Mustafë Shabani: Bashkbisedim mesë dy vëllezërve

Bashkbisedim mesë dy vëllezërve të një rrëjne ,gjuhe dhe gjaku-të një trungu shekullor

 

“Unë nuk guxoj dhe nuk mund të hesht të kaluarën tonë, ajo do më vriste më shumë se sa një plumb vrastar...“

Nga Mustafë Shabani

 

Unë isha duke bluar në kokë intervistën e filluar me Z.A.Përgegaj,dhe fjalia e tijë më tingëllon në kokë ku do të thoshte:

“Unë nuk guxoj dhe nuk mund të hesht të kaluarën tonë, ajo do më vriste më shumë se sa një plumb vrastar...“ derisa Z.Ralf po lexonte autobiografin e tij,i cili mes tjerash thotë:

Krijimet dhe krijimtaria e Z.A.Përgega adresojnë dhe prekun me mprehtësi e imagjinatë të holl e profesionale tema, që nga realja deri te abstraktja.

Krijimtaria e tijë shumë e larmishëme dhe shumë dimensionale nuk vjenë si diqka spontane, porëse si nevojë shpirtërore e të shprehurit të ndjenjës përmes pikturës.

Ai në fillim do të përdor pastelin e pastaj kalon në akryl.

Te ai dominon ngjyra e kuqe, e cila zë vendin më me rëndësi dhe më domethënës në krijimtarin e tijë.“

Derisa zëri i ëmbël po depërtonte te të pranishmit e shumtë, mua edhe njëherë me tërhjekun vëmendëjen krijuesit tanë Mal Myrtaj skulptor i nivelit botëror,A.Përgegega pjesëmarrës të ekspozitës së sapohapur , si dhe piktori tanimë i dëshmuar Sokol Maloku, i cili kishte bërë një rrugë të gjatë, për të nderuar këtë eveniment me rëndësi,dhe me vlera të larta profesionale,si dhe për të shijuar punën dhe mundin e kolegëve të palodhshëm.

„Më me ndikim dhe më me rëndësi ,është një eveniment i tillë , se sa qindëra mijëra klube ku pihet qaj të nxehët dhe ndëgjohen këngë folklorike.“

Më thot Sokoli.

Të cilit ia pres:

„Vetëm krijimtaria e mirëfillët si kjo depërton atje ku duhet .“

Andaj kjo punë dhe krijimtari e pashoqe , e pa zhurmë porë me një efekt të pakrahasuar në të mirë të kombit tonë, në njërën anë, të cilën e shoqëron një njerëzi dhe thjeshtësi dhe edukatë e kultivuar që në fëmijërin e tijë të herëshme, në një familje të veqant dhe me një traditë të lashtë shqiptare më motivoj, që të bashkbisedoj me këtë krijues të mirëfillët , i cili me penën e tijë të artë jo vetëm që portreton dhe pikturon njeriun dhe heroin tonë , porëse dhe lidh ura të reja miqësie.

Kjo do të ishte intervista ime e parë me ndonjërin,dhe ndihem krenar, që mu dha rasti ,të kem këtë njeri engjëll në një bashkbisedim më shumë se sa vëllazëror.

Sadoqë deri më sot nuk i kam thënë dhe nuk i them askujt zotëri, puna dhe mirësjellja e tijë për qdo lëvdatë ,ta imponon me qdo kusht një gjë të tillë.

 

Folea ime dardane.

 

Zotëri i nderuar ju lutem në pika të shkurtëra na tregoni kush është Augustin Përgega???

 

A. Përgega: Po si qdo njëri nga ne edhe unë kam folen time dardane ,

dhe ai është fshati Balledrin(Doblibare)malësia e Gjakovës,

ku dhe mbarova shkollën fillore.

Derisa të mesmen drejtimin e makinerisë e mbarova në Gjakovën time të dashur.

Që nga viti 1993 jetoj në Gjermani.

Jam i martuar dhe kam një familje me të cilën krenohem.

Fëmijët tanë Floriani 12 vjeq dhe Rita 9 vjeqe mua dhe gruan time

na motivojnë dhe japin energji për një punë të pandalur.

 

Piktura është pjesë e pandarë e jetës sime.

 

Opinoni është i njoftuar me krijimtarin tuaj të bujsheme ,

që nga fëmijëria juaj e herëshme,po na tregoni më konkretisht ,

kur keni filluar te vizatoni-pikturoni???

 

A. Përgega: Qysh në shkollë fillore vizatimi më tërhiqëte,me kalimin e kohës

ajo kalojë në pasion,dhe piktura ime e parë daton në klasën e pestë.

Qysh atëherë ca më thuanin që kam talent ,dhe vazhdova kështu ,

derisa piktura u bë pjesë e pandarë e jetës sime.

 

Motivi im natyra,lumenjët,urat,liqenet.

