Rexhep Qosja ia arriti të bëhet
bllokmen
Nga Lavdrim Lita
Lajmi se
shkrimtari Rexhep Qose u bë rezident i njësisë nr. 5 në Tiranë përbën një
simbolikë shumë të fuqishme. Ai e përmbushi ëndrrën për të jetuar dhe shkruar
në ish-Bllok pasi njësia nr. 5 në Tiranë është njësia e “ish-Bllokut të
udhëheqjes komuniste” dhe zgjatimeve të saj, ku jetonin antarët e Byrosë
politike dhe diktatori Enver Hoxha. Fakti që rezidenca e Rexhep Qoses është në
këtë zonë të lakmuar nga pasunarët e rinj dhe nostalgjikët e djeshëm sinjalizon
një dëshirë të kahershme të shkrimtarit për t’u bërë bllokmen. Është i njohur
adhurimi i pa fre i Rexhep Qoses për diktatorin stalinist Enver Hoxha dhe
regjimit të tij fanar ndriçues. Rexhep Qose i njohur edhe për adhurimin dhe
vlerësimin e marshallit Tito aq sa ti kushtojë poezi dhe është ndër të vetmit
shkrimtarë shqiptar që nuk ka bërë një shkrim kundra Serbisë pushtuese.
Po ashtu duhet thënë se kohët e
fundit Reaxhep Qose nuk fle natën. Ai zgjohet herë pas here me ankthe. As
valiumi bën punë. Nuk ha dhe nuk pi sepse historia më e re, sipas tij, e ka
“falsifikuar historinë”. Rexhep Qose ka informacione të nënndërgjegjshme se
historia e re e kombit nuk e ka përfshirë ndër etërit e gjallë, e aq më pak të
vdekur të kombit. Dhe po të shikosh të gjithë aktivitetin sizmik të Qoses vitet
e fundit konstaton se “mënjanëria” (ose indiferenca) është shtysa kryesore e
gjitha veprimtarisë publike të tij. Ai kërkon me dëshpërim të dashurohet dhe të
adhurohet prej shqiptarëve. Ai vetë keqpërdoret politikisht dhe
instrumentalizohet qëllimisht për të zënë një vend në kujtesën publike. Nuk e
duron fare indiferencën dhe lënien mënjanë të karakterit të tij. Ai kërkon të
jetë protagonist në varrimet e të tjerëve duke bërë kujtime e ditarë të një
kohë të shkuar dhe pak të harruar. Si të gjithë bllokmenët edhe Rexhep Qose po
lë ditare dhe kujtime pas. Enver Hoxha, Ramiz Alia, Nexhmije Hoxha e shumë
bllokmenë të nivelit të dytë dhe të tretë të diktaturës po shkruajnë kujtime dhe
ditarë për të falsifikuar dhe linçuar historinë e kurrë shkrueme. Nuk ka ngel
komunist me dy klasë shkollë pa shkruar kujtime dhe botuar ditarë personal si
larja e hesapesh pas komunizmit. Nuk mund të mungonte Rexhep Qose që ka më
shumë se dy klasë shkollë për të larë hesapet e tij me të vdekur dhe të gjallë.
Padyshim këto kujtime të poshtra janë efekte të vonuara të një stalinizmi të
strukturuar që turbullojnë e fshehin të vërtetën. Edhe “ditarët” e Rexhep Qoses
hyjnë në këtë kategori libra post-factum që relativizojnë të vërtetën faktike
dhe historike. Rexhep Qosja ka zgjedhur një mënyrë për të qenë në qendër të
vëmendjes për merita jo akademike, pra të akuzojë ndonjë figurë që zotëron
vlera e simpati tek shqiptarët. Sa herë mundet, nguc krerë të partive kryesore
andej dhe këtej kufirit me synimin e zhvlerësimit të rolit të tyre publik; nguc
kryekrerë të letrave shqipe sepse është mënjanuar nga skena intelektuale dhe
s’pranon harresën. Rexhep Qose është bërë bllokmen me letra sepse në letrat
shqipe ashtu ka qenë.