| E merkure, 10.07.2013, 07:00 PM |
Nga
"Blloku i Floridës " *
Nga
Përparim Hysi
1. Opopo
!
Opopo si
qe Vitore!
Si
lëndinë me qumështore
Pa më
mbaje erë kulloshtër
Pi e pi
dhe s'ndjej të ngopur.
S'ndjej
të ngopur, i uritur
Pa ta
puth syrin e ndritur
Dhe
pastaj, po shkoj më tej
Me dy
duarët të mbërthej.
Pa të
shtriva, moj Vitore
Dhe
qëllova mbi "shaptore"
U kënaqa,
u kënaqe
Më tej
s'flas ( kam "cipë" në faqe)
2.
Dëshirë
Një buzë
dua ta puth
Një gji
dua ta thithë
Se ika,
mbarova
U sosa, i
gjithë!
Ashtu si
qiriri
Që kullon
pikë-pikë
Ashtu
faqenxiri
Se zë më
ha buza
Dhe nepsi
më shumë
O vajzë,
po s'të putha
Më zuri
me shkumë.
I jap me
të tëra
Me erz e
me nder
E sheh që
u zhbëra
Për ty,
buzësheqer.
3. Kam
rënë në sevda
Dhe buza
më ha,
Dhe zëmra
më hidhet
Kam rënë
në sevda
Kjo
haptas shihet.
Nuk ka si
të jetë ndryshe
Të
tepërta llafet
Për ty,
dallandyshe.
Gati të
marrë malet.
Zëmra
mëdysh
Pa si e
qysh
Ika unë.
Cofa !
Ta gjesh
nga s'e pret
Rrufe a
vetëtimë
Sevdaja
të "vretë"
Si bombë,
si minë.
4. Zogë,
ku je nisur ?!
Zogë, moj
zogë, për ku je nisur
Oh,sa
mirë që je ujdisur !
Syri im
është sevdallisur
Për tek
ty është "arratisur".
Buza
jote, e ormisur
Si me
bizë të jetë qendisur
Pale
gjoksi i dalldisur
Më sjell
kohën e "stolisur"
Kur si kalë i azdisur
Turfulloja
si i krisur
Të sos
mallin e nisur
I penduar
që jam mbollisur.
5. Pse ?
Pse më
bëhet sikur vjen?
Vjen një
mikja ime e shtrenjtë.
Vjen a
zëmra ime ndjen
Që ta kem
në këtë moment.
Zëmra heq
edhe rënkon
Sepse
shpirti aq ma do
Ah, moj
zëmër, që s'harron !
Ç'të
harrosh që obobo !
Obobo si
më ka qenë !
Ç't'ju
tregoj, o miq, më parë ?!
Ju them
troç: shpirti më dhëmb!
Se më qe
gjërim me mall.
Malli,
domosdo s'harrohet
Se të
mbytë si det me dallgë.
Mikja ime
më kujtohet
Shpirt, o
shpirt, që mbete plagë.
* poezi
të shkruara në