 

Ndonjë përjetim të veqant në këtë drejtim si dhe ...???

Disi krejt spontanisht dhe përplot emocione ,evokon ato kujtime të paharruara.

 

A. Përgega: Isha në orën e matematikës ,dhe derisa mësuesi po shkruante diqka në drrasë të zezë, unë po vizatoja në fund të fletores një pamje të natyrës.

Isha thelluar aq shumë në vizatim,sa që nuk e vërejta as mësuesin,

i cili më ishte afruar, dhe po më shiqonëte se si vizatoja.

Më preku mbi supe dhe unë u tremba .

Ai më pyeti :

Qka është kjo?

Gjiri i Ndue Jakut( Gjiri në drite të bardhë ) Ja prita.

Ai po më thoshte:

„Po ne kemi matematikë apo vizatim ??“

Unë u skuqa dhe mbylla fletoren ,derisa mësuesi hapi edhe njeherë fletoren

dhe tundi kokën.

 

Motivi juaj asokohe???

 

A. Përgega: Asokohe po pikturoja natyrën,lumenjë,ura,liqene,

dhe male sikur dëshiroja të shihja dhe pas maleve,të kaloja gardhin.

 

Ngjyra e kuqe është ngjyra e flamurit të Gjergjit Kastriotit prandaj dhe më tërhjek

 

Motivi juaj sot??

Në krijimet tuaja dominon ngjyra e kuqe ju lutem na e deshifroni këtë???

 

A. Përgega:

Pasiqë mbarova ca kurse ditore fillova të punoj me stilin modern dhe abstrakt.

Natyrisht ngjyra e kuqe më tërhjek më shumë,ajo është ngjyra e flamurit të Gjergj

Kastriotit

Kalorësit të kryqit i them unë e Z. Pergega vazhdon dhe kryeheroit tonë, dhe vazhdon pa u ndalur.

Eshtë ngjyra e flamurit tonë të shenjët, të cilin e kishte bekuar dhe Zoti me ngjyrën e gjakut të të parëve tanë.

Andaj ngjyra e kuqe si e tillë më kujton të parët tanë , rrënjën dhe trungun e tyre- tonë, e cila u ujit me gjakun e të parëve tanë.

Unë nuk guxoj dhe nuk mund të hesht të kaluarën tonë, ajo do më vriste më shumë se sa një plumb vrastar.

Ne si popull kemi heshtur edhe atëherë kur nuk kemi guxuar të heshtim.

 

Unë ndërhyj e zotri Përgega më ndgjon me vëmendje duke shtuar sa vijon:

 

Shqiptarët ose bëjnë shumë zhurmë për asgjë , ose heshtin edhe atëherë kur guri dardan fletë, e shurdhmemecët nuk e ndëgjojnë ose nuk arrijnë ta kuptojnë.

Ka syresh të cilët ende këndojnë këngën e gjarpërit mu sikur dje , me të cilën pretendojnë hyrjen në Europë,ka të atillë edhe pse nuk duan të ndëgjojnë këtë këngë shurdhuese dhe monotone , duke mos reaguar kundër altoparlantëve të kësaj zhurme tragjike , me vetëdije ose pa të bëhen pjesë e këtijë kori bretkocash, të cilat vetëvriten duke dashur të jen pjesë e pranverës së vonuar , dhe pa lule e freski.

 

Z.A. Përgega:

Po pa lule dhe freski.

 

Një pranverë monotone dhe pa erë dhe aromë e cila nuk ka as jetë

 

dhe as gjallëri.

 

Një pranverë e tillë ku është heshtur bukuria e sajë është e vrar dhe e

 

gjakosur .

 

Prandaj ngjyra e kuqe është e pashmangshëme

 

Kjo ngjyrë më jep gjallëri dhe jetë,më inspiron, meqë me te më duket sikur kryej misionin e engjëjve të lirisë sonë.

Ajo si e tillë është strumbullari im, mbështetja ime, inspirimi im.

 

Nuk ka histori pa heronjë.

 

Zotëri Përgega fikson sytë te Gjergji dhe më bëhet sikur thot.

Nuk ka histori pa heronjë apo jo ?

Atëherë kur miq tanë të civilizimit europian shkruanin për ne , për heronjët tanë ,neve na pamundësohej qasja atje, arsyet ishin shumë të thjeshta, po u shkollua kjo racë e zgjuar do e mbisundoj ballkanin.

Andaj këtijë populli duhej hedhur hi syve ....

 

Z.Përgega hesht dhe heshtja e tijë thot shumëqka,ajo i gjason një vullkani aktiv ,

 

por që rri heshtur ,për të mos provokuar zhurmë, tek ata që nuk kan, nuk dijnë dhe njohin gjuhë dhe formë tjetër përpos zhurmës.

