| E shtune, 19.01.2013, 08:57 PM |
Shterani
Sa her? q? njer?zit jan? n? nj? mendje me mua, m? duket sikur e kam gabim. (Oskar Uajldi)
Tregim
Nga Bedri TAHIRI
Q? kur
ishte k?rthi, mb?rthyer n? shok?z?n lara- lara e n?n kaptellin zbukuruar me
m?sysh?n me dh?mb ujku, e kishin kursyer nga t? qarit me z?. U dhimbsej i
bekuari. Ishte djal? d?shiri n? at? sht?pi, ku po kalonte brezi pa u d?gjuar z?
f?mije, e ku nuk ka f?mij?, nuk ka as jet?. Nuk e linin t? prekte n? tok?, siç
i thon? nj? fjale, e l?re m? t? qirrej e t? zhg?rryhej n? vaj. Jo, ore t? keqen
v?llai, ajo nuk mund t? vinte n? shprehje fare. Ah, t? shkret?n, ku dinin ata
q? vaji dhe gjumi i rrisnin f?mij?t. Shum? m? von? kishte shpjeguar mjek?sia se
qarja ndikonte mir? n? sh?ndetin e kalamajve, ua zgjeronte mushk?rit? dhe
organet e frym?marrjes..
Ç’?sht? e
v?rteta, n? k?t? sht?pi nuk kishte munguar lindja e f?mij?ve. Ata kishin ardhur
n? k?t? bot?, radh? e radh?, por, p?r t? rrojtur nuk
rronin dot as edhe nj? dit?.
Çudi, prej se mbahej mend, n? gjirm? t? vatr?s s? tyre t? st?rlasht?, t? njohur
p?r bujari, burr?ri, mençuri e trim?ri, nuk kishte ngjar? nj? hata e till? si kjo e k?tyre viteve t?
bythprapta, sipas kryefamiljar?ve.
-Obobo!
Magjit? e zeza jan? mbledhur l?msh n? ndonj? qoshte t? errr?t te sht?pis? s?
vjet?r prej gur?sh!- merm?risnin, duke mbllaqitur me zor nofullat thatuke me
nga dy- tre dh?mb? t? ngelur si t?
grabujave t? d?mtuara prej thane, plakat kurrizdale, duke ia hedhur syt? veng?r
çatis? s? saj, mbuluar me kulpra t? thara nga acari i dimrit idhnak.
-Jo, ori
t? zeza, mos b?ni m?kate, sepse askush nuk mund t? b?j? magji aty ku ka harmoni
familjare e ku p?rher? q?ndron sofra shtruar p?r mysafir?t e p?r nevoj?tar?t!-
ua priste si me shpat? halla Hyl?, e vetmja plak? q? nuk ishte bestyte dhe
mbahej si m? e p?rparuar.
Thashethemnajat
nuk ndikonin fare n? jet?n e familjar?ve, t? cil?ve u mungonte nj? çilimi p?r
ta thyer at? heshtje, q? v?rtet, ngjallte frik?, ankth e kob, duke l?n? vend edhe p?r ndonj? m?dyshje
marr?zie. Pleqt?, i ati dhe e ?ma, ishin buz? varrit, duke i num?uar dit?t.
Ata, siç thoshin vet?, do t? shkonin n? at? bot? syhapur q? nuk po e shihnin nj? bim? n? at?
truall st?rgjyshor, ku, p?rher? k?nduan ?mb?l gryk?hollat.
-Ç’i kemi
b?r? Zotit q? po na katandis? k?shtu, nuk po na e fal? nj? g?zim t? jet?s!
K?t?
pyetje e p?rs?risnin, si formul? magjike, sa h?r? err?shin e sa her? ngryseshin
n? at? heshtje t? zymt? vrastare ata fatprer? q? kishin z?n? t’i humbnin t?
gjitha shpresat.
