Përparim Hysi: Ne, shqiptarët!

Ne, shqiptarët!

(cikël me poezi)

Nga Përparim Hysi

Ne, shqiptarët!

Ne, shqiptarët, në këtë kohë moderne

Mbetëm "pasagjerë" mbi trena të mesjetës

Se kemi qevritarë e politikanë vemje

Që hanë si molat limfën tonë të jetës.

Të pangopur sa nuk u gjen dot emër

Të dashuruar me pushtetin si bajraktarë

Këta nuk janë njerëz, po janë surretër

Dhe mbetëm në botë duke u qarë.

Bota na i ka vënë kufinë tek thana

Evropa si bota me ne loz "arushë"

Nga politikanët dhe shtetarët të zë zezana.

Faj mbetet "jetim?!". Kush e ka fajin? Kush?

Lozin kungulleshkash kur vijnë në parlament

(Ky është i poshtër! Ai, tjetri, është hajdut!!!)

Secili është djall dhe hiqet si shenjt

Prapa gjithë Evropës! Bobo,sa turp!

Janë si aktorë me njëqind fytyra

( Jo. Nuk  kanë fytyrë, po veç surrat!)

Nga të tillë syrretër, vjen e të zë mynxyrra

Ndaj kundër të gjithëve jam mbushur inat.

2 nëntor 2015

Po vjen dimri

Mbaroi vjeshta... po vjen dimër, më nuk ka "qofte tek daja"

Para jush, unë po flas çiltër:- Kërcen prifti nga belaja!

S'e dua dimrin, është i ashpër, nuk  të njeh për Sulo-be!

Unë jam pensionist i varfër, t'i përgjigjem,s'kam me se...

Se nuk ble dot dru për zjarr; dot nuk ngrohem me korent

Qaj me lot, për ty, behar! Me korent? Më bëjnë "synet?!!!"

Po vjen dimri, qaj pa rrahur; do t'ma bëjë tetë me dy

Në shpëtofsha, pa u "kallur?!", do them:-Rrofsh, o Perëndi!

Para dimrit, jam cullak dhe po flas unë hapur fare

"Struku-struku, i shkreti plak!". Pensionistët duan behare! *

* në thonjëza vargu i Mjedës

30 tetor 2015

Sa vende të bukura ka bota

Sa vende të bukura ka bota ku dora e njeriut ka bërë mrekullinë

S'ke pse merresh me fjalë të kota ( dukesh si para teje ke magjinë)

S'do mend,prekesh e mbushesh shend,sado negativist që të jesh

Po mua më rri mendja tek imivend, ndaj them:-Më bukur s'mund të gjesh.

Vallë, a ka më të bukur se Shqipëria që ka fusha, male,lumenj e det

Për mua, Shqipëria është mrekullia, ku bëhem me krahë dhe më ka lezet

Le ta braktisë këtë vend kush të dojë, po unë veç atje mbushem me frymë

Ta dini:-Shqipërinë me askënd s'e ndërroj;mbi të gjitha dua vendin tim.

Florida, 29 janar 2003

Nuk më pëlqen

Nuk më pëlqen që të ha në një restorant luksoz

Ku takëmet janë të gjitha të argjendta

Më pëlqen një tavernë që tymos

Se aty gjej gatime siç m'i bënte nëna.

Në një restorant luksoz jam si zok ndër leqe

Dhe bëhem nervoz se duhet politesë

E ndjej veten si një elefant në një pallat me qelqe

Nuk i dua luksozët se kërkohet "licencë"

-Kujdes me pirunin! Pale, pastaj, thika

Mishin? Pupu! Po ç'bën kështu?

Dhe, kur ha, nën "terror" dhe "frikë"

Mos më thoni që nuk ka ndodhur me ju!

Është si të blesh belanë me para

Unë, kur ha, shtrohem babaxhanshe

Atje, në tavernë, këpus dhe shaka

Dhe zë u lëshohem pjatave "esnafçe".

19 tetor 2015