 

Mua më kujtohet fjalia e tijë ,që heshtja është vrastare ,dhe e thyej atë duke dashur te plotsoja mendimin e tijë them sa vijon: po këtijë populli duhej vendosur perde para syve ose gjyzllyk aziatik ,përndryshe do ishin rreziku i ballkanit i rehatisë së tij sipas kutit sllavoislamik

Një kuti që tradicionalisht dhe historikisht ishte antishqiptar.

 

Shqiptarët u gjendën në mes kullës dhe qekanit .

 

Qekani ishin sllavët e jugut ,ndërsa kulla ata që me dhunë dhe presion të paparë po kryenin modifikimin e shqiptarëvet ,gjë e cila po u shkonëte për shtati sllavëve .

Sa më shumë shqiptar të modifikuar aq më pak shqiptar me rrënjë, dhe po aq më lehtë, për ti shtypur dhe tkurrur ata.

Dikur mu bë sikur e lodha dhe heshta dhe unë .

Papritmas të dyve na mbuloj një heshtje.

Derisa po na mundonte heshtja, ndërkohë po lexoja mimikën e tij,

 

As zhurmë as heshtje por bashkbisedim vëllazëror. e cila sikur po thoshte as zhurmë as heshtje porë bashkbisedim dhe krejtë spontanisht unë e pyes atë:

 

Nuk ka histori pa heronjë apo jo ?

 

Z.A. Përgega: Jo vetëm aq porëse nuk ka as të ardhëme pa ta , prandaj as jetë të dinjitetëshme.

Për të lehtësuar bisedën tonë vëllazore unë e pyes atë

 

Vitet e 90 për shqiptarët ishin një ecje nëpër tehun e shpatës së Demokleut

 

Si u bë që papritmas u gjendët në Gjermani?

 

Cili ishte shkaku i ardhejs suaj , largimit tuaj këtu kur jeni aq i

 

lidhur me tokën dardane??

 

Bashkbiseduesit tim gati sa i mbushen sytë me lot dhe fillon të rrëfej

 

Z.A. Përgega: Ishin vitet 1992-93,vite vërtetë të vështira, shqiptarët si popull papritmas u gjenden në një udhëkryq, gati te pakaluar,porëse duke qenë një popull paqësor, dhe të sprovuar historikisht, dhe si bijë të Nënë Terezës qe jemi ,po hecnim nëpër tehun e shpatës së Demokleut, të cilën na e kishte vendos një regjim barbar dhe shfarosës, ata asokohe po virteshin me kroatët me të cilët kishin të njëjtën gjuhë , poashtu po vriteshin me boshnjakët ,me të cilët jo vetëm gjuha qe i bashkonëte porëse me ta ksihin diku 25-30% martesa të përziera.

Këtijë regjimi me një mentalitet mesjetar po i duheshin ushtar, për të vrarë popuj të pafajshëm, dhe shqiptarët si popull paqësor qe jan , nuk e donin një gjë të tillë,ata me dhembje të paparë po iknin nga trojet e tyre stërgjyshore, vetëm që të mos vriten nëpër kazermat serbe, si dhe që të mos vrasin popuj , dhe njerëz tjerë për qëllime fashiste të një regjimi të ndyrë dhe barbar.

E kështu Kosova po boshatisej pamëshirë dhe pa u ndalur nga të rinjët e sajë, nga pjesa e sajë më vitale.

Kështu sikur populli im edhe unë u gjenda ,në një situatë të jem ose të mos jem, dhe zemërthyer ika nga ajo qmenduri,ku mund të isha i vrar, ose të vrisja ndonjë falangist të atijë regjimi të shfrenuarr me ndjenja dhe urrejteje te papare shovene, dhe ate vetëm e vetëm për të mbrojtur veten time.

 

Endërrat e mia mbetën te varura në gozhda

 

Pa dashje zgjodha ikjen ,dhe zemërthyer ia ktheva shpinën tokës së shenjët dardane , të afërmëve të mi, krijimeve të mija,të cilat isha i bindur që nuk do i gjeja ndonjëherë, dhe ëndërrat e mia të arrija ato që synoja mbetën te varura në gozhda, si të shumë bashkëkombasëve të mi.

Kjo nuk ishte e lehtë apo jo????

 

Njeriu është faktori për ti zgjedhur problemet e jo problemi vetë

 

Me një fjalë ishte ndoshta momneti me i rëndë dhe më tragjiku i jetës suaj???

 

Z.A. Përgega:Gjithësesi.