Dhe, nj?
dit? t? ftoht? janari, kur p?rjashta acari t? grinte si me shpat?, ende pa
zbardhur mir? drita, nj? z? i mekur grisi memec?llekun e kull?s s? vjet?r. E
d?gjoi edhe veshi gjysm? i shurdh?r i plakut n? t? ndar?n tjet?r. I dha m?njan?
jorganit dhe, ashtu, n? k?mish? e
t?lina, brofi si nj? djalosh lazdran.
-Oj
plak?, m? b?jn? vesh?t apo..., i nxori ca fjal? p?rmbytsh?m, duke e futur kok?n
n? der?n e dhom?s ku ende po p?rp?litej lehona.
-Sh?t, se
na g?zoi Zoti me nj? djal?, ama kujdes, askujt asnj? fjal?!,- ia b?ri e shoqja,
e cila sillej e mb?shtillej si zorra n? prush, ller?p?rvjelur e me nj? pal?
g?rsher? t? m?dha delesh n? dor?, e gatshme p?r t’ia prer? k?rthiz?n ferisht?s.
-Jo, jo,
mos ke dert, çile guri goj?n!- b?ri plaku, me gjeste, dhe rrokullimthi
u p?rplas p?rjashta p?r t’u siguruar nga ndonj? sy i keq q? mund t?
v?rtitej andejpari p?rreth sht?pis?, t? cil?s po i qeshte edhe kulmi.
Lehona, e
zverdhur dyll dhe buz?shkrumbuar, lumturohej me zemr?n mal. Nga g?zimi i madh i
harronte edhe dhembjet q? ashp?r ia p?rshkonin shtatin. Kur lind djal? g?zohet
edhe trar?t e sht?pis?! K?shtu i kishte th?n? sa e sa her? e vjeh?rra. Ashtu,
me rrotlla, ajo shfaqte d?shir?n e tyre p?r ta pasur nj? dja. Edhe i shoqi, q?
t? shumt?n ishte n? kurbet, sikur e kishte pasur t? nj?jt?n mendje, por kurr?
nuk ia pat? shprehur. Mos e dh?nt? Zoti, ai ishte i matur dhe burr? sederli, q?
p?r shtat? gjaqe nuk i v?hej gisht. Si vajza, si djali, veç t? jen? t?
sh?ndosh?!- shprehej ai vazhdimisht kur zihej n? goj? trash?gimia.
-Oh, sa
do t? g?zohet kur t? marr? vesh kumtin, mendoi. Eh, ç’d?rdelli?s edhe matufja!
Dhe,
lajmi ogurmir? u p?rhap si me krah? shqiponje. E graria, t? gatshme p?r urime e
p?rgojime, ngarendnin andej hiç pa ndalur...
Corroku nuk pati nevoj? p?r nun. Sipas tradit?s, q?
lidhej me metempsikoz?n, emrin e pati t? gatsh?m, Ujkan. Ashtu quhej st?rgjyshi
tij, i humbur e i tretur si gjynli, diku n? Galici, n? luft?rat ruso- turke.
Zaten, q? nga ajo koh? kjo familje mori n? thua dhe m? kurr? nuk e mori t?
mbar?n. Peri i saj i jet?s, si nj? fije
Ujkan
Mala rritej e gufonte si buka n? çerep. Tipari i tij m? karakteristik ishte
heshtja. Fliste rrall? a hiç. Fliste vet?m at?her? kur i p?rgjigjej dikujt n?
ndonj? pyetje. Edhe kur fliste, k?t? e b?nte m? z? fare t? ul?t, saq? mezi
d?gjohej. Gjyshi nuk e merrte vesh kurr?, pa ia p?rs?ritur disa her?. Ishte i
ndrojtur dhe respektonte rregullat e pashkruara t? odave, sipas t? cilave, m?
shum? duhej d?gjuar e m? pak duhej folur. Respekti ndaj m? t? moshuar?ve, ishte
ligj e shkuar ligjit. Uha, kjo nuk do koment! Nj? dit? t? vetme po e pati
tjetri p?rpara, duhej dh?n? p?rpar?si. Holl?- holl?, edhe binjak?t duhej t? dalloheshin, ai q? p?r nj? çast
kishte ardhur p?rpara n? k?t? bot?, i g?zonte t? gjitha p?rpar?sit?. Mu kjo, pask?taj, krijonte p?rul?sin?...
