| E shtune, 15.03.2014, 09:59 PM |
LUMTURI
YMERI
JETA NË TREKËNDËSH
Ekzistenca e jetës
përmes Dritës, Ujit, Ajrit
Nëpër kohë të Shkuar, të Tashme, të Ardhme
Të njeriut prej Gjaku, Mishi e Ashti
Në tru vizatuar Trekëndëshi…
Kauza e jetës
*
sythi, loti, shiu, reja…
Krejt ngjyrat në natyrë
shëmbëllejnë me një fytyrë!
të dallgëve që ngrihen në shpirt,
që trandin e dhembin në zemër
mbartin vetëm një emër!
E vetmja ëndërr të ndjell
I vetmi yll që të ndez
Dashuria më sublime
drejt Altarit Hyjnor
të Bekimit, Betimit
zgjedhjes, Bashkimit…
*
Rrjedhin ujra ndër brigje vitesh
akuj dimrash ngrirë stalagmitesh
Zënë të kalben stinët
të veniten tingujt
zemra pa një dridhmë
fishkur në rutinë…
*
Ngecur në trekëndësh
rrëzuar në brinjë
kë’ndin, vërteto!
Bri’një, po a’jo!
Joshjet, prekjet, klithjet
brenda gjoksit fshihen
Ti, kufij që s’njeh!
As fjalën e Nderit
as gruan me Nder
njeriu modern
me trinin e shenjt’
moralin e çjerr…
Për hir të lirisë
prej marrë’zisë
e çmend’urisë
katetesh në flakë
që digjen si kashtë
zjarr pa prush, pa hi
veç tym që nxin…
*
Sa i rëndë Globi
ta mbash mbi shpinë
farën që mbolli
lypsarë e jetimë
Ndë ujërat e zeza
në koshat me plehra
vdesin abortet
me ulërimë…
*
Harrove , Njeriu modern,
se Toka e Qielli
Hëna e Dielli
Qëllimi e Njerëzimi
janë Një
që po çon dëm
në Big Bang!
E ndërtove trekëndëshin Njeri?!
Varu tani!!!