Ështe e pabesueshëme nëse njeriu bëhet problemi vetë, dhe ato që mbetën ta varura në gozhda ka për ti zgjedhur dhe mund ti zgjedh edhe vetë ,nuk i lejohet,gjëja më e vështirë në jetë është ,kur njeriu nuk mund të jetë pjesë e problemit që duhet zgjedhur, edhe pse e din rolin e tijë ,dhe kur roli i tijë degradohet në një nivel kaq të ulët, njeriu paqesor dhe me dinjitet si populli i vetë,ndihet i lënë pas dore, dhe përjeton katarzë shpirtërore,të cilat gati sa jan të pareparuesheme,nëse ky avaz vazhdon pa u ndalur deri ne pambarim, dhe sheh sikur të gjithë vijnë pas teje në pakthim,kjo është jo vetëm e dhimbëshme dhe tragjike,porë diqka e tillë është e tmerrëshëme,sidomos në kohën dhe raportet e reja shoqërore në të cilat po jetojmë.

 

Të zgjedhësh si indvid një vendbanim të ri pa dashjen tënde,qfar do të thot kjo për europianin e sotem??

Po kur rrezikohet një popull i tërë me një shpërngulje kolektive-deportim siq na kishte ndoshur në të kaluarën të na ndodhte sot, qfar do të thot kjo për popujt e civilizuar???

 

Prof Dr. Ibrahim Rugova-Hyjnori ynë ishte njeriu i dërguar nga Zoti për të

shpëtuar këtë popull nga qbërja

 

Për fatin tim dhe të popullit të cilit i takoj dhe jam krenar që i takoj, kjo tragjedi nuk ndodhi,fal Zotit dhe njerëzëve të cilët na i kishte dërguar ai.

 

Zoti dhe ata që po besonin në fuqin e tijë,e ksihin vu njeriun në qendër të vëmendjesë, në rolin i cili i takon atijë,dhe ai e mundi të keqen.

Fal Prof.Dr.Ibrahim Rugovës dhe ekipit akademik që kishte krijuar, dhe kishte pas vetes,u mund e keqja,pa bërë dhe zhvilluar as edhe një të vetmen betejë.

 

Vizioni i tijë hyjnor-Terezian u përkrah nga miqët tanë,të cilët ishin kundër dhunës

 

Ky vizion hyjnor-Terezian u përkrah nga miqët tanë,të cilët ishin kundër dhunës, dhe shpërngulja masvie u ndal,e ky ishte një satisfakcion i madh për mua, dhe për dhimbjen e cila më rëndonte.

 

Doni të thuani ,fatin tuaj tragjik të ikjes pa dashje , nuk ia dëshironit popullit tuaj, dhe kjo ishte barra më e madhe që po ju rëndonëte????

Z.A. Përgega:Po pikërisht kjo ishte dhimbja dhe barra ime që më rëndonëte .

Guri dardan peshon vetëm në tokën e shenjët dardane ,dhe filozofia dhe vizioni hyjnor-Terezian i Rugovës mundi të keqen

Per fatin tonë të mirë nuk ndodhi më e keqëja,shpërngulja masive e shqiptareve, kartë famkeqe jo vetëm e këtijë regjimi,porëse edhe regjimeve tjera anstishqiptare, me të cilën kishin luajtur ,dhe po luante edhe regjimi më i ndyrë dhe më i egër në këto hapësira i shekullit të XX.

Organizimi i mirë i shqiptarve atje dhe këtu, ku dhe unë dhash kontributin tim. ishte një stabilizator shumë i mirë,dhe një lehtësim i madh shpirtëror , për mua dhe të tjerë që kishin fatin dhe tragjikën time dhe të popullit tonë të lashtë, pjesë e pandar dhe bazament i fort i europës dhe civilizimit të sajë.

Shqiptarët historikisht i kishte bashkuar dhe i bashkon pothuajse gjithëmonë vetem dhuna dhe represioni i huaj.

Juve theksuat organizimin e mirë të shqiptarëvet këtu, a mund të shtoni edhe diqka??

Z.A. Përgega:Po, shqiptarët i bashkon dhe i kishte bashkuar pothuajse gjithëmonë vetem dhuna dhe represioni i huaj.

Sikur ka hyrë dhe ka mbet ky fenomen në gjenin tonë,mbështetja në njërin tjetërin për të mbijetuar, vetëm atëherë kur kërcnohet substanca jonë kombëtare.

Vallë a mjafton vetëm kjo mbështetëje ,dhe vetëm në situata të tilla, për të mbajtur hapin me popuj të tjerë,dhe në një botë e cila edhe sot e kësaj dite ka mbet e polarizuar,dhe me sfera interesi???

Unë them jo,nuk mjafton dhe nuk është mjaft e pjekur dhe serioze, për rrethanat në të cilat jetojmë, dhe na imponohen neve si popull.

Maratona e mbështetjesë në njëri tjetërin, për të mbërri te caku, është e gjatë , me shumë pengesa të papara që na dalin shtegut tonë, e gjithësesi dhe me shumë sakrifica të cilat duhet ti tejkalojmë, vetëm me mbështetjen tonë te njëri tjetëri , dhe atë në kontinuitet pa u ndalur,dhe pa u hamendur në asnjë situatë dhe me asnjë qmim mund tia dalim.

