Vladimir Shyti: Zymtia e purpurit

ZYMTIA  E  PURPURT

Lugina e lumej shtrihen p?rqark malesh profetik, ku duken si sfonde  t? magjishme tutje nga lindja.Ne fush? shtrihet qyteti q? lag? brigjet nga deti Adriatik.Nga qiejt zbresin sh?mb?llesa t? fjal?s hyjnore t? pa fund q? v?rshojn? prej andej dhe kumbojn? ?mb?lsisht nd?r banor?.Por q? fjal?t shnd?rrohen n? ?nd?rra dhe n? kumt melodik, tingujt si n? pyllin imtim, z?ra t? p?rtejm? q? kujdesen p?r shpres?n e s? ardhmes, vullnete t? ep?rm q? humbin para vullnetit vetjak t? atyre q? drejtojn? qytetin.

Demoni, forca e prejardhur u ka hequr banor?ve fjal?t p?rdhunisht, vullneti u ?sht? dob?suar e lodhur, dhe flasin n?p?mjet goj?s s? kontraktuar e buz?ve t? tyre t? pavullnetshme, si p?rmes nj? elementi t? pajet? q? nxjerrin vet?m jehona t? mbytura.Ata sikur nuk ekzistojn? dhe ngjasojn? me kukulla t? zbrazta.Zbresin me fytyra t? trishtuara nga kodra e qytetit, ku dikur ishte frymarrja e atij vendi bregdetar, t? tjer? q? t?rheqin k?mb?t zvarr? nga ish k?neta, q? tjerr? jet?n si fijet e merimang?s.M? pas halli i bashkon n? nj? skaj t? Durr?sit, ku pa folur ulin nga supet veglat e pun?s dhe me shpres? se dikush do t? kujtohet p?r krah?t e tyre.Si pjes?za t? cop?zuara, t? cil?t jan? pjes?risht p?rfytyrime e pjes?risht improvizime ngulen aty gjith?sekush n? hall? t? vet dhe presin me durim t? nxjerrin kafshat?n e jet?s.

Dikush ulet n? nj? cep t? trotuarit dhe hap me duart q? i dridhen gryk?n e strajc?s q? e uli nga shpina e krrusur.Midis veglave t? nd?rtimit gjeti dicka t? mbledhur me gazet?;ishte ushqimi ditor, nj? cop? buk? e thar? nj? vez? e zier plasaritur n? shum? vende dhe ca gjiz? t? p?rzier me gjethe qepe.Ftoj? shokun q? kishte dy metra larg vetes dhe nis?n t? hanin n? heshtje.

U afrova pran? tyre dhe i p?rshendeta.Kisha nevoj? p?r dy puntor? q? t? meremetoja nj? pjes? t? avllis? q? m? ishte rr?zuar para dy, tre dit?sh.U ngrit?n rr?mbimthi n? k?mb?, duke e l?n? ushqimin me nj? an?.U fola q? t? mbaronin m?ngjezin m? par? e m? pas t? vinin pas meje.Por ata s’pranuan, kur v?shtruan shok?t e tyre t? q? m? rrethuan sa hap e mbyll syt?, sigurisht ishte shansi i tyre.N? ato momente mu duk sikur forca konceptuese e trurit t? tyre ishte paralizuar dhe, l?vizjet i b?nin n? m?nyr? instikte si t? robotizuar.Idet? e palidhura u kishin p?rfunduar n? hic.U ngrit?n me nj? buz?qeshje t? ngrir? n? fytyr? dhe pa folur m? ndoq?n nga pas.Grumbulli njerz?ve q? u krijua rreth meje u shp?rndan n?p?r vendet e tyre, aq t? heshtur dhe aq t? menduar sa q? dukeshin, sikur po shkonin drejt pushkatimit.Nj? gj?ndje tep?r e nder?, me shtrirje t? madhe shpirt?rore, sa nj? tend? Per?ndie n? p?rjet?si, q? u redaktua n? pluhur.Po ata ishin aty, kishin shpres?n me vete.

Pas pak nj? autovetur? ndali an?s trotuarit, automjeti u mbulua nga trupat e tyre.Drejtuesi mjetit k?rkoj? vet?m nj? puntor?.U ngrit?n shum? duar drejt tij, duke shtyr? me supe njeri, tjetrin.Forca primitive krijon nj? kaos, e cila b?het mbizot?ruese p?r pak caste, dhe m? pas zhduket si lumi rr?mbyesh?m n? hapsir?n detare.K?shtu, shpirti tyre, zbret magjish?m mbi qytet q? ?sht? mb?shtjell? n? zymti t? purpurt, si flakdan lartohet fuqish?m n? ren? e cmenduris? dhe n? endjen e varf?ris?, pse jo dhe t? uris?.Pastaj, si rrufe do t? l?shohen mbi godinat luksoze, ku vendoset fati tyre.

Pa filluar ende nga puna, njeri nga puntor?t, pasi ram? dakord p?r pages?n, m? foli p?r v?ndin e tij nga kishte ardhur dhe p?r problemet e hallet q? e kishte  qyteti yn?.Ai, tha se vinte nga nj? fshat i lasht? me natyr? t? virgj?r dhe me peisazhe t? argjend? shqiptare.Ishte me mosh? mbi t? tridhjetat vjet, quhej Noel e kishte dy f?mij?. Tjetri, nj? burr? rreth t? dyzetave, nj? figur? n? p?rpjestime t? mahnitshme, serioz dhe i heshtur pregatiti veglat e pun?s e u drejtua nga avllia e d?mtuar. Ai nuk foli dhe gjat? pun?s, madje edhe gjat? drekimit, u b? m? i heshtur. Nga Noeli m?sova;se ai kishte probleme n? familje. Nuk u b?ra kureshtar t? dija m? shum?, vet?m luta Zotin q? t’ja zgjidhte sa m? shpejt hallet q? e kishin z?n?. Vet?m n? per?ndim t? diellit, kur mbaruan pun?n dhe mor?n shp?rblimin e tyre v?shtrova fytyr?n plot rrudha rr?z?llyese t? atij njeriu misterioz. I d?gjova z?rin duke belb?zuar, kur m? falenderoj dhe m? uroj nj? nat? t? mir?.

K?tyre njerz?ve u jan? mbyllur portat e kuvendit, dyert e instuticion?ve, jetojn? jasht? realitetit, t? zhg?njyer dhe t? posht?ruar, pa aspirata fisnike dhe m? thell?, pa besim tek jeta. Ata jetojn? se duhet jetuar me shpirt t? mbyllur brenda zymtis?, dhe shikimin ndaj cdo g?zimi q? t? dhuron jeta.

Vladimir Shyti

Durr?s