoret bletë.

 

Kur e takojmë në rrugë

E përshëndesim me mall

Ai na buzëqesh

Dhe dashuri na fal...

 

UNË I THOSHA PALLAT

 

Unë fëmijërinë

E kam kaluar në fshat

Kisha shtëpi përdhese

Unë thosha pallat.

 

Kishte oborr të madh

I rrethuar me mur

Lart mbi çati

Valonte flamur.

 

Prej larg e shikoja

Si vallëzonte me erën

Shqiponja dykrenore

Ia rriste vlerën.

 

Tash kur jam plakur

Krejt i kujtoj me mall

Veçanërisht bukuritë

Që Zoti ia ka fal.

 

Shkoj me nipër e mbesa

Bukuritë ti sodisim

Nëpër rrugët e fshatit

Ato me ëndje shëtisin...

 

SHTËPZA E SHKRONJAVE

 

Shtëpizë e vogël

Me shumë margaritarë

I ke shumë emra

Ne të themi ABETAR.

 

A-ja është e para

Zh-ja është në fund

Për ti mësuar këto

Vërtetë duhej mund.

 

Gjithsej shtëpiza

Ka tridhjetë e gjashtë germa

Me secilën prej tyre

Shkruajmë me miliona emra.

 

Bëhemi të mençur

Dhe me shumë vlerë

I herrim mendimet

S’ lejojmë asnjë ferrë...

 

XHA BITI

 

Xha Bitin e kisha shok

Por edhe xha Bit

Përherë thoshte ai plaket

E unë isha duke u rrit.

 

Unë dridhja cigare

Ai e pinte me lezet

Kishte një erë të rëndë

Thoshte është i sertë.

 

Më merrte te ara

Por edhe te bostani

Shpesh këndonte me lot

Xha Biti këngë vatani.

 

Mbante mend luftëra

Turku, Serbi e Ballkani

Kishte edhe plagë plumbash

Shumë i dhimbej vatani.

 

Mi mësoi germat

Para se të shkoja në shkollë

Kur më mbante në qafë

Thoshte je mendjehollë.

Kur kthehej nga qyteti

Më sillte lapsa e fletore

Dilja te ura poshtë

Dhe vinim dorë përdore.

 

Shumë thënie të tija

Mirë i mbaj në mend

Me punë të mira nipçe

Çdo gjë vjen në vend.

 

Kombin e vatanin

Përherë ti kesh në zemër

Vetëm ajo është burrëri

Po të duash të kesh emër.

 

KOKAT E KOMBIT

 

Kopshti i shkronjave

Ka lule plot aromë

KOKAT E KOMBIT

Atyre ua kanë dhënë.

 

Ato për çdo ditë rriten

Japin aromë e shkëlqim

Por më shumë lumturi

Shkojnë në çdo drejtim.

 

Atë kopsht me vlerë

Kombi e mban në gji

Shkruajnë e këndojnë

Nëpër gjithë shqiptari.

 

Fëmijët e ruajnë

Si dritën e syrit

Ai lindi e u rrit

Në mes të Manastirit.

 

Ato tridhjetë e gjashtë perla

Kanë aroma e ngjyra

Që me shumë kënaqësi

Ua ka falur natyra...

 

SA I DASHUR ISHTE

 

Sa i dashur ishte

Mësuesi dhe i ditur

Tash e kuptojmë ne

Kur jemi të rritur.

 

Krejt ç’ na thoshte

Për të mirën tonë

E kemi kuptuar tash

Edhe pse pak si vonë.

 

Germat dhe numrat

Na i futi në kokë

Flasim e bashkëpunojmë

Me shumë miq në botë.

 

Edhe të tjerët

Që takuam pas tij

Na deshën dhe kujdeseshin

Si për të vetin fëmijë.

 

Jemi mirënjohës

Për Ju arsimtar

Na bëtë të devotshëm

Si prindër dhe familjar.

