Tahir Bezhani: Eja Valbonë...

Tahir Bezhani:

GUXIM I KALLUR

Sonte i bëra protestë gjumit

Mendimet e nervozuara

Ngatërruan rrugëtimet

Lodrova fushës së vetmisë

Për t’i ikur tymit e zjarrit

Dëshirova të bëhem hi

Herë piskamë e heshtur

Guxim i kallur mbeta

Mes furtunave të zeza

Dëshirova në flakë të tretem

Vetmisë t’ia shoh zjarrin brenda

Në shpirtin tim mia njerëz përvëlohen

Sonte do doja të binte shi

Të shuhen zjarret e ndezura

Brenda të qetësohen pulsimet

Në detin e shpirtit plot dhimbje

EJA VALBONË…

Pashë njat Zot,

Të qes be Valbonë

Ndërro shtratin, rrugëtimin

The gurë e çajë male

Nëpër nëntokë udhëto

Si atje ku buron, kthjellët e pastër

Eja Valbonë se flaka më doli

Ani se dimër kemi

Pa ty ky zjarr nuk shuhet

Kaq vite që  të presim

E vetëm një rrugëtim e bënë

Mos vono pashë njat Zot,

Eja Valbonë

Shuaje zjarrin në shpirtin tim

Flakë e shkrumb na del nga malli

Eja se në pritje jem

Për  shtëpinë tënde

Kurrë mos pyet askënd!..