Namik Selmani: Bir i përjetshëm i Matit

BIR I PËRJETSHËM I MATIT

Mikut tim poetit Xhavit Gasa me banim në Londër

 

Nga Namik Selmani

 

Dheu i Zenishtit

Të mbeti në vite mes duarve dhe putrave të këmbëve

Derdhe djersë të ndershme

Pa u skuqur kurrë për gabimin e pabërë në jetë

E ç’ka t’i thoje qiellit matjan

Me kaltërsisë së vrarë me vrragat e gjakosura të gishtërinjve?

Ç’ka t;i thoje vargut

Që gurgullonte brenda gjoksit tënd si të ishte det??

 

Ngrite një BESË të re

Me fjalën e mençur brezave brenda shpirtit tënd madhështor

Asnjë hije

Nuk ia dha dot errësirën hapave të tu që shkelën brigjeve

Qofsh i bekuar, miku im

Me harkun e ylberit që vetëm nga zemra jote buron

Qofsh kaherë fisnik

Si burri i odës që fjala s’i ndryshket asnjë ditë shtigjeve

 

Në vendin e mbretërve

S’patë droje që të thoje se je e mbetesh bir nga Mati

Mes luleve të livadhit

Në gjunjë iu ule fidanit të mbjellë e murit të ngritur

E di

Evropa të dha tjetër frymë përkëdhelje flladi

Po kurrë

Nuk ka fshehur në sepete ninullën e nënave zëndritur.

 

Atje

Zilet e staneve, ugaret dhe lumenjtë të vijnë si simfoni

E ti mbete dirigjent i pagabuar i orkestrës hyjnore

Qofsh

Turbine hidrocentrali Ulze që prodhon dritën ngjyrëflorinjtë

Qofsh arkitekt ëndrre

Atje në Tamizin e mbushur me shtëllungat mjegullore....

 

Namik Selmani

15 qershor 2014