Popullit të cilit i mohohen heronjët e tijë,dhe nuk reagon kundër kësaj lufte speciale, ai në heshtje üpranon modifikimin i cili është fatal për te

Kur një populli i mohohen heronjët, bijët e tijë më të shtrenjët , dhe ai pranon diqka të tillë në heshtje ose ruana Zot edhe me duartrokitje të pseudopolitikanëve ,kjo për mua do të thot një modifikim i ri

A nuk u modifikuam ne mjaft deri tani për qefe të huaja???

A thua cili popull u modifikua dhe mbijetoj?

Unë nuk njoh një popull të tillë as këtu rrethë nesh ,porese as edhe më gjerë

Kurrizi i cilit popull i pagoj këto modifikime??

Ne ishim, jemi ,dhe duhet të jemi Zot të kësaj toke, dhe atë vetëm si shqiptar pasardhës të pallazgo-iliro -dardanve

Vetëm si të tillë dhe të bashkuar si një trup mund tu përballpojmë këtyre stuhive.

Zotëri Përgega ju lutem na tregoni diqka më gjatë rrethë integrimit tuaj,punes,familjes ,rrethit veprimtarisë suaj në Gjermani

Z.A. Përgega:

Në Gjermani ketojë që nga viti 1993 kam kryer punë të ndryshëme si në hoteleri,ndërtimtari

Para 12 vitesh mbarova një rikualifikim i cili më mundësoj punën në logjistikë, dhe në firmën ku punoj jam përgjegjës dhe organizator i gjithë eksportit.

Gruaja ime krahu im i djathtë është ekonomiste e diplomuar këtu në Gjermani dhe ajo kryen një punë me peshë dhe përgjegjësi të madhe

Djali Floriani është në klasën e 6 në Gjimnaz dhe është futbollist i dalluar tek të rinjët e DJK Singen. Vajza Rita shkon në klasën e dytë ku ndërkohë njherë në javë ndjek mësimet në shkollën e muzikës. Ajo ka dëshirë të madhe të vizatoj me mua ,sidomos me ngjyrat e pastelit. Këtu në Singen kemi një shoqëri të mirë ,dhe vendtakimi ynë është klubi „Kosova“ Singen.

Vikendet dhe festat më shumë i kaloj në Zvicerr, ku kam vëllaun dhe motrën si dhe shumë familjar të tjerë.

Po me këtë klub shqiptarësh keni organizuar ndonjë ekspozitë deri më tani????

Z.A. Përgega:

Deri më tani jo,porëse për këtë përvjetor të shenjët e kemi planifikuar. dhe kemi zhvilluar ca takime me ca krijues si Mal Myrtajn skulptor, Sokol Malokun piktor .....

Ekspozita ime e parë kishte moton: „Për paqe dhe liri në Kosovë„

Ekspozita juaj e parë ishte ide e juaja apo e ndokujt nga rrethi i juaj ???

Z.A. Përgega:

Ideja ishte e imja dhe ajo u realizua në shtator të vitit 1998 -tës në Galerin „Erika“ne Singen.

Ajo ishte e hapur për të gjithë ,porëse e njëjta përgjithësisht u frekuentua nga vendasit

Aty kisha ekspozuar vetëm punime me ngjyra pastel ,dhe e njëjta kishte mesazhin „Për paqe dhe liri në Kosovë„

Ajo zgjoj një intersim të paparë,dhe për mua është një realizim i paharruar.

Zotëri i nderuar a mund të veqoni edhe ndonjë ekspozitë me vendasit???

Z.A. Përgega:

Më 19 shtator 2009 unë dhe një krijues tjetër nga Gjermania ishim në mesin e 29 krijueseve nga Zvicerra në një ekspozitë të organizuar në Schaffhausen të Zvicrres.

Si i vetmi shqiptar që isha në mesin e tyre ,për mua ishte një kënaqësi e veqant shpirtërore si dhe ndjeja një krenari kombëtare.

100 vjetori i lindjesë së të madhes dhe të lumturës Nënës Tereze ishte prezentimi im i parë tek bashkëkombasit

Prezentimi i juaj i parë tek bashkëkombasit

Z.A. Përgega: E Lumtura Nëna jone e madhe Tereze dhe 100 vjetori i lindjesë

së sajë,për herë të parë na bashkoj pesë krijuesëve dhe tenorin e mirënjohur shqiptar Shkodran Tolajn në Emmendingen të Gjermanisë,organizuar nga shoqata :“Yjet e Kosovës“

Emmendingen një organizim me shpirt dhe me zemër dhe në mënyrë profesionale, si dhe nën patronatin e Ambasadës sonë në Berlin.

Numërin e madh të fytyrave publike i përshendeti dhe falemënderoj ambsadori i RK Z.Vilson Mirdita .

