Xhevahir Cirongu: Nesër baladë do mbetesh

Poezi nga Xhevahir Cirongu

Nesër baladë do mbetesh

Këmishëzezën e gjumit

nata kishte veshur,

…dhe brenda saj vezullonin yjet.

Në parmakun e dritares

qe ulur një pëllumb ,

priste valsin e këngës me pa durim

të pushonte pak çaste,

në qerpikun e syfjeturës ëndërr.

S’desha që gjumin t’ia prishja

Thash që mos t’i trembja ëndrrën,

Me gjethet e verdha vjeshtake

Le të loznin në pyllin e lisave.

…Pastaj, s’bashku me ëndrrat

U shkundën me gjethet e pemëve,

Valsi i viteve të këngës

Dhe u takuan,

te fruit i shegës së ëmbël.

Mos rri e  trishtuar  sykaltra ime

Zgjoi ëndrrat në kupën qiellore,

Pastaj, një e nga një yjet

Merri në gishtat e dorës.

…Paskësaj ,le të ndizet

zjarri në gjoksin eshtëror.

Eh,mikja ime ëndërr dritëjete

Nesër baladë do të mbetesh,

atje në vesën e mëngjeseve

me yjet qiellore,

Këmishëzezën e natës do grisësh

Duke shuar etjen e pavdekësisë.

***

Durrës,26 korrik 2013.