Rrustem Geci: Roganës

R O G A N Ë S

- Atdheu na fton gurët t´ia shkruajmë

Krejt në thëllimë të zemrës sime

kam valixhet e vuajtjeve të jetës

dorëshkrimin me kujtesë betejash

dhe librin; “Poezia, një shok udhe”

Dashuritë në jetë janë me trazira

unë i kam përjetuar disa prej tyre

unë kurrë s´ kam qenë pa kohë, por

nga dashuritë pakëz kam mësuar

Rogana më detyron ta dua shumë

në Prishtinë kam kohët e rinisë

vuajtjet për më të dashurat, dhe

frymën epike të shumë krijimeve

Vera në Prishtinë është e nxehtë

me mbrëmje kafésh të veçanta

bisedat do thosha bëhen të buta

ato zgjatin deri në fund të shakave

Nuk ka gjeni pa atdhé të bashkuar

i vetmi gjeni i yni është Kosova

më e përvuajtura e gjithë neve, ajo

që ëndërr në dashuri ka bashkimin

Pse Kosova sot s´e ka një krijues

që për veprën e tij të vlersohet, gjeni

gjaku ynë brenda lufton i burgosur

atdheu na fton gurët t´ia shkrujmë!..

Rrustem Geci - Korrik, Gusht, 2015