Mesazhi dhe porosia e hapjes së takmit të Ekspozitës në Emmendingen të Gjermanisë ishte : “Engjëlli i të varfërve jeton në qiell dhe në zemërat tona“

Asgjë nuk iu kishte lënë rastit ,gjithqka e planifikuar dhe organizuar në mënyrë fenomenale.

Regjia dhe skenari ishin matur me sekonda ,mesazhi dhe porosia e hapjes së ekspozitës si dhe programi i nivelit më të lartë kulturor jehoi :

“Engjëlli i të varfërve jeton në qiell dhe në zemërat tona“

Fantazi.

Diqka e përkryer ,dhe për tu ndier krenar, fal organizmit fantastik dhe prezentimit bravuroz të tenorit tonë të shkëlqyer SH.Tolajt

Këtu u binda ,atëherë kur punojmë me zemër dhe përkushtim,ne ja dalim pa mëdyshje.

Këtu më mirë se asku ,erdhën në pah aftësit tona të organizimit të mirfillët, dhe një gjë e tillë fenomenale i kishte bindur edhe vendasit.

Në shenjë rrespketi për dashurin dhe mallin tonë

ndaj Nënës së madhe Tereze, si dhe për profesionalizmin dhe zemërgjërsin tonë , niveli më i lart lokal dhe më gjerë na trajtonin si partner të barabart.

U ndjeva krenar,dhe për këtë gjë nga thellësia e zemrës falemenderoj organizatorin, duke u uruar atyre dhe familjeve të tyre bekmin e Zotit.

Po, nuk ishte kjo e tëra, kjo ekspozitë i parapriu ekspozitës së LSHKASHGjermani dhe atje për herë të dytë krijues shqiptar ekspozuam për Engjëllin e të varfërve Nënën tonë të dashur Tereze

 

Ekspozita e organizuar në Emmendingen do i plotësonëte të gjitha premisat dhe kërkesat profesionale

 

Cila ekspozite do i plotësonëte të gjitha premisat dhe

 

kërkesat profesionale???

 

Z.A. Përgega: Gjithësesi është ajo e organizuar në Emmendingen, ku u prezentzuam si një ekipë, të cilit po i prinëte në mënyrë fenomenale, punëtori dhe veprimtari i palodhshëm kryetari i shpoqatës :“Yjet e Kosovës“ zotëriu i vërtetë Tahir Shabani.

 

Inspirimi im për këtë ekspozitë Ishte e madhëja dhe e lumturuara Nëna Tereze.si dhe puna ekipore qe po kryhej

 

Inspirimi juaj për këtë ekspozitë

Z.A. Përgega: Ishte e madhëja dhe e lumturuara Nëna Tereze , si dhe mesazhi i krijuesëve për ekspozitën : „Art për engjëllin e të varfërve“ nuk kishte diqka më të madhe dhe më sublime për mua dhe kolegët e mi krijues.

Se sa kjo punë e vogël porë me zemëra të medhaja ,ashtu sikur ishte edhe misioni i Nënës sonë, e cila jeto në qiell dhe në zemërat e sejcilit nga ne.

 

Ne duhet të mësohem të krijojmë ekipe dhe të kryejmë punë ekipore .

 

Qka mund të bëhet dhe punohet në mënyrë që të arrijjmë më shumë ????

 

 

Z.A. Përgega: Shqiptarët nuk guxojnë të jetojnë të getoizuar ,ne nuk ishim

asnjëherë në histori një popull i tillë .

 

Pse të jemi sot të tillë, kur bota dita ditës po zvogëlohet, dhe dallimet mes popujve po bëhen aq të vogëla ,saqë ato gati sa nuk vërehen ato???

 

Po një gjë duhet ne sot medoemos ta bëjmë, dhe ajo është ti lëm inatet dhe smirën ënash këto vese të kqija na kan penguar në rrugën dhe veprimtarin tonë

Duke apstrahuar inatet dhe hilet mund te krijojmë ekipë

 

Perfundimisht duhet të mësohemi të bëjmë punë ekipore.

 

Vetëm puna ekipore na ngritë më lartë, atje ku e meritojmë dhe jemi si individ duhet të jemi si ekipë .

Duke krijuar ekipë mësohemi të rrespektojmë njëri tjetërin hierarkin dhe punën

profesionake ,dhe kjo na integorn si kolektiv dhe komunitet i organizuar , dhe i rrespektuar si duhet.

 

Duke u prezentuar kështu jemi shembull për fëmijët tanë ,të cilët po rriten këtu.

 

Këtu ku ju ofrohen të gjtiha mundësit ,për të arrir, atje ku ata ëndërrojnë , dhe ua dëshirojmë edhe ne si prindër te tyre.

 

Po këtu edhe mund të asimilohen .

