Kozeta Zylo: Koka e Djallit

Koka e Djallit

Keze Kozeta Zylo

Dhe heshtin zemrat me gjak të shprishur,

siç heshtin meitët, të pakallurit në varr,

frikshëm më endet në mjegull papritur,

Koka e djallit, qe të lë pafjalë.

Dhe ecën ai mbi hijet e natës,

të përgjumurit i mbyt nën kthetrat e tij,

të çmendurit i bekon brenda faltores,

dhe i shumon ata në qindra mij...

Në këtë sarkofag të kobshëm të frikshëm,

si lëndë kimike janë përzier jashtë,

nga reaksioni i tyre me sy të habitshëm,

më shfaqet Dantja, me Ferrin bashkë.

Fantazmat e tyre në rrethe të ndryshme,

s'i numëroj dot, jane me shumicë,

mundet që Lira me shtatë tela e Orfeut,

të magjeps dhe Djallin, të mos ngjallë frikë...

1 shkurt, 2014

Staten Island, New York

Marrë nga libri me poezi për botim së shpejti