Qazim Shehu: Sytë kaltëroshë shkrepin

SYTË KALTËROSHË SHKREPIN

Trevargsh

Nga QAZIM SHEHU

Kur sytë kaltëroshë shkrepin

Me dritën që huton,

Me mua edhe sendet treten…

+++

Vegimet hapen mnershëm

Si ujë i madh kur bie tërmet,

Goditja në skaj tjetër godet.

+++

Me dallgët e ikjes nuk more

Me vete një vit,

Në tinëzi vërtitje një shpresë rrit.

+++

Ulet në shesh të mesditës flutura

E agimit të lodhur,

Nuk pret mbrëmjen.

++

Mistere legjendash zbërthej,

Në hutim të tyre këndellem

Pa fjalë përmes u sillem.

+++

Poetët e shquar të kombit

Në përkryerje të vargut historik

S`thonë pse kombi na vërtit.

+++

Jam skllav i zgjedhur i vetes

Pa më kërkuar fat i madh;

Që u shit diku kur s`e pashë…

+++

Këmbët magjijimin e dritës

E joshin deri tek pragu i errësirës,

Filiza të dëshirës.

++

Unaza  harroi

Pulsin që rrahu për të,

Rreth i shuar zjarri tjetri e vë.

+++

Një portë përplaset

Sa i afrohem çastit,

Do mbyllet a do hapet?

+++

Guacka peshku këto kodra të buta,

Stuhia loz me to si fëmijë,

Ato të patutura.

++

E hirshmja pemë nuk shkund

Vetëm lulet e gjakut të tokës

Vijëzuar bokës.

++

Nga një fllad hyjnish të dorëzuara,

Gjethet shushërijnë

Apo nga dy duar të bashkuara?

+++

Rrit kurorën bredhi mbi shkëmb

Rrënjët në plasa pllakash,

Si gishtërinj të përmallshme plakash.

+++

Sa herë në altar të lirisë

Përvujtësisht janë falur,

Pastaj me të janë tallur.

+++

Krihet mjekër e muzgut

Nga tinguj të butë,

Ledhatimesh.

+++

Mjellma e liqenit sa vjet

Puth ujërat me dashuri,

Puthjen ndez për hajni…

+++

Tendoset hark i fjalës

Shigjetë e mendimit s`vjen,

Shenjën dikush e kursen.

 

++

Drapri i hënës korr e korr,

Yjet në lëndinën e qiellit

Ç`grurë pa miell…

++

Prita lulen e bajames

Në dritaren e mbyllur,

Rreze në zemrën e ndrydhur.

++

Hijeshi e malit kundron

Me shekuj këtë fushë të urtë,

Më shpon zemrën fqiu i gurtë..

+++

Baba i baballarëve të kombit

Gjegj Fishta, hyjnori atdhetar,

Në diktaturë edhe unë u tregova tradhtar…

+++

Buzët mbjellin fjalë në hapësirë

Nuk i mbajnë për vete,

I njomin ato netëve…

+++

Spazma idilike e harresës

Na sjell shiun e kujtimit,

Që derdhet jashtë idilit…