Dërmaku: E revoltuar me institucionet e Kosovës

E  REVOLTUAR  EDHE ME  INSTITUCIONET  E  KOSOVES

Bota sot, ne vizite tek familja  e gazetarit, atdhetarit, kolumnistit   Bardhyl  AJETIT

Nga Ramiz DERMAKU

Ishte vape e madhe ate dite te korrikut te ketij viti. Une hypa ne autobus ne Shipashnice te eperme dhe morra rrugen per Gjilan. Ne autobus kishte pake udhetare, ishte befasi se asnjeri nga udhetaret nuk fliste, heshtje e madhe mbreteronte ne autobuse. Une per ta thyer  monotonin e heshtjes, pyes timonierin. Apo keni pune.. , keto dite vape ? Ai drejtonte timonin dhe fliste… po shiko Ramiz, ne.., gjate kohes kur po kthehen mergimtaret nga diaspora, kemi shume pune dhe natyrishte se kemi edhe leverdi materiale. Une isha zhytur  thelle ne mendime.., mendoja se cka do ti thoja familjes se Bardhylit…, asaj familje atdhetare, asaj nene malsore, asaj nene e cila me duart e veta e lindi dhe e rriti trimin, atdhetarin, guximtarin, gazetarin, e kolumnistin e gazetes kombetare ”Bota Sot”  Bardhyl  Ajeti. Ate dite perpiqesha te mos me shpetonte  asgje pa e pare, pasi cdo gje me dukej interesante.,ne mendje me sillej fytyra e Bardhylit. Nena loke e cila i kishte mbushur 66 vite, perkunder jetes se veshtire dhe sakrificave qe perjetoi  nga regjimi serbo-cetnik dhe vrasjes se djalit Bardhylit, ajo mbahej e forte. Lokja mori fryme thelle dhe  shtoi ; Ulu ne sofer biri im.., hani buke. Pasi u prezentova se kush jame , nga jame dhe pse kam ardhur.  Ramiz te lutem nese keni uri..,  ja urdheroni uluni ne sofer.., dhe vazhdoi  ; Buke e kripe e zemer. Po kush ua tregoi shtepin tone pyeti nena e Bardhylit? ! Ne shitoren qe ndodhet afer shtepise suaj po punonte nje djale I ri na priti ne kembe, dhe na pyeti? A keni nevoj per ndihmen time ?! Ia  ktheva PO.  Une kerkoj shtepin e ish kolegut, shokut, gazetarit kolumnistit (te gazetes kombetare “ Bota Sot“) dhe Kryetarit te Shoqates se Gazetareve te pavarure te Kosoves, atdhetarit, trimit Bardhyl Ajeti ? ! Po Bardhyli ishte xhaxhai im, une jam nipi I Bardhyl Ajetit . Me perqafoie gjate me shtrengoi doren sikur te ishte nje burre  dhe me hapa te shpejte  ecete drejte shtepise. Para deres .., nuk do Pasi dera e shitores ishte e hapur  une  ta vizituar familjen e gazetarit, atdhetarit, Kryetarit te Shoqates se gazetareve B,ardhylit I cili me nje buzeqeshje dhe na tha miresevini zoteri . hyme ne dhome ne sofren e  shtruar ishte nena loke e ema e Bardhylit. Pasi shkembyem disa fjale pershendetese kur Lokja, mesoi se une jame nje shoke i Bardhyl Ajetit, gjeti force.., u ngrit ne kembe dhe me sy te  perlotur me tha?!  Po te perqafoj , siq e perqafoja  djalin time Bardhylin.--, o djali im  po ju shprehe edhe juve ngushllime per shokun tuaj,  Bardhylin. Po thashe kjo qenka nena e Bardhyl Ajetit. Te falenderoj ty Ramiz. Erdha me deshire dhe kenaqesi te ju vizitoj, te ju takoj, te ju shprehi ngushllime, per vrasjen tinzare qe kryen hijenat socialiste, staliniste, leniniste, marksiste, etj..,Te flasesh ore, dite, jave dhe muaj te tere per atdhetarin, gazetarin, trimin, kolumnistin, dhe njeriun i cili per here te pare i shpalli “lufte” korrupsionit dhe krimit te organizuar pra per martirin Bardhyl Ajeti, duhet se pari te perulesh para varrit te tij. Pas pak minutave ash nenlokja me tha: Ramiz ,eja ulu ketu prane meje .

