| E diele, 10.08.2008, 08:58 PM |
![]() |
Muharrem Sfarqa |
Fati dhe fatkeqësia e mjekut gjerman, Dr. Wolf- Dieter Mueller
E veçanta njerëzore shqiptare nga një udhëtim tragjik i dy të rinjve gjermanë
Nga Muharrem Sfarqa
Se fati është mbret i botës tashmë është thënë dhe vërtetuar shumë herë, mirëpo ajo që i kishte ndodhur personazhit të këtij rrëfimi, mjekut gjerman nga Aacheni, Dr. Mueller është mbi fatet në fatkeqësitë e ndodhura rrugëve të Kosovës. Është fjala për vitin e largët 1971, pikërisht në korrikun e atij viti kur studentët e mjekësisë Wolf-Dieter Mueller dhe Adam Baresag, që të dy nga 21 vjeçar, do të marrin rrugën e Adriatikut për të kaluar pushimet verore. Pas disa ditëve të qëndrimit në Dubrovnik ata do të marrin rrugën drejt Kosovës për të vazhduar në Greqi. Qyteti Larisa i Greqisë dhe tezja e tij, Melanie Karanzis ishin caku i fundit, mirëpo një fatkeqësi komunikacioni në kilometrin e tretë, në dalje të Gjakovës për në Prizren, do ta ndërpresë përjetësisht rrugën e tyre. Siç kujton sot Dr. Mueller, atë ditë të kobshme në terrin e natës makina e tyre që po përpinte rrugën sigurt deri në ato momente, papritmas do të ndeshet me një qerre kuajsh që ishte e ngarkuar me drurë për djegie. "Nga goditja mbetet i vdekur në vend miku im, Adam Baresag, ndërsa unë morra plagë aq të shumta e të rënda sa që copëza mishi nga trupi im kam lënë në Kosovë dhe vetëm falur shqiptarëve që erdhën nga dy drejtimet e rrugës dhe më dhanë ndihmën e parë, unë jam sot në mesin e të gjallëve. E them këtë se po të ishte pritur ndihma e shpejtë unë do të vdisja nga gjakderdhja. E kujtoj edhe sot fytyrën e disa djemve të rinj shqiptarë që më futën në makinën e tyre dhe më dërguan në spital, në makinën e cila aq shumë u ndot nga gjaku sa që edhe sot mendoj se diçka të tillë nuk do të bënin pjesëtarë të popujve të tjerë që e quajnë veten pjesëtarë popujsh të përparuar." Tashti mjeku Mueller tregon se mjekimi i tij i atëhershëm në Prishtinë ishte mu si sot mjekimi në Gjermani, siç thotë ai, sepse ai në këtë vit të largët i nënshtrohet një operacioni të komplikuar plastik në sy që në atë kohë nuk bëhej në Gjermani. Humanizmi shqiptar që ai e përjetoi në ato momente të rënda i mbisundoi ndjenjat e tij dhe gjatë gjykimit në Gjyqin e Qarkut në Prishtinë dhe pas deklaratës së ngasësit të qerres me kuaj të një fshatari të leckosur – siç thotë ai se nuk kishte pasur para për të blerë një dritë ndriçuese si sinjal për qerren e tij, e detyrojnë studentin e atëhershëm Mueller të heqë dorë nga ndjekja e mëtejme ligjore. Ai heq dorë nga të gjitha kompensimet që nuk do të ishin të vogla dhe me trenin e natës, me një valixhe të vogël merr rrugën e kthimit bashkë me kujtimet e hidhura të humbjes së mikut, me kujtimet e pashlyera të ngrohtësisë shqiptare, të cilat, - siç thotë ai, në dramën e fundit të luftës së Kosovës, s’kishin se si të mos i kujtoheshin e në të njëjtën kohë dhimbjen e Kosovës e përjetonte pothuajse si çdo banor i Kosovës.
Dr. Mueller |