Kjo
ndjenj? e t? folurit me z? t? ul?t e t? shterur e p?rcolli gjith? jet?n si
rodhe. Gjat? shkollimit nuk u hetua aq shum?. P?rkundrazi. Aty çmohej lart
q?ndrimi i tij prej urtaku shembullor. Bile, nj? pedagog me p?rvoj?, e kishte
marr? shembull, duke u th?n? edhe koleg?ve se f?mij?t duhet m?suar t? heshtin,
t? d?gjojn?, sepse p?r t? folur e p?r t? b?r? zhurm? m?sohen vet?. Ai k?t? e
justifikonte duke p?rs?ritur nj? mendim q? e kishte lexuar diku, ku thuhej se
vet?m heshjta dhe qet?sia jan? hyjnore.
Mir?po,
gjat? sh?rbimit n? ushtrin? e hasmit shekullor, p?rpak e p?soi keq. Cerber?t e
p?rtej Tun?s nuk besonin se z?rin e ul?t e t? shterur e kishte t? lindur e t?
natyrsh?m.
Dal?ngadal?,
ky fenomen unikal, zu ta shqet?sonte p?rnj?mend. Dikur as vet? nuk po e
kuptonte p?rkeq?simin q? i ngjante n? momentet e caktuara. Kot po p?rpiqej ta
d?shifronte at? enigm? misterioze. Veçan?risht zu ta pengonte kur b?ri em?r dhe
i duhej t? fliste p?r t? tjer?t. Zakonisht i shkonin p?rdore fjalimet p?r
d?shmor?t e liris?. Aman, aman! Shtytja e brendshme e bamir?sis? nuk e lejonte
t’i thoshte askujt jo nuk mundem, kur i k?rkonin nj? gj? t? till?. P?rgatitjet
e fjalimeve me shkrim i b?nte m? mir? se çdokush tjet?r. Shum?her? ato ua
p?rgatiste edhe t? tjer?ve. Sa p?r t’i lexuar, leximit ia thoshte p?r shtat?
pal? qejfe, saq? d?gjuesit ngelnin goj?hapur.
Mir?po, e
keqja q?ndronte gjetk?. Si p?r inat, dy- tri dit? para manifestimit, e kapte
nj? e flamosur n? gryk? t? fytit, sa mezi i dilte z?ri shterak si prej
thell?sis? s? bunac?s misterioze. M? kot p?rdorte çaj?ra
Tekefundit,
historin? e z?rit t? ngjizur vet?m ai vet? e dinte m? s? miri. E dinte edhe
familja tij. Ai i kishte rr?nj?t n? trash?gimi e n? edukat?n familjare. Ishte
nj? “s?mundje” e pash?rueshme q? edhe vet? e kishte ndihmuar. Dhe, sot, nuk
kishte mjek q? mund ta diagnostifikonte.
Bah,- ia
b?nte vetes Shterani, siç filluan ta
th?rrisnin t? gjith?, aq m? b?n mua se ç’mendojn? e ç’thon? t? tjer?t. T?
gjith? duhet t? m?sojn?, nj?her? e mir?, se askujt nuk i takojn? t? gjitha
dhuntit?. Natyrisht, as mua.
M’i marrshin t? ligat ata q? m? quajn? Shteran!- shfreu i mllefosur Ujkan Mala, tek po zbriste nga foltorja e nj? Akademie, ku shk?lqeu madh?rish?m.