Pasi u ula afer saj, me shikoi gjate ne sy dhe tha: Thuaje nje fjale: Thuaje nje fjale!. Cka te them ? Perseri mua me kaploi ai shqetesim  I meparshem .Sa ka vuajtur kjo nene. Shume heret e filloi veprimtarine e saj dhe kurre nuk pushoi se vepruari. Kaloi nje jete te mundimshme  kjo nene shume heret I pa padrejtesit qe po I beheshin popullit shqipetar. Kete nene armiku shum  heret e shpalli nacionalsste. Dalengadale, ashtu siq hynte nga dreitaret e hapura flladi I mbremjes dhe aroma e luleve,ndizej nje muhabet spontan dhe I qiltert. Lokes I thashe per ju dhe familjen tuaj kemi degjuar edhe me pare, me Bardhylin jemi takuar dhe kemi shkembyer mendime edhe dy here me pare ne Gjilan. Jeta dhe vepra e Bardhyl Ajetit, ishte, eshte dhe cdo here do te jete frymezim per gjeneratat e reja. Lokja pastaj filloi ti shfletoje kujtimet, fjalet dhe punen, aktivitetet, qe kishte bere Bardhyli, Ajo ngadale por sigurte i vargezonte  ngjarjet, vendet,njerezit, vitet.., kur ishte e re, morri fryme thelle dhe tha: Jam si nje lis e vetmuar ,dhe i ra gjoksit me grusht. Me dogji malli dhe dhembja per Bardhylin. Bardhyli  shkruante deri vone ne oret e vona. Nje nate nuk me zinte gjumi dhe Bardhyli, akoma po shkruante.., Nene, ne do te fitojme. Keshtu me thote mendja mua. Kjo eshte e vetmja rruge dhe kethim prapa ska. Deri sa ne bisedonim me nenen…., bashkeshortja e Afrimit , na solli gotat me qaje. Kjo nene, KJO MESUESE, KJO EDUKATORE, thote, tere kohen kam menduar, vepruar dhe angazhuar per demokraci..,por jo,  edhe ne demokraci kishte shume gjera negative. Po, i thashe, demokracin e ndertojne dhe ruajne njerezit e mire, te urte, te menqur, intelektuale, te drejte, humanistet, pra thene shkurt sa ne kemi demokraci po aq kemi edhe LIRI. Une shton lokja jame  e zhgenjyer edhe me lideret tane, per te cilet  djali im ishte i gatshem te flijoj edhe jeten ( pra siq e beri), e ata bredhin poshte e larte…,, e famljes sone nuk na e hapi.., deren kush per t‘na pytur se si e kemi gjendjen materiale: Na habit fakti se z. Lufi Haziri, i cili numrohet si njeri nder lideret me te mire qe ka Kosova, edhe pse ishte fqiu yne i pare  kurre nuk e pa te arsyeshme te na vizitoje nje here. Me dashuri e respekt lokja dhe Afrimi ; flisnin per Dr.Ibrahim RUGOVEN, Ismajl KADAREN, etj. Ora tani  ishte 15°,une duhej te nisesha. U ngrita ne kembe, e shtrengova gjate Loken,  ajo me nje ze te ulte me tha: I pershendes te gjithe shqiptaret kudo qe jane. Duke zbritur shkalleve e ktheva koken ta shiqoj edhe nje here nenen e Bardhylit. Ajo po qendronte ne dere dhe po ma bente me dore. U ktheva edhe nje here ta perqafoj, ajo me thonte pa nderprerje te fala te gjithe shqipetareve. Po, Lokja e revoltuar ishte edhe ndaj institucioneve te Republikes se Kosoves. Ndersa ne u ndame nga ajo nene, nga ajo malesore, nga ajo trimneshe duke I deshiruar jete  te gjate dhe te lumture. Vepra e Bardhyl AJETIT nuk do te harrohet kurre ajo do te ndrohet e respektohet deri sa te jetojne kombi shqiptare. Gazetaret si Bardhyl Ajeti, shume shpejte do ta ndertonin  nje shtete te forte dhe demokratik i cili do te ishte shembull per te tjeret. Ndersa ata qe e kane pergatitur kete atentat dihen .., Turpi dhe marrja rafshin mbi ju, siq kane rene deri tani.