Kalosh Çeliku: Dhjetë namë dhe një urim

DHJETË NAMË

DHE NJË URIM

 

NGA KALOSH ÇELIKU

 

Nëna të mori Nuse

rrëzë Çukës

 

Nëna, Dje të mori Nuse në Lëmë

Sot, Katundin e çoi më këmbë.

Krushqit me këngë e valle

Livadhin e zgjuan nga gjumi.

 

Cucat, herët copë-copë i bënë dajret

Babai e nxorri mauzerrin nga hatullat…

 

 

Shtrati ynë i drurit

mbetet në Lumë

 

Rrushi e ka shtratin e vet në Katund

Nën çati, te pragu i derës. Shtëpisë.

Dhe, i përkund kalaveshët me rrush

Breshëri mos i shkund Natën

Dielli me rreze t’i vjedhë Ditën.

 

Rrushi sheh rrushin. Dhe, piqet

Po, ne: Çka shohim Natën?!

Shtrati ynë, mbetet në Lumë…

 

Djalë i Ri erdha në Shkup

 

Moti kohë e kam thënë në libra:

Engjëlli im, është Grua.

Djal i Ri, moti erdha në Shkup

Nesër, po iki si Plak me mjekër.

 

Sot, u pajtova me Zonjën Vdekje

Engjëlli im, patjetër është Grua!

Vdiqa në Voskopojë. U ringjalla në Korçë

Bythekrye, rash në Qafëthanë. Përrua.

Djal i Ri, Dje erdha në Shkup!

 

Suksesi: Ika nga kjo botë e lumtur

E cila për mua, ishte Ferr. Dhiare.

 

Djal i Ri, Dje erdha në Shkup

Nesër, po iki si Plak me mjekër…

 

 

Unë mbi shpinë

e barti Atdheun

 

Rrugë e gjatë maleve me borë. Fushave

Nallban nuk ka të ma mbathë vargun.

Gjokut t’im patkojtë i ranë rrugës

Hingëllimën ia ndien larg shtatë krajli.

 

Nateditë maleve për në Baba Tomorr

Doruntinën mbi kalë e sjellë Vëllai i Vdekur…

 

 

Shtëpisë sime bibliotekë

hajni i bën roje

 

Shtëpia ime është një bibliotekë

Librat, ku rrinë kokë më kokë.

E hajni, kurrë nuk u troket te dera

Edhe pse, dera rri hapur nateditë.

 

Shtëpia ime është një bibliotekë

Thesarë, të cilin nuk e vjedh hajni.

Po, besnik i bënë roje nderi te dera…

 

Pena ime është

me dy tyta

 

Përditë më dërgoni poezi rebele

Non-Stop, nga Qielli e Toka.

Ehu! Unë jam poet i lumtur:

Përmidis Pazarit Shkupit

Penën ende e kam në brez.

 

Mëkot, rrugaçët m’i nxirrni në rrugë

Pena ime është me dy tyta:

Bythekrye të hudhë në përrua…

 

 

Dikush hedhë vargje

nga dritarja

 

Herët, zgjohem me një gotë raki rrushi

Dikushi, hedhë vargje nga dritarja.

Imzot, si do të më vrasin te pragu i derës

Ende pa e përfunduar Librin për Nesër.

 

Rrugës eci me duar në xhepa

Janxhëkun me bukë misëri krahut.

Dhe, neteditë fyellin e Bariut në dorë…

 

 

Unë të gjuaj me lule

e Ti me borë

 

Moti kohë, Unë të gjuaj me lule

Kopështi të lulëzojë në Pranverë.

E, Ti, përçudi më gjuan me borë.

 

Dimër jam vetë! Nuk dua tjetër Dimër

Pranverën e kam në shpirt… Gjak…

 

 

Dimri troket te porta

e ne jemi miq

 

Zanë Mali, oj! Dimri erdhi te porta

E Unë nuk kam dru në vatër.

Përveç, ibrikëve të rakisë rrushit

Dhe, dy shtambave me verë.

 

Zjarrin ndize Cucë, vrik me flakë

Krahpërkrahu t’i dalim me vargje

Moti, si dikur Babai në Katund.

 

Vargu im e rrok nagantin. Cuca,

Sëpatën pas dere, delë në Lëmë.

 

Dimri, sot na troket te porta

E ne, gjithë jetën  jemi miq…

 

 

Paralajmërim

 

Tri ditë, e tri net rreshtë. Imzot,

Shi i madh, litarë bie në Shkup.

Tetovën e përmbyti bërlloku i vet

Që, zbriti i zemëruar nga Sharri Plak.

Qytetet, siç duket paskan bërllok

Qielli me shtamba ua lau fytyrën.

Sytë e mbyllur nga hedhurinat

Anije pirate pa vela nëpër rrugë.

 

Rrufeja, sot shkrepi në Qiell

Paralejmëroi, nesër Stuhinë…

 

 

Mëngjesi vari veten

majë një Peme

 

Përditë e sharroj keq kohën

Cung. Nga këmbët, te koka.

Dita nuk më delë, e gjatë Nata

Hëna e plotë, troket në dritare.

 

Mëngjesi vari veten majë Peme

Sorra e zezë, më shtihet Nuse?!

Koçia në Lëmë erdhi pa krushq

Rrufjani në roje nën hije Peme.

 

Matanë Çukës, Dielli mbi varre…

 

 

Dhjetë namë

dhe një urim

 

Dhjetë namë i kam në zemër

Dhe, vetëm një urim.

Portën ma hapni të dal në rrugë

Vargun ta shaloj matanë maleve!

 

Dhjetë namë i kam në zemër

Dhe, vetëm një urim:

Vargu im, sot doli në mal…

 

(Nga libri me lirika mali: Zonjën Vdekje do ta marr për Grua,

që këto ditë pritet ta shohi dritën)…