 

NËNA E MADHE

 

Dikur u mblodhën

Në Manastirin piktoresk

Shumë Koka Kombëtare

Me tru të fresk.

 

I venduan në tavolinë

Germa e Abetare

Kuvenduan me kujdes

Për shumë materiale.

 

Si gjyshet kopshtet

I herrën e pastruan

Ishin shumë të lumtur

Kur qëllimet i afruan.

 

Aty fëmijë të dashur

Përpiluan ALFABETIN

U ngritën në piedestal

E vulosën Shtetin.

 

Prej atëherë; ata, ne dhe ju

Shkruajmë pa vështirësi

Ndodhi, vjersha e tregime

Për Nënën e Madhe SHQIPËRI...

 

LOKJA

 

Lokja e dashur

Në vetmi këndon

Për nipin atje larg

Syri i loton.

 

Gjyshi i shqetësuar

Afrohet ngadalë

Me një peshë të rëndë

Si kodër e si mal.

 

Vazhdo thotë këngën

Ndoshta nipi e dëgjon

I rrotullon numrat

Telefoni këtu cingëron.

 

Vetminë e qetësinë

Trokëllima ua ndërpret

Ajo hallemadhe e lagjes

Që prej kurrë është vetë.

 

A L F A B E T I

 

Përmes të qytetit

Kalon Dragori

Shtëpia në breg

Nam të madh mori.

 

U mblodhën koka

Të mëdhenj burra

Për art e shkencë

S’mungoi as GURRA.

 

Të tria fetë

Kombi në tërësi

I thanë mjaftë botës

S’pranojmë dredhi.

 

Dimë ç’ janë germat

Por edhe ALFABET

Ky komb ka burra

S’ ka mbetur shkret!

 

Gegë e toskë

Të krishterë e mysliman

Gurra e dijenisë

Si Dragori gurgullon.

Zënkat e padrejtësitë

U shkrinë valë-valë

Të mirat e kombit

Përherë vinë ngadalë.

 

Prej sot e tutje

Kombi do të shkojë mbarë

Barojave të këqija

Rrënjët ua kemi tharë...?!

DRAGORI-(dragua)-lumi që kalon përmes Manastirit.

 

ABETARE

 

Librin që pata në dorë

Unë përherë të parë

Kishte emër të bukur

Quhej ABETAR.

 

Kishte germa të ARTA

Të shtypit e të dorës

Prej atëherë si trembem

As akullit e as borës.

 

Më hapën shumë dyer

Në vend e në botë

Merrem lehtë veshtë

Me shoqe e shokë.

 

Dijë ç’ është interneti

Por edhe fejzbukë

Gjyshi më thotë nipçe

Kurrë s’ do të ngel pa bukë.

 

Unë nipçe ushtarë mësova germa

Sa për të shkruar letër

Atëherë ne jetonim

Në një botë tjetër...

 

LIBRI

 

Te koshi i plehrave

Pashë një Abetare

E kapa e shfletova

Por asaj si ngjante fare.

 

Thash është libër

Që shkruan im gjysh

Atij të pa edukatë

Unë i dhashë dysh.

 

Për të shkruar një libër

Gjyshi jep shumë mund

Qoftë grua apo burrë

Ato qenkan të shkund.

 

Gjyshi u ka bërë rafte

Shumë mirë i ka rendit

Gjyshja nga disa herë

I pastron në vit.

 

Unë jam i vogël

Nxënës në fillore

Kur e lexoj lekturën

Gjyshi më ble akullore.

 

Kush hedh një libër

Ai bënë krim

Dikujt do ti duhet

Sot apo nesër ai për lexim.

 

DIJENIA U RRITET

 

Në mes të fshatit

Është shkolla e bukur

Vrapojnë fëmijët

Si dallëndyshe e flutur.

 

Si bletët thithin

Dijeni plot nektar

Së bashku me shkronjat

Që ndodhen në Abetar.

 

Dijenia u rritet

Atyre për çdo ditë

Por ato e shohin

Kur kalon një vit.

