Qazim Shehu: Fjala

QAZIM D. SHEHU

 

FJALA

 

Ti mos folë,

Le të flasë fjala,

Po si mund të flasë?

Folenë strehuese

E morën retë e marra.

Kërkojmë shtëpi,strehë,

Qoftë një ngashënjim,

Për tu ndjerë të mbrojtur,

Se fjalën s`mund ta lëmë në përcëllim.

Kur gjetëm fletët e librit,

A faqet internetike,

Thamë e strehuam fjalën,

Fole e shpirtit ende gdhinte

Në mëritë e marra,

Atëher gjithnjë u nisëm nga e para.

Eh, sa e lodhshme fjala...

 

 

PEMË E EGËR

 

Pema e egër

Shfryu kurorën

Në një qiell të murrmë,

Hijet e kohrave

Ndrisnin përfund.

Ç`hije e fisme

Që dritën nuk e lë,

Ti ngjitet kurorës,

Ta shkrijë në një re,

Tek dielli i lodhur,

Që përmes kurorës

Na afrohet ne...

 

 

NË SHPINË E NJË ZOGU

 

Në shpinën e një zogu, era

Gjithnjë ledhaton ëndrra,

Po ku ta gjesh zogun

Në stuhi të madhe,

Dalin përbindshat

Dhe ulin kurrizin

Mbi ne; përmes erës të kalojë

Dhimbje e ëndrrës

Për zogun që nuk vjen...

 

PIGMENT

 

Ku është mëkati i njeriut

Në një kokërr mollë,

Sa shije ëmbël molla dhe fruti biblik

Hidhet për ne

Në një sferë ëndrre

Perceptuar si një planet ndriçues

Që nuk e krijon ditënatën,

Prandaj dashuria

S`vjen e kulluar,

Dhe që ta duam të turbullt

Si pigment ia lëshojmë mëkatin...

 

 

AI SHPEND

 

Ai shpend krenar, thua është një skifter,

Totem apo shpikje e vonuar,

Po ai shpend do të rrojë,

Dhe fëlliqet duke rruar...

 

 

YLBERI

 

Kemi etje dhe nga etja

Gjithnjë na dynden ëndrrat drejt freskisë,

Në shtatë ngjyra ylberi te fishkur,

Ndizen ngjyrat e marrëzisë.

Dhe kurrë ai nuk e thith aq ujë në lumë

Sa të na paralajmërojë një stuhi të nevojshme

Etjen ta shplajë.

 

 

MISËR

 

Misri i pjekur në kalli

I nxori mustaqet e përzhitura

Nga padurimi për të dalë prej kashtës,

Si im gjysh në kufijtë e legjendes

Ku emblema më trimërore,

Në është e vërtetë,

Ishin mustakët.

Ëndërron mullirin,

Ky kalli me mustakë idilikë,

Si vajza që i kaloi pritjet dhe kërkon blurjen

E zemrës

Në një rreth me dritë...

 

 

STUHIA

 

Askush nuk e di se ç`mendon stuhia për ne,

Shohim me indiferencë si gjethet vë në lojë,

Shohim shtjellat si rrathë të pakapërcyeshëm

Të imagjinatës së plogët,

Se kurrë nuk e dimë

As lodhemi të kuptojmë mendjen e stuhisë,

Që në univers i ik të drejtës dhe shkatërron,

Atje ku ndërtimin jeta duhet të nisë....

 

 

KY SHI..

 

Ky shi që bie ngadalë

Na troket dhe shushurin në ndjesitë më të imta,

Duke na sjellë një ëndërr të premtuar,

Një ëndërr pa fjalë,

Mitike

Dhe reale pa brenga.

 

Dhe është aq i përmallshëm sa duhet ta mallkosh

Pafuqinë e vetes duke ndjerë,

Se si forcën e tij duhet të përballosh

Sikur të ishte një ujë i zjerë.

 

 

U PAMË NGA LARG...

 

U pamë nga larg,

Ti ishe diku në një ep të botës

Në tjetrin isha unë.

Dhe u larguam si ti largoheshim mokrës

që na bluan pa dhunë...

 

 

ANGULLIMË

 

Angullitja e mëngjeseve

Deri tek veshi i kujtesë mbërrin,

Po nuk thotë ndonjë kumt,

Veç nje farë dënese,

Jetën e pamposhtur drithërin...

 

 

SHTOJZOVALLET

 

Shtojzovollat dolën nga folklori dhe po bredhin

rrugëve të Tiranës të gjejnë ndonjë punë,

Nja shtatë të tilla

I njoh vetëm unë,

Dhe sa të tjerë njohin nga dy a tri,

Të flasësh për numrin e tyre oh, ç`lumturi,

Dhe për ç`punë bëjnë,

E mbyll gojën dhe i nis drejt folklorit përsëri...

 

 

NUSJA

 

Nusja që mbiu mbi kalin e bardhë,

Pas xhamit të një taksie tret fytyrën,

Dhe është aq e ëndërruar nën vello,

Aq e ngjyer.

 

Me siguri hëna e ka lodhur aq shumë

Tek priste princin e kaltër,

Tani princi i kaltër

U zhduk e la gjurmë,

Në pritjen e djalit që është duke ardhur...

 

NË UDHËN...

 

 

Në udhën që kam qenë një herë

Nuk dua më të shkoj,

Po rrugët janë aq të pakta

Sa gjithnjë në to udhëtoj.

 

Dhe pamjet e dikurshme

Si në një film të fshirë

Harroj...

 

 

MJEGULLAT

 

Si shtëllungat e një legjende të vjetër

Që ende pret të lnuret

Nga krëhëri i fantazisë delirante

Mjegullat u shtrinë.

Nën to objektet ngrinë.

Një athtirë legjende rrëfente

Për vjelljen e munguar,

Shkrydhërima e mjegullave

Sillte ftohtësinë e moskuptuar...

 

 

NË MUZE

 

Dhunë.

Terror,

Terror, dhunë,

Kuajt e trokëllimave.

Trokëllimat e shpatave,

Tani heshtin në muze.

Dhe lavdia  turpin qetëson

Sikur,ajo, dhuna, e domosdoshme qe.....

 

 

BALLKANAS...

 

Si një pancir çeliku veshim këmishën e nacionalizmit,

Të prapsim shpatat e fyerjeve

Deliret e armikut.

Kaq gjatë e mbajtëm këtë këmishë

Sa harruan të mbjellim tokën

Dhe të dalim para të vërtetave lakuriq....