Luan Kalana: Viti i Ri në xhungël

Luan Kalana

 

VITI I  RI, NE  XHUNGEL...

 

"Horizonte , dete e diell, në mes të planetit,

larg në oqeane ,në zemër të koninentit,

si dikur telegrafët,mesazhet prisni me vonesë ,

ndjekem rrugën e stërgjysheve tanë të detit....

 

Shekuj më parë,prisnin të frynin erërat,

çanin detet anije çarçafe me litar e vela

sot pallate luksoze,Titanik ,vaporë gjigand,...

kazino, disko,qytet me kate,pishina brenda.

 

Jo si pirat të frikshëm me maska,

detar me lopatka dikur si Ilirët,

sot qytetar modern, me santallëk ,

me "republikë" ,me papion,s'më pelqen.

 

Sytë u verbuan ,ishull paradajs,s'ishte ëndërr,

grataçela ngritura ovale ,shkrepse mbi gurë,

pishina e palma,restorante me kembët në ujë,

ca plazhe lakuriq,për turp,me njerës " modernë".

 

Presnim,,si dikur Kolombi zbuloi " botën ",

gjemuan sirenat, sihariq, furishëm duartrokitjet,

thirrëm brohoritëm ,më shumë gëzuan fëmijët,

kur anija leshoi spirancën,si aeroplani që prek tokën.

 

Hedhim çapat në gjurmët e lashta të rërës,

nuk ishim të pirë a të dehur,por aventurirerë,

me sy hapur të shihnim t'parët,njerëzit e egër,

me harqe,hushta prej guri,me lesh e me mjekër.

 

Këmbët pa dashur na futën në xhungël,

kureshtarë lamë vaporin,njerëzit e detin,

hymë të pataksur të shohim mrekullitë,

humbëm,si Robinsoi në ishull,mbetëm...

 

Gjethet mbylleshin e hapeshin si cadra mbi kokë ,

lule ,flutura ,kafshë ,shpende a zogj margaritarë,

hidheshim perpjetë kur preknim zvaranikët

majmunët nga gezimi ulerinin e hidheshin ne degët..

 

Nata me xixëllonjë ,pllakosi mbuloi si re e zezë,

qeshnim nga frika ,zëri dridhej bëhej jehonë,

këputnin shakara të trembur, të hiqnim memndjen ,

"u kthemë ne origjinë,..te lashtë,.. me bisht e mjeker,.."

 

Befas të shtena si krismë, buçima pa pushim,

lëmsh mes gjetheve e degëve ,frika na hyri në palcë,

në qiellin shpëtimtar shpërthenin fishekzjarret,

miks ndjenjash ankth e tmer,kush i përshkruan,

na ngrinë kokolkat,...ç'të ishin,... piratë,... apo tanët ?!

 

Viti i Ri,.për natë..në anije buciste kënga e valle,

s'kish si ai dëfrim,u puthëm u përqafuam,

me kafshet si vellezer,te frikur a gëzuar,

per Vitin e Ri a nga xhungla që u befasuam...

 

Kolombi për Indine zbuloi pa dashur Tokë,

ca fluturojne sipër reve , per qejfe në planetet,..

pa Tokën , planetin " Earth "-ën kush e zbuloi ..?!

të Tjerët ,Alien ,Ufot, nejse.. gjallesa pa emër,...

 

Si krushqit takuam të Parët,mbretërit e tokës,

hanin e pinin pa lekë,paçka se ishin ca lakuriq,

tymosur pas zjarrit natën ,ritet këndonin e vallzonin,

ne Crues,ballo vals vienez me shampanjë,

servirnin kamarjeret steka e skallopë pa pushim ..

 

Ne tundeshim e shkundeshim në zjarrin bubulak,

me kostumet reckosur, vellezërit me brinjë e bisht,

britma me melodi, të irrituar therrisnim a kënduam,

ne zjarr vertitej helli, skundërmonte herë mishi në prush,

kafshët e njerezit të mrekulluar a te dehur,Bota e jona .

 

Haruam atë natë, s'kish si ne më të lumtur ,

jetuam ca çaste si të lashtet,mall e kënaqesi,

pa luftra,pa brenga, vuajtje,billa ,karta e stresë,

shkonin per gjueti por s'vrisnin njerez,shpende e peshk

rreth zjarit vallzonin e hanin mish te djegur a te pjekur.

 

Po Ne ç'na u desh të futemi si firaunë në perrallë ,

kur kishim krusin qytezë paradajsë si në endërr,?!

Suprjajzë, dolli me të Parët tanë, ne xhungël ,

koncert sifonik ne natyre i paparë si i Vivaldit ,

mbi supet kalikiçë si femije na perqafonin majmunët.

 

Thyenim e pinim leng, si me gota me arat e kokosit,

putheshim ne faqet ,në buzët me jargë si vellezër,

si dikur me gjethe lakuriq , këmbekryq e në degët ,

takim i paharuar, në ishull ,simbolik ky Vit i Ri,

banorë të Tokës pa dallim,të Parët, me Modernët...

 

LUAN KALANA

Bahamas ,Karaibet