 

Motoja jonë është, dhe duhet të mbetet :Integrim po ,porë asimilim në asnjë mënyrë.

 

Gjermanët dje dhe sot, historikisht dhe në ditët e sotme ishin dhe jan miqët tan natyral.

 

Këtë gjë e din sejcili nga ne ,dhe kjo duhet kultivuar duke mos mshehur përkatësin tonë nacionale.

 

Shoqata „Yjet e Kosovës shembulli më i mirëi ditëve tona.

 

Duke vepruar kështu do jemi edhe më të rrespktuar, ja mu kështu sikur shoqata e juaj, e cila është shembulli më i mirë i ditëve tona.

 

Dashuri dhe rrespekti ndaj njeriut këtë e mësova nga prindërit e mi dhe jam krenar me ta

 

Vizioni dhe butësia në njërën anë ,si dhe vendosmëria krenaria yte në anën tjetër është për qdo lëvdatë .

 

Po si u krijua A.Përgega si krijues dhe si njeri????

 

Z.A. Përgega: Dashuria dhe edukata që morra nga prindërit e mi më ndihmoj

 

shumë në jetë ,andaj unë krenohem me ta me thjeshtësin e tyre.

 

Ato që mi dhuruan ata i bartë dhe dua ti zgjeroj .

 

Dashuria dhe rrespekti ndaj njeriut në veqanti , dhe vendit ku kam lind , dhe ku jam degdise dhe jetoj, jan gjërat me të cilat udhëhiqem , dhe ato më motivojnë edhe për punë në mbajtëjen e familjes, e cila për mua është shtylla dhe mbështetja .

Fundja familja është qelizë e shoqërisë.

 

Ajo mëdha dhe jep forcë edhe ndaj artit ,dhe me punë e përkushtim kam mbërri deri sot këtu.

 

Bashkveprimtarët e mi më të ngushtë në krijimtarin-veprimtarin time jan:

Mal Myrtaj, Dan Gashi dhe Sokol Maloku

 

Bashkveprimtarët më të ngushtë në krijimtarin-veprimtarin tuaj???

 

 

Z.A. Përgega: Kontaktet e mia më të shpeshta i kam me mikun tim Mal Myrtajn me të cilin dhe jetojmë në të njëjtin qytet ,poashtu i nderuari Dan Gashi dhe Sokol Maloku ,me të cilët shkëmbejmë mendime,përvoja dhe aktivitete si ato në Emmendingen,si dhe m gjerë.

 

Poashtu mbaj kontakte shumë të mira edhe me LSHAKSH në Koblenz.

 

Fanatizmi dhe urretja më shqetësojnë pa masë ,dashuria dhe rrespekti ndër njerëz më japin shpresë

 

Qka ju shqetëson dhe qka ju motivon dhe ju shton optimizmin sot????

 

Z.A. Përgega:

 

Kur kemi ardh në mërgim me vete kemi marrë edhe një pjesë fanatizmi ,dhasht zoti dhe fëmijet shqiptar lidohen nga ky syndrom.

 

Roli im dhe i sejcilit nga ne është që të jemi shembull për të mirë

 

Roli i juaj në këtë drejtim

 

Z.A. Përgega:

Eshtë shumë e padrejtë ti thuash dikujt e ke keq,dhe e them ,nuk duhet të marrim shembuj,së paku të këqinjë jo,porë të jemi shembull për të mirë.

 

Ndonjë moment ku jeni ndier krenar për përkatësin tuaj kombëtare

 

Z.A. Përgega: Unë gjithmonë ndjehem krenar për përkatësin time kombëtare , por nuk jam ,mburravec Derisa në një ekspozitë në Zvicërr,atje po prezentohesha edhe me një portretë të Nënë Terzes,unë po ndëgjoja ca syresh të cilin po flisnin për përkatësin e Nënës sonë dhe vetëm tonës.

Ata nuk po ia qëllonin dhe ndërhyra,duke u treguar që Nënë Tereza ka përkatësi shqiptare ,dhe e ëma e sajë kishte lindur vetëm 10 km larg vendlindjes sime

Ata si duket kishin lexuar diqka të gabuar nga mjete maqedonase të informimit cilat duan tapërvetësojnë atë .

Unë ofrova argumentet ,dhe ato u mirëpritën me admirim ,dhe nga ky moment isha edhe më i rrespektuar ,sinqerisht isha i privilegjuar në raport me te tjerët.

 

Unë u ndjeva krenar porë nuk u mburra që të jem mbi të tjerë,në fakt kjo më ipte mundësin që tëtregohem edhe më i thjeshtë .

Ky ishte dhe misioni Nënës së madhe

 

Mjetet e informimit lokal kan infromuar për ligjëratën tuaj në shkollën e Bethovenit

 

Z.A. Përgega: Më heret kisha edhe dy ligjërata ,porëse ato ishin për fëmijët

parashkollor ,derisa kësaj radhe isha i angazhuar në një ligjëratë me nxënës më të rritur.

