Demir Krasniqi: Për do burra të konakut

Demir KRASNIQI

PËR DO BURRA TË KONAKUT

E kam marrë çiftelinë n’ dorë –

Do t’ këndoj për do malësorë !

Për do burra të konakut –

Që s’ ia kthyen shpinën Gollakut !

Ma shumë hëngrën bukë me krip ,

Por kënduan e folën shqip !

Ma pak hëngrën bukë e djathë ,

N’ vuajtje t’ rënda , zhveshë e  zbathë !...

Me dritë qiri e dritë  vajguri –

Trima t’ fortë me zemër t’ guri !

Trima t’ besës për flamur ,

Pushkët prej dore s’ i  lëshuan kurrë !...

Jetuan n’ vuajtje e në siklet –

Por s’e  lëshuan vendin e vet !

N’ borë e n’ shi , n’ dimër e n’ verë –

Ata ruajtën besë e nderë !

N’ shpi me baltë , mbulua me kashtë –

Kurrë s’e lanë udhëtarin jashtë !

Bukë në sofër i dhanë mikut –

Plumba n’ gojë i dhanë armikut !

Sot Gollaku ka liri ,

Por s’i  ka shumë djem të ri !

Ditë e natë me mallë po pret –

Që t’i  kthehen bijtë e vet !

Kthehuni bijë , ju ,  prej kurbeti –

Se n’ Gollak , ju pret xheneti !

Vendi i juaj s’ ju le me u tretë –

Është parajsa e vërtetë !