| E marte, 14.05.2013, 07:22 PM |
FRYMËZIME NGA GJAKOVA DHE MITINGU I SAJ POETIK
NGA QAZIM SHEHU
1.
Diku në lashtësi jetonte ky qytet,
Edhe atëhere kështu duhet të ketë qenë,
Me këto kodra, qiellin e vrejtur krejt,
Me këta njerëz e këto pemë.
Herë i robëruar herë i lirë,
Më tepër i robëruar
Me netët që mundoheshin të gdhiheshin,
Me ditët që s`mundeshin me mbaruar.
Me genin shqiptar, rracë e dënuar
Të priste invazione, hordhi,
Në këtë qytet me rrugë shtruar,
Me luspa kafshësh në histori.
Në këtë qytet me heshtje engjëllore,
Qetësi që shtrihet në paanësi,
Me njerëz të qetë që marrin përdore,
Hijen e tyre dhe e çojnë në Çarshi.
Me njerëz të qetë, fjalëpashuar
Lumenj që ikin përmes, pa u ndjerë,
Dhe një gjelbërim që synon çatitë e kuqe
Çatitë e kuqe sikur ngjiten lart në diell.
2.
Poetë të Gjakovës ku jeni ju
Që verbin shqip tirrni me trishtim,
Pak trishtim hidhni këtu
Po nuk e dua-trisht është vetë vargu im.
Ku je Tahir Bezhani, Muharrem Kurti,
Halil Haxhosaj Qemal Juniku,
Poetë pritës me fjalë mushti
Të lirisë së fjalës që nuk ikën.
Kërkoj Din Mehmetin , por ka shkuar
Të kuvendojë me perëndinë,
Aq bukur fjalën e ka shkruar,
Sa fjalë e tij fundosi robërinë.
Aed i gjallë Ali Podrimja,
I përmendur si askush,
Ikja e tij i ndez thinjat,
Si një erë mbi prush.
Këtu s`ka sesi të mos vijë mbrëmja,
Ashti siç pritet e bukur fare,
Këtu frymon dashuria e dhembja
Me ashk e zjarre shqiptare.
Këtu takoj Albert Shalën
Që cek kufijtë e lavdisë,
Pa kufi seç e tjerr fjalën,
T`i ikë ëndrrës e marrëzisë.
Vetëm në ëndërr ai mbetet
Me një sinqerite liriku,
Nga paketa merr një letër,
E hedh në të një varg Pashtriku.
Kjo më kujton një poet të huaj,
Që shkruante vargje në kartmonedhë
Apo Sadin që shkruante në mure
Kur letrën ia ndalonin rreptë.
3.
Gjakova poetët ka mbledhur
Poetë të huaj dhe nga Trojet
Një sallë teatri nuk del tepër
Të duartrokasin spektatorët.
Ky qytet e do poezinë,
Poetët ndoshta atë duan më tepër
Me Ali Podrimen dhe gjeninë
E poetëve që do vijnë nesër….