Ishte një kënaqësi e veqant për mua.

Mu kujtuan edhe bankat e shkoll sime disi u emocionova për së tepërmi.

 

Ndjeheshit i lumtur në ato qaste???

 

Z.A. Përgega: Natyrisht që ndjehesh i lumtur neve na kishin larguar me dhunë nga

 

shkollat tona dhe këtu mu dha rasti të jem nërolin e ligjëruesit.

 

Mësuesja i kishte paralajmëruar nëxënësit për ardhjen time.

 

Posa hyra në klasë ata filluan të brohorasin

 

Papritmas msuesja u thot:“Qfar u kam thënë pak më par ???

 

Ata si në kor përgjegjen dhe më drejtohen mua :“ Mirë mengjesi Zotëri Përgega“

 

Derisa kisha filluar të flisja aty këtu ndonjëri po përshpriste ,po kur fillova të vizatoj, në klasë u krijua një qetësi, saqë dikur fitova përshtypjen sikur te isha i vetmuar aty.

 

Kohë pas koeh kthehesha dhe vëreja se si ata ishin bër sy dhe vesh.

 

Pas pak ashtu të koncnetruar dhe me sytë të cilët po u vezullonin ia filluan të punonin edhe ata.

 

Në këtë link mund të shihni informatën me foto : http://www.beethovenschule-singen.de/2012/06/18/k%C3%BCnstlerbesuch-in-der-klasse-2c/

 

Ekspozita e fundit ishte ide e imja ,dhe asaj pa ngurim ju bashkangjit edhe skulptori miku im MaL Myrtaj

 

Si erdhi deri te ekspozita e fundit???

Z.A. Përgega: Për ekspozitën e fundit së pari bisedova me pronarin e lokalit, dhe caktuam terminin

Pas ca ditësh u takova me mjeshterin e rrallë të skulpturës te ne Mal Myrtajn, me të cilin u dakorduam që ekspozitën ta organizojmë së bsahku.

 

Për mua ishte një privilegj të kem sërish një ekspozitë, porëse tani si piktori e vetëm me skulptorine madh Mal Myrtajn si një profesionist te rralllë që ka Gjermania me krijimet e tija unikate dhe fantastike.

 

Plani im i parë dhe më me rëndësi organizimi i një eklspozite për nder të 100 vjetorit të ditës së pavarësisë të shteti tonë amë

 

Planet tuaja në të ardhëmen në këtë drejtim ?

Z.A. Përgega: Kam shumë porë kësaj radhe do veqoja njërën nhga ato

 

Që sërish të na ipet rasti ne krijuesëve shqiptar dhe të bashkohem sikur më 2010 te ju ,dhe ky rast po na buzëqesh mu në 100 vjetroin e flamurit dhe të pavarësisë së shenjët të Shqipërisë Mëmë

 

Roli juaj në familje.

Z.A. Përgega: Nuk dua të jem vetëm zëri i sajë porë shembulli mbështetja dhe shtytja e sajë .

 

Roli i familjes në veprimtarin dhe integrimin tuaj

Familja është gjëja më e shenjët pa të cilën as jeta nuk e ka shijen e vetë

 

Ajo nuk është vetëm motivi dhe inspirimi im porëse ajo është mbështetëja ime klryesore Ajo është jeta ime.

 

Moto e jetës duhet të jetë mos u knaq asnjëherë me ato që ke arrit

 

A shtë i kënaqur A. Përgega me ato që ka arrit deri më tani?

 

Z.A. Përgega: Jam i kënaqur mirëpo ka hapsirë për arritje edhe më të mëdha.

 

Edhe qka duhet të arrini që të jeni kënaqur me veten tuaj???

 

Z.A. Përgega: Në asnjë rast nuk guxoj ti them vetes që kam bërë ku me dijët qka, sepse atëherë pushoj së vepruari .dhe kur njeriu pushon së vepruari jeta bëhet monoton

Mua nuk më pëlqen monotonia .

Kreativiteti e mban të gjall njeriun ,dhe njeriu i tillë nuk është asnjëherë i knaqur.

 

A e ka dhënë Augustin Pergega maksimumin ???

Z.A. Përgega: Jo, kurrsesi, unë sapo e kam gjete veten time

Z.Augustin Përgega- ju lutem porosia juaj ????

Nuk më pëlqen të jap porë meqë më kërkohet andaj mund dhe guxoj të them :të punojmë më shumë dhe ët veprojmë për të mirën e familjes dhe të kombit deri në maksimunin tonë .

Punë në vend të dembelizimit dashuri në vend të urrejtjesë ,studime në vend të anfalbetizimit dhe injorancës kundrejt njerzëve të ditur dhe të përparuar.