 

Nga gjyshër e gjyshe

Ato marrin dhurata

Prindërit e gëzuar

U japin plotë urata.

 

D I O N I

 

Unë dhe motra

Kemi një vëlla

Është shumë i bukur

Kurrë s’ bënë bela.

 

Ka emër të bukur

I themi DION

Motrën e përqafon

Kur në shkollë shkon.

 

E përshëndet me dorë

Diçka belbëzon

Me siguri Dioni

Sukses i dëshiron.

 

Motra kur kthehet

I sjell çokolatë

Dioni duke e përqafuar

Diçka i thotë prapë...?!

 

SI TOPA NA MBANIN

 

Ishim në det

Bashkë me Adrianin

Laheshim nëpër valë

Si topa na mbanin.

 

Kënaqej nipi

Me mua në afërsi

Gjyshja ndihej

Si dikur në rini.

 

Kur e kemi afër

Janë momente të bukura

Edhe pse të moshuar

Lehtësohemi si flutura.

 

Nesër ku largohen

Do të rëndohemi me peshë

Në oborrin tonë

Shi e borë do të rresh...?!

 

E DUAN GJYSHIN

 

Mbesa e madhe

Emrin e ka Aurela

Nxënëse e shkëlqyer

Me flokët krela-krela.

 

Pastaj Dorina

Erdhi në jetë

U gëzuam shumë

Si zogjtë me fletë.

 

Erdhi Adriani

Nipi i parë

Tash do të shkojë

Në klasë të parë.

 

Pas tij erdhi Dea

Ashtu pa prit

Dinë germa e numra

Ajo shpejt u rrit.

 

Dioni i vogël

Tash shqipëron fjali

Shoqërohet me gjyshin

Përherë ngrenë dolli.

 

E duan gjyshin

Ai u blen akullore

I çon edhe te parku

Duke i mbajtur përdore.

 

XHAXHI  JONË

 

Xhaxhi jonë

Jeton në fshat

Ai s’ ka banesë

Por shtëpi disa kat.

 

Ai ka bagëti

Ara e livadhe

Është për çudi

Ka edhe sorkadhe.

 

Kullosin bashkë

Me dele e lopë

Shpesh kërcenin

Hop, hop e hop.

 

Ishin shumë të dashura

Me xhaxhin e fëmijët

Kishin një të vogël

Që vinte duke u rrit.

 

Murgu e laroja

Ishin të përgatit

Prej andej nga mali

Nëse vinte e pa prit...

 

E HAPA DRITAREN

 

E hapa dritaren

Qielli plot yje

Hëna ndriçonte

Fusha e pyje.

 

Cicëronin zogjtë

Si nxënësit në kor

I shikoja bukuritë

Por sikur në dorë.

 

Kundërmonte natyra

Prej luleve të bukura

Do të bëjnë mjaltë bletët

Do të vizitojnë shumë flutura.

 

Fëmijët do të bëjnë buqeta

Për nënat dhe mësueset

Për shtatë dhe tetë Mars

Do të stolisen si në dasmë nuset.

 

KOPSHTI IM

 

Në kopshtin tim

Kishte çelur dardha

Lule shumë të bukura

Me ngjyra të bardha.

 

Kundërmonte kopshti

Aromë të bukur

Fluturonin bletët

Por edhe një flutur.

 

Këndonin bilbilat

Re s’kishte qielli

Hëna i ka shndrit

Tash i ngrohte dielli.

 

Do të bëjnë fruta

Me ngjyra e shije

Do hanë nipër e mbesa

Do të kënaqen nën hije.

 

XIXËLLIMA

 

Xixëllimës në katund

I thoshim bukë e re

Në fund të qershorit

Ato vinin te ne.

 

Si binte muzgu

Xixëllima na jepte dritë

Turreshim ne ti kapim

Se ato na japin rritë.

