Drita Binaj: Një gotë verë për dolli

Ballina e revistës Shqiptari me poeteshën Drita Nikoliqi Binaj (2016)

Drita Binaj

 

NJË GOTË VERË PËR DOLLI

 

Dhe gdhendi vargje lotësh me gëzime

Kjo më rebelon e falë pavdekësi

Në çdo çast jete.

Dhe të gjitha t’i falë Ty

Asgjë s’e ndaloj për veti

Kjo ndjenë e bukur më kaplon

Ndjehem se jam vet’ Mbreti...

 

Nuk dua varr as vdekje

Ku toka të më tretë

Dua të këndoj përjetësisht

O vargu im – shpirti im

Vetëm ti më mbete në jetë!

 

Sa herë qielli turbullohet

Më krijon tmerre jete

Sterrë lemerie tej për tej

Se humbën të vërtetat në paudhësi

E ligësi o vargu im

Morra shtegun

E mërzitur ktheva te ti!

 

Një gotë verë për dolli

Për të vërtetën veshur në zi

Me të mallkuarën djallëzi që

Mbretërinë e mban për mrekulli.

 

Ti mallkim stolisesh

Me dhimbjet e mija

Nga jetat e juaja azmati

Te engjëjt i dëbuat nga pabesia

Re e zezë kapluar ka njerzinë.

 

Të këndojnë me fjalë boshe

Por madhështore

Falën bukën e helmuar

Anekënd tokës arbërore

Ëndërr e tretur e vjedhur prore.