Kostaq Duka: Kur u bëra për udhë

Kostaq Duka

 

Loja

 

Nuk di të luaj me letra

as domino s’kam luajtur kurrë.

Nuk di as lojën e të bërit zhurmë

të fsheh vetveten kur drita më bie në fytyrë.

E di, duke mos luajtur

ca kënaqësi i kam humbur nga jeta

por kënaqem me atë që s’ma jep loja

edhe pse mund të mos jetë më e mira.

 

 

Pasqyrat

 

Para pasqyrash të mëdha

veten e shumëzove disa herë.

U dehe nga shumfishimi

u dehe nga shkëlqimi i remë.

I mjeri ti!

Harrove sytë pasqyra

të mijra njerëzve

që të zhbirojnë

dhe në skuta ku as ti s’mund të shkosh.

 

 

Kur u bëra për udhë

 

Të gjitha i shlyeva .

Detyrimet e premtimet si burrë e baba.

Tani si ushtar i lodhur nga betejat

sytë i ktheva në prehrin e Moravës ku nisi rrugëtimi i madh.

Por … kur u bëra për udhë

im nip më kapi për dore : tani s’ke për t’u ndarë nga unë.

 

 

Dielli i Floridës më robëroi

 

Dielli i Floridës më robëroi.

Shkëlqimi i lluksit më verboi.

Për të mbetur me të tërësisht  i përqafuar,

Perëndisë vite të tjera i kërkova borxh.

 

 

Janar 2015