 

Edhe unë si ato

Turresha një soj

Tash ajo kohë kur vjen

Shpesh në katund shkoj.

 

I shikoj fëmijët

Si turrem me kënaqësi

Atë mbrëmje që jem atje

Më kujtojnë fëmijërinë

 

U tregoj nipërve e mbesave

Unë krejt ato ndodhi

Ndoshta dikush nuk dinë

Por në fshat ka plotë mrekulli.

 

DHËMBËT

 

Dhëmbët janë të lumtur

Kur hanë pemë e perime

Më shumë mollë e dardha

Thotë mbesa ime.

 

Të njëjtën e thotë

Edhe nipi im

Prandaj unë i mbjellë

Krejt në kopshtin tim.

 

Kur ato piqen

Marrin edhe ngjyra

Mbesave e nipërve

Përherë u qesh fytyra.

 

I vizitojnë shokë e shoqe

Ato mirë  gostiten

Unë ua plotësoj dëshirën

Edhe ato në pemë ngjiten.

 

Duke më përqafuar thonë:

-Edhe ne si Ju do të mbjellim

Punët e bëra me kohë

Shumë të mira sjellin...

 

KUR PIQEN LULESHTRYDHET

 

Te përroi i madh

Atje në mal

Plotë fruta

Natyra ka falë.

 

Kur piqen luleshtrydhet

Përroi bëhet i bukur

Rrënjë më rrënjë fëmijët

Fluturojnë si flutur.

 

I mbushin shportat

U ëndet shumë shija

Gëzohen shumë gjyshe

Por dhe tërë shtëpia.

 

Pas tyre piqen

Thana dhe lajthia

Në vjeshtën e vonshme

Ngjyrë merr kullumbria.

 

Duke mbledhur lajthia

Fëmijët panë një ketër

Shpejt u shoqëruan

Por si miq të vjetër.

 

QERSHIA

 

Në kopshtin tim

Rriten qershitë

Janë të ëmbla

Por si fëmitë.

 

Piqen herët

Ato në pranverë

Thonë shkoi dimri

Vjen e ngrohta verë.

 

Bëjnë lule të bardha

Me kokrra të kuqe

Si buzët e nuses

Të bukur Burbuqe.

 

I duan të gjithë

Por më shumë fëmija

I stolisni edhe veshët

Me të kuqe qershia.

 

MOLLA E KUQE

 

Mollën e kuqe

Do ta kicin me dhëmbë

Prandaj hipa në pemë

Me duar e këmbë.

 

E mbusha shportën

Plot e përplot

Nipër e mbesa

I gëzova shumë sot.

 

Nesër do të mbledh

Dardha, kumbulla e rrush

Nipër e mbesa thanë

Si gjyshi ynë pastë çdo kush.

 

Gjyshi na gostiti

Me pemë e akullore

Ne i uruam atij

Jetë e shëndet prore.

 

TELEFONI

 

Dikur me tela

Tash me valë

Vinë fjalët

Valë-valë.

 

Këndej Dorina

Andej Aurela

Për flokët e Deas

Ti bëjë krela-krela.

 

Fytyrën e njëra tjetrës

Ato i kanë përpara

Janë të kënaqura

Me punët përpara.

 

Jo veç me telefonin

Teknika ka shkuar larg

Për çdo sekondë

Sukseset vinë varg-varg.

 

Ndoshta dikush nga ne

Nesër bënë mrekulli

Emri ti përmendet

Në botë e shqiptari...

 

TELEVIZORI

 

Kuti e vogël

Me xham magjik

Lajmet nga bota

Na i sjell vrik.

 

Dëgjojmë muzikë

Dhe vallëzime plot

Në shtëpinë tonë

Kemi tërë një botë.

 

Njihemi me universin

Teknikë dhe medicinë

Nga kjo kuti magjike

Shumë të mira na vinë.

 

Kjo kuti e vogël

Me atë që ka në brendi

Është shumë i lumtur ai

Që e ka në shtëpi...